11 niesamowitych aktów odwagi

1. Desmond Doss: Nie-kombatant, który uratował 75 ludzi, jeden po drugim, będąc pod ostrzałem

religia Desmonda Dosa zabroniła mu noszenia broni lub grożenia innym ludziom życiem, co było bardzo niewygodne, gdy został powołany do Drugiej Wojny Światowej. Więc Doss był sumiennym przeciwnikiem, umieszczonym jako nie-kombatant, i był celem wyśmiewania ze strony innych żołnierzy. Służył jako lekarz polowy na Okinawie, gdy Japończycy zaatakowali jego jednostkę na szczycie klifu, zabijając prawie wszystkich ludzi. Doss szybko ustawił nosze, które mogły być opuszczone przez szereg lin i kół pasowych na ziemię poniżej. Następnie, sam i pod ostrzałem, odzyskiwał każdego żołnierza w swojej jednostce po kolei i opuszczał ich w bezpieczne miejsce. Prezydent Truman powiedział, że to 75 ludzi, że Doss wyciągnął w bezpieczne miejsce, gdy wręczył mu Medal of Honor (powyżej), ale Doss twierdzi, że było bliżej 50. Był to tylko jeden z przykładów zdumiewającej odwagi i poświęcenia Doss ’ a w trakcie jego służby wojskowej. Jego historia jest opowiedziana w filmie dokumentalnym The Conscientious Objector.

2. Rukhsana Kausar: 21-letnia kobieta, która walczyła i zabijała bojowników, którzy zaatakowali ją i jej rodzinę

Rukhsana miała 21 lat, gdy trzech uzbrojonych mężczyzn przybyło na farmę jej rodziców w Jammu w Indiach. Jeden z bojowników przyszedł poślubić Rukhsanę wbrew jej woli, a kiedy jej rodzice stawili opór, zaczął ich bezlitośnie bić. Rukhsana i jej starszy brat ukrywali się pod łóżkiem na rozkaz rodziców, ale nie zostali tam długo. Mówi Rukhsana: „pomyślałem, że powinienem spróbować śmiałego aktu spotkania bojowników przed śmiercią.”

ona i jej brat chwycili siekiery i oskarżyli Osamę. Rukhsana złapał go za włosy, rozbił głowę o ścianę, uderzył go toporem, a następnie chwycił za karabin szturmowy i śmiertelnie go zastrzelił. Wymieniała strzały z pozostałymi terrorystami, dopóki się nie wycofali. (Należy zauważyć, że brat Rukhsany, Eijaz, był bardzo uczestnikiem tych odważnych czynów. Większość światowej Prasy uznała, że mniej warte opublikowania jest to, że 19-letni mężczyzna będzie bronił swojej rodziny i skupił się na nieoczekiwanej waleczności młodej kobiety.)

3. Irena Sendler: Uratował 2500 dzieci przed nazistami

w ruinach Holokaustu są niezliczone przykłady odwagi, ale Historia Ireny Sendlerowej wyróżnia się. Kiedy naziści najechali jej rodzimą Polskę i zamknęli wszystkich Żydów w murowanym getcie, Sendler wiedziała, co się stanie. Była pracownikiem socjalnym i uzyskała uprawnienia pielęgniarki, dzięki czemu mogła przemycić Jedzenie i lekarstwa do getta. To, co wymknęła, było jeszcze bardziej fenomenalne: Szacuje się, że Sendler i jej grupa pomogli wydostać z getta około 2500 dzieci—uśpionych i umieszczonych na dnie skrzynek z narzędziami lub leżących w workach jutowych na dnie ciężarówki—i wysłali je za pośrednictwem sieci podobnie myślących towarzyszy do chrześcijańskich sierocińców, gdzie otrzymali nowe tożsamości. Trzymała ich prawdziwe nazwiska w słoiku Zakopanym na podwórku.

Sendler została ostatecznie złapana przez nazistów, którzy uwięzili ją i torturowali, łamiąc jej obie nogi. Po zakończeniu wojny poświęciła się zjednoczeniu dzieci z ich rodzinami, choć okazało się to prawie niemożliwe.

