Dunhuang

miasto

w starożytności Dunhuang był punktem, w którym zbiegały się dwie odnogi Jedwabnego Szlaku, biegnące wokół basenu Tarim na północy i na południu. Miasto po raz pierwszy znalazło się pod chińską kontrolą za czasów dynastii Han (206 p. n. e.–220 n. e.) w okresie ekspansji pod koniec II wieku n. e. W 111 r.p. n. e. powstała tam Komenda Dunhuang, wydzielona z prefektury Jiuquan. Na północy zbudowano linię obronną dla ochrony przed Mongołami i stacjonowały tam znaczne siły wojskowe. Po upadku władzy centralnej Han, Dunhuang stał się częściowo niezależny; w IV i V wieku n. e.sukcesywnie stanowił część królestw skupionych w Gansu. Przez cały ten okres Dunhuang pozostawał ważnym miastem karawanowym i ośrodkiem handlowym handlu z Azją Środkową.

pod koniec V wieku dynastia Bei (Północna) Wei (386-534/535) przywróciła Dunhuang pod chińską dominację jako siedzibę prefektury Guazhou (526). W 618 roku obszar przeszedł w ręce dynastii Tang (618-907), która w 619 roku zmieniła nazwę na prefekturę Shazhou. Obszar ten pozostawał pod administracją Tang do 781 roku, kiedy to wpadł w ręce Tybetańczyków. Po rozpadzie Państwa tybetańskiego w 848 r. Dunhuang nominalnie powrócił do panowania Tang, ale w rzeczywistości pozostał w rękach lokalnych władców. Mongołowie (których dynastia Yuan rządziła Chinami w latach 1206-1368) zajęli miasto w 1277 roku, a po upadku rządów mongolskich dynastia Ming (1368-1644) założyła tam garnizon. Jednak w XV wieku Dunhuang zostało opanowane przez Królestwo Turfan i zostało opuszczone. Obszar ten pozostał częścią Ujgurystanu do 1723 roku, kiedy to dynastia Qing (1644-1911/12) zajęła go. Na północny wschód od Starego zbudowano nowe miasto, a do 1760 przywrócono rząd cywilny. W 1987 utworzono miasto Dunhuang w miejsce dawnego hrabstwa Dunhuang.

na początku lat 70.znaczenie Dunhuangu jako centrum handlowego zostało w dużej mierze utracone, ponieważ autostrada i linia kolejowa zbudowana w Ujgurskim Regionie Autonomicznym Xinjiang ominęła miasto na północ w Anxi. Jednak Turystyka rozwinęła się od połowy lat 80. Oprócz jaskiń Mogao, ruiny starożytnej przełęczy Yumen i Yangguan (najbardziej wysunięte na zachód bramy Wielkiego Muru) znajdują się w północno-zachodniej części miasta, a wydmy Mingsha („bulgoczący piasek”) znajdują się na południowy zachód od niego; wszystkie są słynnymi celami turystycznymi. Ogromny plan filmowy-zbudowany w 1987 roku około 25 km na południowy zachód od miasta, w pobliżu starożytnego miasta Dunhuang-jest ważnym miejscem produkcji filmowej i telewizyjnej, a także popularną atrakcją turystyczną. Powstało kilka drobnoziarnistych zakładów przetwórczych obsługujących turystów. Autostrady łączą miasto z główną linią kolejową z Lanzhou (południowy wschód; stolica prowincji) I Do Urumqi (północny zachód) w Xinjiang. Dunhuang ma również lotnisko, na wschód od miasta, z lotów do miast krajowych.