w 1511 Hernán Cortés towarzyszył Diego Velasquezowi w kolonizacji Kuby. Później piastował urząd Santiago w nowej kolonii. Velasquez wysłał Cortésa na Wybrzeże Meksyku jako dowódcę wyprawy. W ostatniej chwili Diego bardzo żałował, że Cortés został dowódcą. Było za późno, by powstrzymać Cortésa. Hernán odszedł 18 listopada 1518 roku. Wziął 10 statków, dobrze uzbrojonych ludzi, 550 konkwistadorów, 300 Indian i 12 koni. Cortés przybył do Trynidadu, a następnie Hawany, a Velasquez nadal próbował powstrzymać Cortésa. W końcu Cortés dotarł i zajął miasto Tabasco. Wkrótce Cortés dowiedział się, że Montezuma (Król Azteków) rządził dużym Imperium Tenochtitlan, które trwało ponad 3 wieki. Dowiedział się również, że Montezuma był bardzo potężny i bogaty. Hernán Cortés planował podbić Tenochtitlan. Następnie znalazł miasto Veracruz i został kapitanem Generalnym nowej kolonii. Następnie wyruszył na poszukiwanie Tenochtitlana. Po drodze zdobył Tlaxcalanów 18 września 1519 roku. Cortés odnalazł i podbił Tenochtitlan. Ludzie myślą, że zabił 240 000 Azteków podczas tej wyprawy. Cortés został wówczas kapitanem Meksyku. W 1536 roku odkrył Półwysep Kalifornijski. Po znalezieniu Półwyspu Kalifornijskiego stał się bogaty i sławny. W 1540 roku wyjechał do Hiszpanii (swego państwa).