Geschiedenis-Gewasverzekering houdt Amerika aan het groeien

Gewasverzekering: een terugblik
vanwege de inherente risico ‘ s en het potentieel voor grootschalige catastrofale verliezen in verband met de landbouwproductie, heeft het verzekeren van boeren en ranchers altijd een uitdaging gesteld.

begin 20e eeuw
voordat het Federal Crop Insurance Program werd opgezet, hadden particuliere verzekeraars moeite met het leveren van betaalbare verzekeringsproducten aan producenten. In 1938, Congres aangenomen de Federal Crop Insurance Act, die de eerste federale Crop Insurance programma opgericht. Deze eerste inspanningen waren niet bijzonder succesvol vanwege de hoge programmakosten en de lage participatiegraad van de landbouwers. Het programma had moeite met het vergaren van voldoende reserves om claims te betalen en was financieel niet levensvatbaar.

het Congres erkende dat er andere manieren moeten worden gecreëerd om landbouwers te helpen door middel van rechtstreekse betalingen en hulp bij rampen.

Federal Crop Insurance Act van 1980
in 1980 nam het Congres wetgeving aan om de deelname aan het Federal Crop Insurance Program te vergroten en het betaalbaarder en toegankelijker te maken. Dit moderne tijdperk van gewasverzekering werd gekenmerkt door de invoering van een publiek-private samenwerking tussen de Amerikaanse overheid en particuliere verzekeringsmaatschappijen. Het samenbrengen van de efficiëntie van een leveringssysteem in de particuliere sector in combinatie met de regelgevende en financiële steun van de federale overheid vormde de basis voor een nieuwe en innovatieve aanpak om een al lang bestaand probleem op te lossen.Hoewel de wet van 1980 het programma uitbreidde door het aantal verzekerde goederen te verhogen, bleef de participatie lager dan het Congres had gehoopt. Leden van het Congres werden moe van herhaalde verzoeken voor ad-hoc hulp bij rampen en noodleningen die dienden om de oogst verzekering programma ondermijnen. Zelfs zo laat als de vroege jaren 1990, gewas verzekering participatiegraden zweefde in de 30 procent bereik en Congres was vaak aanzienlijk meer uitgaven per jaar in rampenhulp uitgaven dan het was op gewas verzekering.

de Federal Crop Insurance Reform Act van 1994 en de oprichting van het Risk Management Agency
de Federal Crop Insurance Reform Act van 1994 heeft het programma ingrijpend geherstructureerd. En in 1996 werd het Risk Management Agency (RMA) opgericht in het Amerikaanse Ministerie van Landbouw om het Federal Crop Insurance Program te beheren. Door subsidies die in de nieuwe Programmarichtlijnen zijn ingebouwd, nam de participatie dramatisch toe. In 1998, meer dan 180 miljoen hectare landbouwgrond waren verzekerd onder het programma, wat een drievoudige toename ten opzichte van 1988.

de Agricultural Risk Protection Act (ARPA)
in Mei 2000 keurde het Congres een ander belangrijk stuk wetgeving goed: de Agricultural Risk Protection Act (ARPA). De bepalingen van ARPA maakten het voor landbouwers gemakkelijker om toegang te krijgen tot verschillende soorten verzekeringsproducten, waaronder inkomstenverzekering en bescherming op basis van historische opbrengsten. ARPA verhoogde ook de hoogte van de premiesubsidie aan landbouwers om een grotere deelname aan te moedigen en bevatte Bepalingen om fraude, verspilling en misbruik tegen te gaan.

Farm Bill 2014
de Farm Bill 2014 versnelde de evolutie van traditionele landbouwprijs-en inkomenssteun naar Risicobeheer, waardoor gewasverzekeringen het belangrijkste instrument werden voor landbouwers bij het omgaan met productie-en prijsrisico ‘ s.

de directe en contracyclische betalingsprogramma ‘ s van de Farm Bill voor 2008 en het op de staat gebaseerde revenue program bekend als ACRE (Average Crop Revenue Enhancement Program) werden geschrapt. In plaats daarvan kan een landbouwer kiezen voor een van de twee nieuwe landbouwprogramma ‘ s die zijn begonnen met het oogstjaar 2014: 1) Price Loss Coverage (PLC), een programma dat een betaling doet aan een producent (op 85 procent van de basisacres) wanneer de marktprijs voor een overdekt gewas onder een vaste referentieprijs ligt; of 2) Agriculture Risk Protection (ARC), EEN programma dat een betaling doet wanneer ofwel de inkomsten van de boerderij uit alle gewassen (ARC individueel) of de inkomsten van de provincie voor een gewas (ARC County) lager zijn dan 86 procent van een respectieve of benchmark-niveau van de inkomsten. De maximale dekkingsgraad bedraagt 10 procentpunten (76 tot 86 procent van de benchmark-omzet). (ARC individuele betaalt op het niveau van 65 procent, terwijl ARC County betaalt op 85 procent van de basis acres. De famer kan niet beide hebben.) ARC (hetzij individueel of County) en PLC zijn bedoeld om de gewasverzekering aan te vullen door steun te verlenen in perioden van meerjarige prijsdalingen en producenten te helpen de eigen risico ‘ s van de gewasverzekering te dekken. Zowel ARC als PLC zijn onderworpen aan betalingslimieten. Samen deze twee farm programma ’s zijn geprojecteerd in de tijd aanzienlijk minder besteden dan de programma’ s die ze vervangen.

