de Engelse taal heeft veel woorden voor kussen en kussen. Er zijn er zoveel, in feite, dat men zou kunnen worden verontschuldigd voor de vraag of we niet een paar te veel, en misschien kunnen ruilen sommige van hen naar een andere taal, voor een meer nuttig woord. Eén betekent ‘een sociaal oncomfortabele rit in een lift’, misschien.
deze schattige romance heeft zijn eigen kus descriptor
helaas! Hoewel talen inderdaad woorden lenen en verhandelen, lijkt het nooit op een quid pro quo manier. En hoe dan ook, er zijn redenen waarom Engels Heeft zo veel synoniemen voor dit (en het is niet alleen omdat veel mensen graag kussen).
er zijn een groot aantal jargon-of informele-manieren om naar een kus te verwijzen, die vaak zeer specifieke definities bevatten. We hebben woorden als peck (“een snelle lichte kus”) en smouch (een dialectisch woord dat ons smooch gaf, en dat betekent”een kwijlende smakende kus”). Het Schotse dialect geeft ons smoorich (“een gestolen kus”), en hoewel het vaker wordt gebruikt om een dollar te betekenen, kan smackeroo ook verwijzen naar een stevige kus.Burgemeester Carson, wiens voorganger, George L. Baker, was de No. 1 all-time osculatory champ, weigerde op de suggestie dat hij een smackeroo plant op de robijnrode lippen van een Pasadena band drum majorette tijdens de festival parade.
– The Oregonian (Portland, OR), 13 Jun. 1938
aan het einde van de rol gaf ilka Jockey tane zijn Jenny in zijn Gespierde airms, haar een awfu’ knuffel zoals hij was gaun om haar te burk, een awfu’ smoorich o’ Een kus alsof hij was gaun om haar te wervelen, een’ dan flang himsel’ doon op een furm naast haar met een fearfu’ pergaddus dat naething maar whinstane en’ yettlin’ kon Weel weerstaan….
—W. D. Latto, Tama Bodkin: or the Humours of a Scottish Tailor, 1868
hij geeft haar de smouch met zijn hand op zijn buidel….
Peter Mews, de Ex-Ale-tatie van Ale, de oude Lickquor van deze Realme, 1646
maar als je niet denkt dat onze overvloed aan kussende woorden volledig bestaat uit dialect-en jargon-termen, laten we eens kijken naar wat onze 17e-eeuwse lexicografen op dit gebied boden. Zowel Edward Phillips (in zijn 1658 The New World of English Words) als Elisha Coles (in zijn 1676 the English Dictionary) lijken onderscheid te hebben gemaakt tussen osculatie (“a kissing”) en deosculatie (“a kissing with eagerness”). Geen van beide geleerden lijkt het woord voor “kussen met tegenzin” te hebben gevonden.”
veel van de 17de en 18de eeuwse woordenboeken gaven ook definities voor enkele raciale vormen van zoenen, waarbij suavatie werd gedefinieerd als “amoureus zoenen”, en, eeuwen voordat we het als een tongzoen gingen noemen, definieerde het niet-liefhebbende woord cataglottisme als “een uitstoten van de tong bij het kussen.”En terwijl we over het onderwerp van obscure woorden in verband met kussen, we zouden nalatig zijn als we niet een van de zeldzaamste kussen woorden van allemaal, dat is miskissen noemen. Dit woord, dat alleen is gedefinieerd in het Oxford English Dictionary (met bewonderenswaardige beknoptheid, kunnen we toevoegen: “oneigenlijk zoenen”), is opmerkelijk zeldzaam in de canon van de Engelse literatuur. Vooral als men bedenkt hoe vaak gevallen van onjuiste zoenen zijn geweest.
