personen met psychogene ziekte (i.
e. lichamelijke ziekte als gevolg van emotionele of mentale stress) hebben een andere functie dan mensen met organische ziekten, volgens nieuw onderzoek van UCL en de Universiteit van Cambridge.Psychogene aandoeningen, voorheen bekend als “hysterische” ziekten, kunnen sterk lijken op genetische aandoeningen van het zenuwstelsel of op ziekten veroorzaakt door schade aan zenuwen,hersenen of spieren. Ze kunnen leiden tot veel ernstige symptomen, zoals pijnlijke krampen of verlamming.
in tegenstelling tot organische ziekten hebben psychogene ziekten echter geen duidelijke fysieke oorzaak, waardoor ze moeilijk te diagnosticeren en zelfs moeilijker te maken zijn.
in deze studie werd gekeken naar mensen met psychogene of organische dystonie (een bewegingsstoornis waarbij aanhoudende spiersamentrekkingen leiden tot verdraaiing en repetitieve bewegingen of abnormale houdingen), evenals naar gezonde mensen zonder dystonie.
beide typen dystonie veroorzaakten pijnlijke en invaliderende spiersamentrekkingen in het been.
het begrijpen van deze aandoeningen, het vroegtijdig diagnosticeren en het vinden van de juiste behandeling zijn allemaal duidelijk erg belangrijk. We zijn hoopvol dat deze resultaten artsen en patiënten kunnen helpen begrijpen het mechanisme dat leidt tot deze aandoening, en begeleiden betere behandelingen.
Dr Anette Schrag, UCL Institute of Neurology
the organic patient group hada gen mutation (the dyt1 gen) that caused their dystonia. De psychogene patiënten hadden de symptomen van dystonie, maar hadden geen fysieke verklaring voor de ziekte, zelfs niet na uitgebreid onderzoek.
de wetenschappers voerden pet-hersenscans uit bij de vrijwilligers aan de UCL om de bloedstroom en hersenactiviteit van zowel de dystoniegroepen als de gezonde vrijwilligers te meten.De deelnemers werden gescand met drie verschillende voetposities: rusten, hun voet bewegen en hun been in een dystonische positie houden. De elektrische activiteit van de beenspieren werd tegelijkertijd gemeten om te bepalen welke spieren tijdens de scans werden ingeschakeld.
onderzoekers stelden vast dat de hersenfunctie van individuen met de psychogeniciteit heel anders was dan de hersenfunctie van individuen met de organische (genetische) ziekte.De eerste auteur DrAnette Schrag, van het UCL Institute of Neurology, zegt: “het vinden van afwijkingen van de hersenfunctie die sterk verschillen van die in de organische vorm van dystonie, biedt onderzoekers de mogelijkheid om te leren hoe psychologische factoren, door het veranderen van de hersenfunctie, kunnen leiden tot fysieke problemen.”
Dr. JamesRowe, University of Cambridge, toegevoegd: “Wat me opviel was hoe heel anders de abnormale hersenfunctie was bij patiënten met de genetische en de psychogene dystonie. Nog opvallender was dat de verschillen er altijd waren, of de patiënten nu rustten of probeerden te verhuizen.”
bovendien vonden de onderzoekers dat een deel van de hersenen (de prefrontale cortex) dat eerder geassocieerd werd met psychogene ziekte een onbetrouwbare indicator is. Abnormale activiteit in dit gebied is niet uniek voor psychogene ziekte en hetzelfde patroon van activiteit werd ook waargenomen bij patiënten met organische dystonie toen ze probeerden hun voeten te bewegen.DrArpan Mehta, van de Universiteit van Cambridge, zegt: “het is interessant dat, ondanks de verschillen, beide typen patiënten één ding gemeen hadden-een probleem aan de voorzijde van de hersenen. Dit gebied controleert de aandacht voor onze bewegingen en hoewel de afwijking niet uniek is voor psychogene dystonie, is het een deel van het probleem.”
dit type ziekte komt zeer vaak voor, zoals Dr. Schrag uitlegt: “een op de zes patiënten die een aneuroloog zien, heeft een psychogene ziekte. Ze zijn net zo ziek als iemand met een organische aandoening, maar met een andere oorzaak en verschillende behandelingsbehoeften. Het begrijpen van deze aandoeningen, het vroegtijdig diagnosticeren en het vinden van de juiste behandeling zijn allemaal duidelijk erg belangrijk. We zijn hoopvol dat deze resultaten artsen en patiënten kunnen helpen begrijpen het mechanisme dat leidt tot deze aandoening, en gidsbetter behandelingen.”
het onderzoek werd vandaag gepubliceerd in het tijdschrift Brain.
– End –
contact met de Media: David Weston
Links:
- volledig artikel in het tijdschrift Brain