Section One-ContinuedOBESITY AND MORTALITY
volgens de National Institutes of Health zijn obesitas en overgewicht samen de op een na belangrijkste oorzaak van vermijdbaar overlijden in de Verenigde Staten, dicht achter het gebruik van tabak (3). Naar schatting 300.000 doden per jaar zijn het gevolg van de obesitasepidemie (57).
de resultaten van twee uitgebreide onderzoeken naar obesitas-toe te schrijven sterfgevallen in de Verenigde Staten werden in 1999 gepubliceerd. Allison, Fontaine, and Manson et al., reporting in The Journal of the American Medical Society, used data from a number of prospective cohort studies, including the Alameda Community Health Study, the Framingham Heart Study, The Tecumseh Community Health Study, The American Cancer Society’ s Cancer Prevention Study I, The National Health and Nutrition Examination Survey I Epidemiologic Follow-up Study, and the Nurses ‘ Health Study, to estimate the number of Death attentible to obesity in the United States on an annual basis (66). Hun eerste analyses, waarbij sterftegevallen onder personen van 18 jaar en ouder in 1991 werden onderzocht, werden alleen aangepast voor leeftijd, geslacht en rookstatus. De gebruikte gewichtscategorieën waren Overgewicht (BMI van 25-29, 9), obesitas (BMI van 30-35) en ernstig obesitas (BMI >35).
gebruik makend van gegevens over alle in aanmerking komende proefpersonen uit alle zes onderzoeken, Allison et al. geschat wordt dat er jaarlijks 280.184 obesitas-toe te schrijven sterfgevallen optraden in de VS. Wanneer de voor niet-rokers en nooit-rokers berekende risicoratio ’s werden toegepast op de gehele populatie (ervan uitgaande dat deze ratio’ s de beste schatting voor alle proefpersonen zouden opleveren, ongeacht de rookstatus, d.w.z. dat obesitas dezelfde schadelijke effecten zou hebben voor alle rookcategorieën), was de gemiddelde schatting voor sterfgevallen als gevolg van obesitas 324.940.
aanvullende analyses werden uitgevoerd om de prevalente chronische ziekte bij baseline te controleren aan de hand van gegevens van de CPS1 en NHS. Na controle op reeds bestaande ziekten werd het gemiddelde jaarlijkse aantal aan obesitas toe te schrijven sterfgevallen geschat op 374.239 (330.324 gebaseerd op CPS1-gegevens en 418.154 gebaseerd op NHS-gegevens).
Calle, Thun et al. geselecteerd hun studie onderwerpen uit meer dan een miljoen deelnemers aan de Cancer Prevention Study II, een prospectieve studie van mortaliteit onder volwassenen in de VS begonnen door de American Cancer Society in 1982 (67). Calle et al. onderzochte sterfgevallen tussen 1982 en 1996 bij vier cohorten: (1) huidige of voormalige rokers zonder voorgeschiedenis van ziekte3, (2) huidige of voormalige rokers met voorgeschiedenis van ziekte, (3) Niet-rokers zonder voorgeschiedenis van ziekte, en (4) Niet-rokers met voorgeschiedenis van ziekte. Gewichtscategorieën waren normaal bereik (18,5-24,9), graad 1 overgewicht (25,0-29,9), graad 2 overgewicht (30,0-39,9) en graad 3 overgewicht (40,0+). Mortaliteit door alle oorzaken, hart-en vaatziekten (CVD) mortaliteit en kanker mortaliteit werden onderzocht.
de laagste sterftecijfers van alle oorzaken werden gevonden bij proefpersonen met een BMI tussen 23,5-24,9 voor mannen en 22,0-23.4 voor vrouwen. Het sterfterisico nam toe met de toename van de BMI op alle leeftijden en voor alle categorieën van overlijden. De sterkste associatie tussen obesitas en overlijden door alle oorzaken werd gevonden bij proefpersonen die nooit hadden gerookt en geen ziektegeschiedenis hadden, met de hoogste percentages onder de zwaarste mannen en vrouwen, dat wil zeggen degenen met een BMI van 40+. Het relatieve risico (RR) was 2,68 bij mannen en 1,89 bij vrouwen, vergeleken met de referentiegroepen (een BMI van 23,5-24,9 bij mannen en 22,0-23,4 bij vrouwen). Deze vereniging was sterker bij blanken dan bij zwarten.
obesitas werd geassocieerd met hogere mortaliteit voor zowel hart-en vaatziekten als kanker. BMI werd het sterkst geassocieerd met hart-en vaatziekten mortaliteit bij mannen (RR=2,90), maar significant verhoogde risico ’s op CVD overlijden werden gevonden bij alle BMI’ s van meer dan 25,0 bij vrouwen en 26,5 bij mannen. De bevindingen toonden een toename van 40% tot 80% van het risico om aan kanker te sterven bij zowel mannen als vrouwen in de hoogste gewichtscategorieën.
Calle et al.de studie ondersteunt de behoefte aan verder onderzoek om de verschillen in het effect van obesitas op sterfte onder de zwarte bevolking, vooral onder zwarte vrouwen, vast te stellen. Hun gegevens ondersteunen ook het gebruik van één aanbevolen bereik van lichaamsgewicht gedurende het hele leven.
een eerder (1995) onderzoek door Manson, Willett, and Stamfer et al. onderzocht de gegevens van het onderzoek naar de gezondheid van verpleegkundigen, waarbij werd gekeken naar 4.726 sterfgevallen tussen 1976 en 1992, 881 aan hart-en vaatziekten, 2.586 aan kanker en 1.259 aan andere oorzaken (68). Er werd een direct verband waargenomen tussen BMI en sterfte onder vrouwen die nooit hadden gerookt. Met een BMI van < 19,0 als referentiegroep (relatief risico =1,0) hadden vrouwen met een BMI van 19,0-21,9 en 22,0-24,9 een RR van 1,2; vrouwen met een BMI van 25,0-26,9 hadden een RR van 1,3; vrouwen met een BMI van 27,0-28,9 hadden een RR van 1,6; vrouwen met een BMI van 29,0-31,9 hadden een RR van 2,1; en vrouwen met een BMI van >32,0 hadden een RR van 2,2. Onder nooit rokers hadden vrouwen met een BMI van >32 een RR van 4,1 van sterfte aan hart-en vaatziekten en een rr van 2,1 van sterfte aan kanker.
3kanker (met uitzondering van niet-melanoom huidkanker), hart-en vaatziekten, beroerte, respiratoire aandoeningen, huidige ziekte van welke aard dan ook, of een gewichtsverlies van ten minste 10 pond in het voorafgaande jaar.
ga verder met Sectie 1:
- the Economic Costs of Obesity
- Treatment of Obesity
- Top of Page