gorilla ’s zijn de grootste van de mensapen en een van de naaste verwanten van de mens – na bonobo’ s en chimpansees. Gorilla ‘ s delen 98% van hun genetische code met mensen. Gorilla ‘ s vertonen veel van de gedragingen/emoties die vaak voorkomen bij mensen, zoals verdriet en lachen. Wilde gorilla ‘ s komen alleen voor in enkele tropische bossen, moerassen, Hooglanden en bergen van Afrika. Het zijn krachtige (
) primaten met gespierde armen, dikke borst, grote neusgaten en zwart/bruin haar. Haar bedekt het hele lichaam met uitzondering van het gezicht, handen, voeten en borst (voor oude silverbacks). Gorilla ‘ s lopen meestal met alle vier de poten, maar kunnen rechtop staan, vooral wanneer ze zich voeden met boomschors of dominantie vertonen. Volwassen mannelijke gorilla ‘ s worden silverbacks genoemd vanwege de zilvergrijze haren op hun rug. Zilverruggen zijn groter dan de vrouwtjes en kunnen in het wild tussen de 135 en 220 kilogram wegen. Die in gevangenschap kunnen dikker en zwaarder worden als gevolg van minder oefening of ruimte om te oefenen. Door hun gewicht vermijden volwassen gorilla ‘ s het klimmen in bomen als ze kunnen. Het zijn de jongen die meestal op korte boomtakken klimmen en slapen.
gorilla ‘ s leven in groepen geleid door een dominante zilverrug. Er zijn gevallen waarin een groep kan worden geleid door twee verwante silverbacks, maar dit is niet gebruikelijk in sommige gorilla ondersoorten. Een gorillagroep of-familie kan tussen de 4 tot 30 individuen bevatten die tot 35 jaar in het wild kunnen leven (45 in gevangenschap). De groep kan bestaan uit jongere mannetjes, juvenielen, vrouwtjes en hun baby ‘ s. De stabiliteit van een gorillagroep hangt volledig af van de band tussen de vrouwtjes en de dominante zilverrug. De paring in gorilla ‘ s wordt vaak geïnitieerd door het vrouwtje zodra ze vruchtbaar is. Jonge vrouwtjes verlaten altijd de groep zodra ze seksueel volwassen zijn om zich bij eenzame mannetjes of andere groepen aan te sluiten. Deze beweging is om inteelt en competitie voor de aandacht van de dominante zilverrug te voorkomen. Een volwassen mannetje kan blijven met zijn groep van geboorte, maar worden in de meeste gevallen verdreven door de dominante silverback om een leven alleen te beginnen of zich bij andere vrijgezellen mannetjes. In hun eenzame leven, zullen ze proberen om vrouwen te grijpen uit stabiele groepen. Als een mannetje erin slaagt bij zijn familie te blijven, zal hij zich gedeisd houden, paren met een aantal van de vrouwtjes en wachten om het over te nemen van zijn oude vader.Hoewel men denkt dat chimpansees de intelligentere aap zijn, zijn gorilla ‘ s kalmer, vrediger, hardnekkiger en wijzer. Hun groepen zijn veel stabieler met leden die zeer loyaal aan elkaar zijn vergeleken met chimpansees. Chimpansees zijn veel agressiever en het dominante mannetje heeft veel werk te doen in het insluiten van groepsleden. Hoewel ze een kalme en verzamelde houding vertonen, heeft een gorilla een angstaanjagende blaf / brul wanneer ze bedreigd worden. De silverback zal proberen om de familie te beschermen door het wegjagen van indringers met behulp van agressieve displays, brullen, scheuren op vegetatie, lopen zijwaarts, slapping de grond of borst slaan. De silverback zal ook verschijnen om de indringer aan te vallen voordat hij zich terugtrekt.
