właściwości fizyczne i stabilność fazy strukturalnej są omówione dla dwóch reprezentatywnych systemów stopów tytanu: (A) systemu hcp (α) Ti-Al oraz (b) systemu bcc (β) Ti-Mo. Interesująca w obu układach jest zmienność elektronowej gęstości Fermiego stanu N (EF) z stopami, a w przypadku Ti-Mo wpływ transformacji α-β NA N (EF). Rozległe pomiary niskotemperaturowego elektronicznego współczynnika ciepła właściwego y i podatności magnetycznej x zostały wykonane na tych układach, przy czym jednoczesne zmiany y i x są akceptowane jako wskazujące zmiany n (EF)ze stopami. Dla nieuporządkowanych (α) Ti-Al, n(EF) zmienia się tylko nieznacznie przy stężeniu aluminium do 15 at.%. Ale dla uporządkowanego związku międzymetalicznego Ti3Al, n (EF) jest o około 50% niższa niż wartość uzyskana przez ekstrapolację z nieuporządkowanego regionu. W Ti-Mo natomiast n (EF) zmienia się wraz ze stężeniem molibdenu w sposób charakterystyczny dla dwuetapowych stopów metali przejściowych o odpowiednich proporcjach elektron-atom.