późnym wieczorem rozkładasz się na kanapie, oglądasz coś w telewizji i myślisz o pójściu do łóżka. Z kącika oka widać migotanie ruchu. Patrzysz w dół, aby znaleźć ciemny kształt czai się po podłodze w cieniu. Włączasz światła i nagle cała myśl o śnie wyparowuje. Masz je: przerażające pająki o białych ogonach. Przybyli.
co prawda niebieskie świecące oczy nie robią temu Białemu pająkowi żadnych przysług. Te odblaskowe soczewki pomagają pająkowi w nawigacji. (Fot. Spidentify)
dla wielu ludzi, biały ogon w domu może sygnalizować dobry czas, aby sprzedać i przenieść kraje. Zanim jednak zeskoczysz z kanapy i zadzwonisz do oddziału SWAT, przyjrzyjmy się temu zwykłemu domownikowi i prawdziwemu niebezpieczeństwu, jakie stwarza dla nas jego ugryzienie – i przetestujmy te diagnozy ugryzień.
The secret life of the white-tailed spider
nazwa „White-tail” może być stosowana dość ogólnie w całej rodzinie pająków (Lamponidae), z których wiele jest bardzo podobnych w wyglądzie. Kiedy jednak mówimy o ogonie białym, zwykle odnosi się to tylko do dwóch dużych gatunków, które często przebywają na południu i wschodzie Australii – Lampona cylindrata i Lampona murina. Gatunki te wyglądają bardzo podobnie i są znane z spłaszczonego czarnego ciała, masywnych nóg i wzoru białych plam – szczególnie pojedynczej białej plamy na czubku brzucha (pleców).
Lampona cylindrata-jeden z dwóch pospolitych Australijskich gatunków znanych pod przydomkiem „White tip” lub „White tail”.
White-tails to wyspecjalizowane pająki polujące na pająki. W ciągu dnia ukrywają się w szczelinach – szczególnie pod skałami i korą drzew – a w nocy pojawiają się, aby polować na inne grupy pająków. Ulubionym posiłkiem jest czarny pająk Domowy (Badumna insignis), który jest niezwykle powszechny w domach, budując leje do cegieł i parapetów. To ma sens w tym przypadku, że białe ogony spędzają tyle czasu wokół naszych domów – to szwedzki stół. Gdy słońce wschodzi, nadszedł czas, aby znaleźć miłą szczelinę, aby bezpiecznie przeczekać dzień. O patrzcie-jakieś złożone prześcieradła! Co za znalezisko!
co wiemy o ukąszeniach białego ogona
w 1987 roku mężczyzna doświadczył ciężkiej martwicy skóry po dniu spędzonym w ogrodzie. „Necrotic arachnidism” – martwicze rany powstałe w wyniku jadu pająków – wiadomo, że są spowodowane przez pająki pustelnicze (Loxosceles spp.), i przypuszczano, że rodzime australijskie pająki również muszą być zdolne do jej wywołania. Jednak w opublikowanym przypadku nie było żadnego pająka-nie mówiąc już o zidentyfikowaniu go jako białego ogona. Pomimo braku dowodów, historia białego ogona dotarła do mediów i szybko stała się częścią naszej zbiorowej mądrości jako Australijczyków, że białe ogony są „trującymi” gnijącymi na skórze ogrami, które trzeba było wykorzenić za wszelką cenę.
od tego czasu, White-tail i inne rodzime australijskie pająki, w tym Czarny Pająk domowy i rodzina pająków wilczych (Lycosidae), były reklamowane jako przyczyna szerokiego zakresu poważnych problemów skórnych i przeprowadzono wiele badań w celu przetestowania tych twierdzeń. Jest to wymowny wynik, że w żadnym przypadku nie poddanym kontroli w okresie dwóch lat – kiedy pająk był świadkiem gryzienia pacjenta, pająk został zebrany, a następnie zidentyfikowany przez eksperta-był pojedynczy przypadek martwicy. W rzeczywistości nie było takiego przypadku dla żadnego z 750 ukąszeń pająków w Australii wystawionych na ten sam test w latach 1999-2001. Stwierdzono jednak, że martwicze rany po rzekomych ukąszeniach białego ogona, po dokładnym zbadaniu, okazują się mieć zupełnie inne pochodzenie-od cukrzycy, przez zakażenia gronkowcem po grzybicę. Jako kolejny dowód, enzym w jadzie pająka Pustelnika związany z martwicą nie występuje w jadie pająka Białogłowego.
białogłowy polują na inne pająki-nie na ludzi. Ten złapał niefortunnego Wilczego pająka (Lycosidae).
co się więc stanie, gdy ukąsi nas Pająk o białym ogonie? Jak prawie wszystkie pająki, białogłowy są jadowite. Jad ten jest przystosowany do pracy na ich zdobycz i wpływa na nas w dość drobny sposób. Badania mówią nam oczekiwać bólu i swędzącego czerwonego bólu, który może trwać około dwóch tygodni. Ukąszenia prawie zawsze zdarzają się wewnątrz, najczęściej podczas snu lub zmiany ubrania, a także w cieplejszych miesiącach roku. Infekcje i alergie nie pojawiły się w zebranych danych, odrzucając pomysł, że białe ogony nosiły na swoich kłach wyjątkowo silne koktajle mięsożernych bakterii. Przede wszystkim osobliwy stan zwany nekrotyzującym arachnidizmem nie podnosił głowy.
oto końcówka problemu: Wszyscy mamy ciotkę / kuzynkę / przyjaciółkę przyjaciela / kierowcy Ubera, który stracił pół nogi przez ugryzienie białego ogona, co pozornie przeleciałoby w obliczu tych wszystkich starannie zebranych dowodów. Czy jednak białogłowy jest potworem, którego można się bać? Jeśli chcemy dotrzeć do prawdy tych przypadków, nie potrzebujemy tylko faktów. Musimy zacząć zadawać właściwe pytania.
pająk białogłowy poluje na pająka tkającego kule w sieci.