naast deze twee nieuwe landbouwprogramma ‘ s heeft de Farm Bill van 2014 de gewasverzekering versterkt door een aantal nieuwe producten toe te voegen en een aantal programmaherzieningen te vereisen om de rol van gewasverzekering als primaire component van het vangnet voor landbouwbedrijven te vergroten. De belangrijkste verbetering van de gewasverzekering is de toevoeging van twee aanvullende polissen die producenten zullen helpen hun bescherming uit te breiden tegen verliezen als gevolg van natuurrampen of prijsdalingen.

het eerste programma, het stacked Income Protection Plan, of STAX, is alleen bedoeld voor katoenareaal in de bergen, aangezien katoenproducenten niet in aanmerking komen voor ARC of PLC. STAX is een areaal inkomstenplan dat een katoenproducent alleen of in combinatie met een onderliggende polis of plan van verzekering kan gebruiken. STAX is vergelijkbaar in het ontwerp van het bestaande gebied plan genaamd Area Revenue Protection (ARP) kan worden gekozen als een stand-alone beleid of in combinatie met een individuele of gebied plan van verzekering. STAX is beschikbaar in alle provincies waar de federale gewas verzekering is beschikbaar voor hoogland katoen. Het is ook beschikbaar per praktijk, geïrrigeerd of niet-geïrrigeerd. STAX dekt inkomstenverliezen van niet minder dan 10 procent en niet meer dan 30 procent van de verwachte county inkomsten. Een vergoeding wordt betaald op basis van het bedrag dat de verwachte inkomsten van de provincie overtreft de werkelijke inkomsten van de provincie. Producenten ontvangen een premium korting gelijk aan 80 procent van de STAX-premie, en namens de producent wordt een administratieve en operationele onkostenbetaling gedaan aan de gewasverzekeraars om een deel van de leveringskosten te compenseren.

het tweede programma, de aanvullende dekking optie, of SCO, biedt bepaalde plantaardige producenten de mogelijkheid om oppervlaktedekking te kopen in combinatie met een onderliggende individuele polis of plan van verzekering die zou toestaan Vergoedingen gelijk aan een deel van de aftrekbare op de onderliggende individuele plan van verzekering. SCO-vergoedingen worden geactiveerd als het gebied verliezen groter zijn dan 14 procent van de verwachte niveaus, met SCO dekking niet hoger zijn dan het verschil tussen 86 procent en het dekkingsniveau geselecteerd door de producent voor het onderliggende beleid. SCO-dekking is niet beschikbaar voor gewassen die zijn ingeschreven in ARC of areaal dat is ingeschreven in STAX. Producenten ontvangen een premium korting gelijk aan 65 procent van de SCO-premie, en namens de producent worden administratieve en operationele kosten betaald aan de oogstverzekeraars om een deel van de leveringskosten te compenseren.

2018 Farm Bill
de Agricultural Improvement Act van 2018, gewoonlijk aangeduid als de 2018 Farm Bill, heeft de gewasverzekering versterkt door nieuwe producten toe te voegen en onderzoek te richten op de ontwikkeling van producten voor extra gewassen en bestaande programma ‘ s te wijzigen om niet-traditionele landbouwgrondstoffen en/of productie-en marketingsystemen aan te pakken en problemen in verband met catastrofale gewasverliezen aan te pakken. Deze acties zullen de rol van gewasverzekering als een belangrijk onderdeel van het vangnet voor landbouwbedrijven versterken. Bovendien brengt het wetsvoorstel een aantal wijzigingen aan in de details van de afzonderlijke onderdelen van het gewasverzekeringsstelsel om het leverings-en beheersysteem te verbeteren en nauwer samen te werken met andere verwante USDA-agentschappen.

een van de nieuwe programma ‘ s is de toevoeging van hennep aan de lijst van producten die in aanmerking komen voor verzekering. De richting van het onderzoek omvat de ontwikkeling van beleid om de productie van of de inkomsten uit de productie van hop te verzekeren, de productie van producten die gericht zijn op lokale consumenten en markten, nieuwe en innovatieve irrigatiemethoden voor rijst en verbeteringen van het bestaande citrusvruchtenbeleid.

het wetsontwerp legt de nadruk op de ontwikkeling van een voortdurende groei van het gehele inkomensbeleid voor landbouwbedrijven (WFRP). In het bijzonder geeft het wetsvoorstel RMA de opdracht om de nodige stappen te ondernemen om programmaregels te stroomlijnen, flexibiliteit toe te voegen of op maat te maken, zodat WFRP een zinvolle risicobescherming biedt voor niet-traditionele landbouwgrondstoffen (bijvoorbeeld aquacultuur) of productie-en marketingsystemen (bijvoorbeeld stedelijke, lokale levensmiddelen of kassen), die niet zo goed worden geserveerd onder het huidige opbrengstbeleid of op inkomsten gebaseerde beleid voor individuele gewassen.

het wetsvoorstel geeft FCIC ook opdracht onderzoek uit te voeren naar de ontwikkeling van beleid dat laagfrequente, catastrofale verliezen als gevolg van weersomstandigheden zoals tropische stormen of orkanen zou aanpakken. Een dergelijk beleid zou de productie-en/of inkomstenderving aanpakken. Dit beleid zou zijn ontworpen om situaties aan te pakken zoals de stormschade aan gewassen in 2017 en 2018, waar hoge participatieniveaus en lage dekkingsniveaus leidden tot het verlenen van aanvullende ad-hocbijstand bij rampen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.