Henry Miller

een perspectief door Valentine Miller

Henry V. Miller werd geboren op 26 December 1891 in Yorkville, NYC. Zijn ouders kwamen uit Duitsland, zijn moeder uit het noorden, zijn vader uit Beieren. Hij woonde in Brooklyn tijdens zijn schooljaren. Probeerde te werken in de kleermakerij van zijn vader, hier ontwikkelde hij zijn liefde voor mooie kleren. Hij was altijd een keurige dressoir. Zijn leven wordt beschreven door hemzelf in zijn boeken & door zijn collega-auteurs. Ik denk dat zijn leven op zoveel manieren opmerkelijk was. Hij moest middelmatigheid en armoede bestrijden en werkte op veel alledaagse banen. Hij begon te schrijven toen hij 30 was, te laat voor een schrijver. Toen hij Europa ontdekte, in het bijzonder Parijs, raakte hij bevriend met schrijvers als Anais Nin, Alfred Perles en Lawrence Durrell. In de jaren 1930 schreef hij & gepubliceerd “Tropic of Cancer”,” Black Spring”,” Aller Retour New York”, &”Tropic of Capricorn”. De sluizen waren open, Hij was een schrijver…

Dad woonde in Frankrijk, Griekenland, NYC, Beverly Glen, Big Sur & Pacific Palisades. Hij was een productief schrijver, gedisciplineerd & gedreven om te creëren. Aquarellen schilderen was zijn manier om te ontspannen, hij beschouwde zichzelf niet als een ‘kunstenaar’ maar hield van schilderen. Hij maakte duizenden schilderijen, gaf de meeste weg. Hij leerde ook hoe hij & zeefzeilen moest etsen. Nonnen van de school voor Onbevlekt Hart kwamen naar het huis in LA & en leerden hem hoe hij de zeefschermen moest maken.

Pa balanceerde het cerebrale met het fysieke. Hij hield van fietsen, hij reed naar Coney Island en hij reed in de Velodrome. Hij reed nog steeds in de jaren 70 in de Palisades. Hij was een geweldige wandelaar, wandelend door heel New York en de prachtige rondleidingen van Parijs. In Big Sur trok hij de weg af om de post & boodschappen te halen, en sleepte die terug de heuvel op. Mijn broer & Ik Rende ‘ s middags naar zijn atelier, vader was altijd blij om ons mee te nemen in de heuvels voor lange wandelingen. Soms vertelde hij ons verhalen, één die ik me herinner over een klein rijk meisje dat in de stad woonde, een fantasie die ons fascineerde, zijnde plattelandskinderen.

ik kende mijn vader pas 35 jaar, het laatste derde van zijn leven. Maar ik ben zo gelukkig om de erfenis te hebben die hij creëerde. In mijn huis ben ik omringd door zijn prachtige schilderijen, ze zijn een genot om naar te kijken. Zijn boeken zijn een eindeloze bron van kennis en plezier in zelfontdekking. Men kan op elke pagina & een zin of passage vinden die waar klinkt. Zelfs zijn boeken zijn inspirerend, hij had zeker een manier met woorden – “sta stil als De Kolibrie”,” de duivel in het paradijs”,” Remember to Remember”,” De wijsheid van het hart”,” de airconditioning nachtmerrie”,”de glimlach aan de voet van de Ladder”.

Dinergesprekken waren altijd levendig. Er was een constante stroom van vrienden en fans, ook de vrouwen die naar het Ocampo huis kwamen, maakten speciale maaltijden voor Papa. Ik vond het leuk als alleen de twee van ons kon praten, vader zou aanbevelen de nieuwste auteurs die hij las, of schrijvers waarvan hij dacht dat ik zou willen. Zijn literatuursmaak was eclectisch, van obscure Marie Corelli tot Knut Hamsun, Hermann Hesse tot H Rider Haggard. Hij gaf me de moderne bibliotheekcollectie van auteurs die hij bewonderde, Sherwood Anderson, Theodore Dreiser, Carson McCuller… hij hield van Walt Whitman, Nostradamus, m Proust, Rimbaud, Balzac, Stendahl… hij had een geweldig geheugen & kon favoriete passages uit de lucht te trekken. Zijn “Books In my Life”is een goede bron van romans & auteurs. Mijn bewondering, respect en liefde voor mijn vader groeit in de loop der jaren.

uw dochter,
Valentine