Kurt Lewin położył podwaliny pod szkolenie wrażliwości w serii warsztatów, które zorganizował w 1946 roku, wykorzystując swoją teorię pola jako tło konceptualne. Jego praca przyczyniła się następnie do założenia National Training Laboratories w Bethel, Maine w 1947 roku-obecnie część National Education Association-i do ich rozwoju grup szkoleniowych lub grup T.
tymczasem inni byli pod wpływem wojennej potrzeby pomocy żołnierzom w radzeniu sobie z traumatycznymi zaburzeniami stresu (wtedy znanymi jako szok skorupowy) w celu opracowania terapii grupowej jako techniki leczenia. Carl Rogers w latach pięćdziesiątych pracował z tak zwanymi „małymi grupami twarzą w twarz – grupami wykazującymi napięcia przemysłowe, napięcia religijne, napięcia rasowe i grupy terapeutyczne, w których istniało wiele napięć osobistych”. Wraz z innymi, czerpiąc z idei ruchu potencjału ludzkiego, rozszerzył ideę grupową na szeroką populację „normalnych” dążących do rozwoju osobistego, które nazwał grupami spotkań, zgodnie z egzystencjalną tradycją autentycznego spotkania ludzi.
inni liderzy w rozwoju grup spotkaniowych, w tym Will Schutz, pracowali w Instytucie Esalen w Big Sur w Kalifornii. Sam Schutz podkreślił, że „powszechnie używa się terminów” T-group „(T dla szkolenia) i „wrażliwość training group”…synonimicznie z „encounter group”.