gorilla ‘ s voeden zich voornamelijk met bladeren, vruchten en scheuten. Ze zijn meestal vegetarisch, maar zullen bepaalde mieren/insecten vangen als ze kunnen. Gorilla ‘ s moeten veel vegetatie eten in een dag om tevreden te zijn. Om deze reden, 
ze kunnen bewegen voor een paar kilometer op zoek naar voedsel elk. Gorilla ‘ s zijn niet territoriaal en dit is waarschijnlijk omdat de meeste groepen een leven van overvloed in dichte bossen leven. Gorilla groepen kunnen hetzelfde territorium delen, maar zullen elkaar over het algemeen vermijden. Groepsmengsel en gezamenlijke voeding is alleen waargenomen bij de westelijke laagland gorilla. Na een groot deel van de ochtend te hebben gevoederd, bouwen de leden van de groep tijdelijke netten voor een middagdutje. Na het middagdutje gaat de voeding verder tot laat in de middag. De groep zal dan nachtnesten bouwen door bladeren en andere boomtakken te buigen om met iets comfortabels te komen. Elke nacht worden er nieuwe nesten gebouwd en kunnen op de grond of bovenop korte bomen worden gebouwd. De zilverrug slaapt bijna altijd op de grond terwijl baby ‘ s nesten delen met hun moeders.
vrouwelijke gorilla ‘ s bereiken seksuele rijpheid op de leeftijd van ongeveer 10 jaar, terwijl mannen hetzelfde doen op ongeveer 15 jaar. Vrouwtjes hebben de neiging om te bevallen om de vier tot vijf jaar en na een dracht periode van 9 maanden. De lage voortplantingssnelheid van gorilla ‘ s is een van de dingen die ze een bedreigde soort maken. Het vrouwtje baart vaak een enkel kind, maar tweelingen zijn een veel voorkomende gebeurtenis. Een pasgeborene weegt 2 kilogram bij de geboorte en zal drie maanden in de arm van de moeder worden gedragen voordat het de kracht krijgt die nodig is om op haar rug te rijden.
de grootste bedreiging voor gorilla ‘ s komt van mensen. Mensen vernietigen gorillahabitats door ontbossing en illegale houtkap. De mens wordt ook bedreigd door stroperij, dierenhandel, ziekten bij de mens en dood door een ongeluk. Gorilla ’s kunnen gemakkelijk 
worden opgejaagd voor hun vlees, omdat ze niet als chimpansees wegvluchten. In feite zullen gorilla ‘ s hun jongen tot de dood verdedigen. Dierenhandelaars en stropers moeten misschien de hele groep doden om een gorilla kind te pakken te krijgen. Handel in wilde gorilla ‘ s is gevaarlijk omdat het kan helpen bij de verspreiding van ziekten zoals Ebola naar andere gorillagroepen en mensen. In 2003 werd geschat dat een derde van de westelijke laagland gorillapopulaties was overleden aan het ebolavirus. Hoe beïnvloedt houtkap gorilla ‘ s? Eén is dat het de primaten blootlegt. De meeste bossen in Afrika waren uitgestrekt waardoor gorilla ‘ s konden gedijen zonder menselijke tussenkomst. Naarmate meer bomen werden gekapt voor hout en om boerderijen te openen, begonnen gorillagroepen regelmatig contact te krijgen met mensen. Door de houtkap zijn sommige gorillagroepen geïsoleerd geraakt in bossen, gescheiden door menselijke landerijen, wat leidt tot inteelt omdat ze geen interactie hebben met andere gorillagroepen. Gorilla ‘ s zijn zeer vatbaar voor menselijke ziekten. Een eenvoudige griep/ hoest, tuberculose en schurft kan een doodvonnis zijn voor een hele gorillafamilie.
