historia różnicy długości genu transportera serotoniny i depresji ma długą historię, którą niedawno przejrzałem.1 badanie przeprowadzone w 2003 r.przez Caspi i kolegi2 wykazało, że krótka wersja genu transportera serotoniny, allel S, wiąże się z większym ryzykiem depresji-jeśli nosiciel doświadczył niepożądanych zdarzeń z dzieciństwa.
Ostatnio kolejne badanie-jedno z niewielu, które zbadało ten związek w chorobie afektywnej dwubiegunowej-powtórzyło główne odkrycie Caspi i współpracowników. Benedetti i współpracownicy odkryli, że allel S był związany z większymi zaburzeniami nastroju, o czym świadczą próby samobójcze.
kilka cech zasługuje na uwagę w tym badaniu.3 Po pierwsze, pokazuje, że związek ten utrzymuje się w dwubiegunowych, jak również jednobiegunowych zaburzeń nastroju. Po drugie, replikacja wzmacnia pierwotną obserwację w badaniu Caspi. Ale tym razem, kolejne odkrycie, które zostało zasugerowane w innych badaniach, zostało bardzo silnie zademonstrowane: allel S wiązał się ze znacznie niższymi odsetkami prób samobójczych, w porównaniu z długim allelem L, gdy wyniki przeciwności dziecięcej były niskie. To odkrycie jest schematycznie pokazane na rysunku.
ten sam związek zaobserwowano niezależnie od tego, czy zastosowano liczbę czy nasilenie stresorów, jak określono w skali oceny Społecznej Readjustment Rating Scale, zatwierdzonym instrumencie oceny zdarzeń zmieniających życie.
chociaż to odkrycie zostało zasugerowane wcześniej, to badanie jest jednym z najlepszych pokazów, że allel S nie jest ani genem ryzyka, ani złym genem, ale raczej genem plastyczności-takim, który czyni jednostkę bardziej wrażliwą na środowisko swojego dzieciństwa.3,4 jeśli to środowisko jest bezpieczne i pielęgnujące, wydaje się, że w jakiś sposób to bezpieczeństwo jest introjekcyjne w taki sposób, że późniejsze rozczarowania, stresy lub depresje nie doprowadzą jednostki na skraj samobójstwa.
z drugiej strony, jeśli środowisko dzieciństwa jest trudne, sprzyja skłonności do zachowań wysokiego ryzyka (allel S w tych okolicznościach jest związany z wcześniejszą aktywnością seksualną i większym użyciem substancji, na przykład).5,6
ostateczne uderzające stwierdzenie: związek między nasileniem stresorów a próbami samobójczymi, przedstawiony schematycznie na rysunku, wynika z niezwykle liniowej zależności. Wykresy to nie tylko wygładzone krzywe rozpraszania punktów danych, jak to często widać. W tym badaniu każdy punkt danych podąża za poprzednim dokładnie wzdłuż krzywych pokazanych tutaj. Związek między tymi dwoma zmiennymi wydaje się wyjątkowo silny.
Dr Phelps jest dyrektorem Programu zaburzeń nastroju w Samaritan Mental Health w Corvallis, OR. Jest redaktorem sekcji zaburzeń afektywnych dwubiegunowych „Psychiatric Times”.