Kanion San Francisquito był miejscem wydobycia złota przez hiszpańskich misjonarzy z misji San Fernando i San Buenaventura, a później przez meksykańskich Kalifornijczyków. Ich działalność zakończyła się w 1848 roku, kiedy odkrycie złota w Sutter ’ s Mill zapoczątkowało kalifornijską gorączkę złota. Górnictwo Placer miało później miejsce w kanionie co najmniej do końca XIX wieku.
St. Francis DamEdit
w latach 1924-1928 kanion był miejscem zapory św. Franciszka. 12 marca 1928 roku o godzinie 23:57 zapora uległa katastrofie, a w wyniku powodzi zginęło aż 400 osób. Upadek tamy St. Francis jest uważany za jedną z najgorszych amerykańskich katastrof inżynieryjnych XX wieku i pozostaje drugą co do wielkości stratą życia w historii Kalifornii, po trzęsieniu ziemi i pożarze w San Francisco w 1906 roku. Ruiny tej katastrofy można oglądać do dziś.
Drogaedytuj
od 1820 roku Kanion San Francisquito i Przełęcz San Francisquito były częścią pierwotnej trasy El Camino Viejo. Od 1854 r.przebiegała tędy droga Stockton – Los Angeles, podobnie jak w latach 1858-1861 Poczta lądowa Butterfield w Kalifornii. Ta trasa Tejon Pass i Tehachapi lub Midway Route (po raz pierwszy przez Southern Pacific Railroad), pozostały główne północ-południe wagon i Później samochodowe trasy do doliny San Joaquin aż do budowy bardziej bezpośredniej trasy Ridge w 1915 roku.
dziś dwupasmowa droga nazwana od samego kanionu łączy Santa Clarita z górskimi społecznościami Green Valley i Elizabeth Lake. W przybliżeniu jest równoległa do biegu rzeki między Przełęczą San Francisquito a jej południowym końcem w północnej Dolinie Santa Clarita.