verschillende internationale wildlife organisaties, individuen en dierentuinen hebben actie ondernomen om het uitsterven van deze grote soorten een halt toe te roepen. Gorilla tours in Afrika hebben geholpen om het bewustzijn over de benarde positie van gorilla ‘ s te vergroten en zo de nodige middelen voor onderzoek en natuurbehoud aan te trekken. Organisaties als het World Wide Fund for Nature (WWF) hebben nationale parken geholpen door geavanceerde tracking-apparatuur te leveren en hun personeel te trainen. Andere soortgelijke organisaties hebben projecten gefinancierd die stroperij, dierenhandel en illegale houtkap helpen beteugelen. De jaarlijkse gorilla tellingen verzamelt middelen van verschillende gorilla conservation organisaties wereldwijd om hun aantallen en distributies te achterhalen. Individuen kunnen ook een gorilla sponsoren of doneren aan organisaties zoals het Dian Fossey gorilla fund International en de Gorilla Doctors.
Opmerking: De inspanningen van de natuurbeschermingsorganisaties werden gehinderd door burgerlijke onrust, corruptie, gebrek aan rechtsstaat en zwakke handhaving van gevestigde dieptepunten. Stropers, consumenten en handelaren in bushvlees krijgen vaak lichte straffen of worden nooit aangehouden.
soorten gorilla ‘s-soorten en soorten gorilla’ s
de twee Gorilla ‘s
hoeveel soorten gorilla’ s zijn er? Er zijn twee soorten gorilla ‘ s – de oostelijke gorilla en de Westelijke gorilla (Gorilla Gorilla). De Westelijke gorilla ‘ s zijn de meest voorkomende soort. Hun neusstructuur is anders en ze hebben een lichtere kleur dan de oostelijke gorilla. Westelijke gorilla ‘ s zijn verder verdeeld in twee ondersoorten – de Cross River Gorilla (G. gorilla diehli) en de westelijke laaglandgorilla (G. gorilla gorilla). De oostelijke Gorilla (G. beringei) heeft ook twee ondersoorten – de berggorilla ‘ s (G. beringei beringei) en de oostelijke laaglandgorilla (G. beringei graueri). De oostelijke laaglandgorilla wordt nu algemeen aangeduid als de Grauer ‘ s gorilla. De oostelijke gorilla ‘ s zijn de grootste van alle apen en komen voor in oeganda, Rwanda en de Democratische Republiek Congo.
de vier Gorillaondersoorten
westelijke laaglandgorilla ‘ s (G. gorilla gorilla)
de westelijke laaglandgorilla leeft in de laaglandbossen van Centraal-en west-Afrika (Angola, Equatoriaal-Guinea, Centraal-Afrikaanse Republiek, Kameroen, Gabon, Democratische Republiek Congo, de Republiek Congo en Gabon). Ze zijn de kleinste maar meest voorkomende ondersoort van de vier gorilla ‘ s. Het is 
moeilijk om hun juiste aantallen in te schatten omdat ze in enkele van de grootste en dichtste bossen van Afrika leven. Naar schatting blijven er meer dan 350.000 in het wild. Westelijke laaglandgorilla ’s zijn ook de meest voorkomende soorten in dierentuinen en onderscheiden zich van de twee ondersoorten van oostelijke gorilla’ s door hun grijsachtige/roodachtige vacht. Ze zijn waargenomen om meer open te staan voor Inter-groepinteracties en het voeden. Hoewel ze het meest talrijk zijn van alle ondersoorten van de gorilla, wordt aangenomen dat hun totale populatie in de afgelopen 25 jaar met 60% is afgenomen. Hun grootste bedreiging zijn mensen en het ebolavirus dat op een gegeven moment (2003) meer dan 30 procent van hun totale bevolking wegvaagde. Je kunt de westelijke gorilla zien in dierentuinen of in een van de nationale parken in west/Centraal Afrika.Cross River gorilla ‘ s (G. gorilla diehli)