P1: Czy kiedykolwiek był w ogóle pająk?
pierwszą rzeczą, o której należy mieć absolutną pewność w przypadku ukąszeń białego ogona, jest to, że w grę wchodził rzeczywiście pająk. Może to zabrzmieć jak dziwna linia dociekań, ale w zbyt wielu przypadkach medycznie zdiagnozowanych ukąszeń białego ogona, po prostu nigdy nie było pająka. Często pacjent czuł nagły ból podczas wykonywania niektórych czynności, takich jak ogrodnictwo lub spanie. Później rozwinął się wrzód, a ten ” ból ” jest diagnozowany retrospektywnie jako ukąszenie pająka. W innych przypadkach pająk mógł zostać zauważony czołgając się na osobę tydzień wcześniej lub znaleziony gdzieś w domu, ale nigdy nie ugryzł pacjenta. Biorąc pod uwagę, jak powszechne są białe ogony (wśród innych pająków) w domu, nie jest wcale mało prawdopodobne, że ktoś może znaleźć się w poszukiwaniu. Jeśli żaden pająk nie był świadkiem gryzienia, niezwykle trudno jest udowodnić, że kiedykolwiek było ugryzienie, nie mówiąc już o tym, że ugryzienie pochodziło od pająka.
kiedy nie patrolują domu po zmroku, białe pająki spędzają czas w luksusowych, wyłożonych jedwabiem odosobnieniach pod korą drzew lub skałami.
Q2: czy pająk był białym ogonem?
ponieważ obecnie nie ma dowodów wiążących biały ogon z martwicą, każdy przypadek, w którym osoba została ostatecznie ugryziona przez pająka i rozwinęła martwiczą ranę w miejscu ugryzienia, musiałby zacząć od zera. Taki potwierdzony przypadek w Australii byłby bardziej prawdopodobny ze względu na wprowadzoną populację pustelników (Loxosceles rufescens) żyjących w Adelajdzie (choć takie zdarzenie byłoby rzadkie).
chociaż identyfikacja pająka Białogłowego może wydawać się stosunkowo prostym zadaniem, jeśli go widziałeś, szacuje się, że 10 000 gatunków pająków w Australii zwiększa trudność zadania. W swojej pracy byłem świadkiem ogromnej liczby pająków błędnie zidentyfikowanych jako białe ogony, od tkaczy Orb i pająków skaczących, po pająki z zapadni, pająki z czarnego domu i wiele innych. Każdy pająk z białą linią lub plamką (lub nawet bez niej) wydaje się być zagrożony uzyskaniem nazwy „White-tail”, która rzuca cień na całą rzekomą pewność wokół ukąszeń White-tail. Osiągnięcia w identyfikacji pająków pustelników nie są lepsze. Aby być absolutnie pewnym, każdy przypadek ukąszenia pająka z powikłaniami wymagałby zebrania pająka i zidentyfikowania go przez specjalistę od pająków.
obecnie nie ma testu na ukąszenia pająka (lub innych ukąszeń pająka), więc wszelkie diagnozy postawione w przypadku braku pająka są domysłami (nawet przez lekarzy).
łatwo wybrać? Oto tylko niektóre pająki, które przez lata błędnie identyfikowano jako białogłowy.
P3: jakie inne czynniki są w grze?
z zaokrąglenia danych z ukąszeń pająków w całej Australii wynika, że przypadek nekrotyzującego arachnidyzmu byłby absolutną rzadkością. O ile nie ma absolutnie niepodważalnych dowodów na to, że jad pająka spowodował ranę, rzucanie podejrzeń na pająka – a w tym konkretny rodzaj pająka – jest lekkomyślne. W przypadkach, gdy nekrotyczne ukąszenia „pająka białego ogona” były właściwie śledzone, każde z nich okazało się mieć inną i niepowiązaną przyczynę. Podczas leczenia tych potencjalnie poważnych schorzeń obwinianie białych ogonów jest nie tylko stratą cennego czasu, ale może narazić pacjenta na większe niebezpieczeństwo, rezygnując z odpowiednich badań lub odpowiedniego leczenia. Wyobraź sobie, że zdiagnozowano ukąszenie białego ogona, aby później odkryć, że masz raka skóry!
dla każdego, kto rozwija poważną chorobę skóry, konieczne jest, aby prawdziwa przyczyna nie została pominięta, aby utrzymać przerażającą historię przy życiu. Wiele błędnie zdiagnozowanych ukąszeń ma proste leczenie po zidentyfikowaniu prawdziwego stanu. Zanim przejdziesz do kolejnej opowieści o białym ogonie, upewnij się, że poświęcisz czas na zadawanie właściwych pytań.