de Cross River Gorilla werd in het jaar 2000 geclassificeerd als een aparte ondersoort en wordt in 2006 door de IUCN als ernstig bedreigd beschouwd. Cross River gorilla ‘ s bewonen een stuk van 3000 vierkante mijl van beboste bergen en hooglanden in Kameroen en Nigeria. Ze leven in het meest noordelijke/westelijke deel van Afrika (gezien de verspreiding van gorilla ‘ s). Cross river gorilla ’s wegen ongeveer 440 pond en kunnen 
tot 5 voet lang zijn. Ze zijn de meest bedreigde van alle gorilla-ondersoorten en minder dan 350 blijven in het wild. Cross River gorilla ‘ s zijn bijzonder kwetsbaar voor uitsterven omdat ze een klein stuk land bezetten en meer in contact komen met mensen. Door hun frequente contacten met mensen zijn ze agressiever, ongrijpbaarder en moeilijk te bestuderen. De grootste bedreiging voor hen is het verlies van genetische diversiteit, habitatverlies en stroperij. Sommige gorillagroepen zijn geïsoleerd achtergelaten op eilanden van bossen en bergen als gevolg van illegale houtkap. De regeringen van Kameroen, Nigeria en internationale natuurbeschermingsorganisaties hebben snel gehandeld om ervoor te zorgen dat ze niet worden uitgeroeid. Het WWF heeft samengewerkt met de respectievelijke regeringen om te helpen bij het opnieuw aangroeien van bossen op plaatsen waar illegaal kappen en boerderijen gorillafamilies hadden gescheiden. Lokale gemeenschappen dicht bij de gorillahabitats zijn ook gevoelig voor het belang van de primaten voor het ecosysteem en het nageslacht. Gorilla trekking is niet mogelijk met Cross River gorilla ‘ s en je kunt dan niet zien in dierentuinen.
de Grauer gorilla of de oostelijke laaglandgorilla (G. beringei graueri ))
oostelijke laaglandgorilla’ s komen voor in het oostelijke deel van de Democratische Republiek Congo. Ze zijn te vinden in Kahuzi-Biega Nationale Parken, Odzala-Kokoua Nationaal Park, Maiko Nationaal Park en gebieden rond het Itombwe massief. De Graeur ‘ s gorilla is de grootste van alle ondersoorten van de gorilla. Het heeft een gedrongen lichaam, een korte snuit en grotere handen. Net als berggorilla ‘ s hebben ze zwarte jassen, maar met korter haar op het hoofd en lichaam. Ze zijn de derde meest bedreigde soort van de drie ondersoorten van de gorilla. De meeste bedreigingen komen van stroperij en habitatverlies. Hun thuis bereik is gekrompen van 81.000 vierkante mijl naar slechts 5.600 vierkante mijl in de laatste twee decennia alleen al. Ongeveer 7500 oostelijke laagland gorilla ‘ s blijven in het wild. U kunt meer lezen over oostelijke laagland gorilla trekking in Congo.
Berggorilla ‘ S (G. beringei beringei)
berggorilla ’s zijn een van de twee ondersoorten van de oostelijke gorilla’ s. Berggorilla ‘ s komen alleen voor in de Virunga-berggebieden van de Democratische Republiek Congo, Rwanda en Oeganda. 
ze zijn niet zo zwaar als de oostelijke laaglandgorilla en leven over het algemeen in bossen op hogere hoogtes (8.000 tot 12.000 voet) en op berghellingen. Berggorilla ‘ s vallen op door hun dikke en lange haar/vacht. De dikke vacht beschermt hen tegen de koude temperaturen op berghellingen. Berggorilla ’s zijn de op een na meest bedreigde ondersoort van de vier gorilla’ s. Ze zijn alleen te zien in de wildernis of in het Senkwekwe Gorilla weeshuis in Congo. Volgens de tellingsresultaten van 2018 zijn er nog maar zo ‘ n 1.000 in het wild. Berggorilla ‘ s worden ook bedreigd door habitatverlies als gevolg van voortdurende menselijke aantasting van bossen en berghellingen. Sommigen worden gedwongen om hoger op de koude berghellingen te migreren, wat hun gezondheid kan bedreigen. U kunt meer lezen over waar berggorilla ’s te zien of de feiten over berggorilla’ s.