4. Starsi ochotnicy z Fukushimy: gotowi narażać się na wysokie promieniowanie, aby uratować młodszych mężczyzn

nawet po tym, jak najgorsza katastrofa jądrowa w Fukushimie została opanowana, pozostało do zrobienia ogromna ilość sprzątania i zabezpieczania. Yasuteru Yamada, 72-letni inżynier i ocalały z raka, czuł się okropnie, gdy patrzył, jak młodzi mężczyźni są oblewani promieniowaniem dzień po dniu, próbując zneutralizować szkody. Tak więc założył wykwalifikowany Korpus weteranów, ochotniczą grupę starszych japońskich inżynierów i innych pomocników, aby zająć miejsce młodych. Niemal natychmiast zebrał 400 ochotników.

starsi ochotnicy zaakceptowali, że ich praca w zakładzie może odciągnąć ich od życia i po pewnym czasie narażać na ciężką chorobę. Ale, jak powiedział Yamada, ” mam 72 lata i przeciętnie zostało mi 13 do 15 lat życia. Nawet gdybym był narażony na promieniowanie, rozwój raka może potrwać 20, 30 lat lub dłużej. Dlatego my starsi mamy mniejsze szanse na zachorowanie na raka.”

5. Sir Ernest Shackleton: walczył z Antarktydą i wygrał

Shackleton chciał odkryć Biegun Południowy, ale został pokonany do tego stopnia. Zamiast tego postanowił być pierwszym człowiekiem, który przepłynął kontynent Antarktydy łodzią (co było możliwe podczas antarktycznego lata). Niestety, załodze Shackleton ’ s Endurance zabrakło lata, a ich statek został trwale zamrożony w lodzie polarnym. Mimo że załoga była w stanie przeczekać większość zimy, to jednak nie wytrzymała. zatonęła, zostawiając załogę na krze lodowej. Co gorsza, okręt zboczył z kursu o 1200 mil.

Shackleton zapakował swoją załogę w trzy łodzie ratunkowe, gdy lód pod nimi zaczął się topić i zawiózł ich bezpiecznie na Elephant Island. Chociaż Elephant Island była solidnym gruntem, nadal była niezamieszkana i daleka od szlaków handlowych. Shackelton załadował 4 najbardziej potrzebną załogę do łodzi ratunkowej na otwartym powietrzu i wyruszył na stację wielorybniczą oddaloną o 800 mil. Odmówił spakowania się przez ponad cztery tygodnie, wiedząc, że jeśli podróż potrwa dłużej, i tak będą martwi. Statek dotarł do Georgii Południowej, ale wylądował na burcie naprzeciwko stacji wielorybniczej. Woda była zbyt niebezpieczna, więc Shackleton zabrał dwóch swoich ludzi i wykonał 36-godzinną wędrówkę przez ośnieżone pasmo górskie do stacji wielorybniczej. Stamtąd zorganizował ratunek dla wszystkich swoich ludzi, bez żadnej śmierci wśród jego załogi.

6. Juliane Koepcke: 17-letnia dziewczyna, która przeżyła katastrofę lotniczą I wyszła z Amazonii

Czasami potrzeba ogromnej odwagi, aby przetrwać. W Wigilię Bożego Narodzenia 1971 roku 17-letnia Juliane Koepcke wsiadła wraz z matką do samolotu w Peru z zamiarem odbycia lotu, aby spotkać się z ojcem w jego stacji badawczej w amazońskim lesie deszczowym. Piorun uderzył w samolot i zerwał skrzydło, powodując katastrofę samolotu. Wszyscy 92 współpasażerzy zginęli, ale Juliane pozostała przywiązana do rzędu siedzeń, spadając, dopóki nie spadła przez baldachim dżungli. Jakoś przeżyła.

po nieudanym odnalezieniu matki i innych ocalałych, Juliane polegała na tym, czego nauczyli ją jej rodzice (obaj znani zoolodzy). Chwyciła torebkę cukierków, którą znalazła i zaczęła schodzić w dół strumienia. Jej ojciec powiedział jej kiedyś, że chodzenie w dół rzeki doprowadzi w końcu do cywilizacji i przez 10 dni Juliane chodziła lub pływała po wodzie. Jej rany zostały zainfekowane i była oblegana przez larwy, podczas gdy musiała unikać krokodyli, piranii i bezlitosnych owadów. Znalazła ciała innych ofiar, gdy szła, upewniając się, że każda z nich nie jest jej matką, zanim kontynuowała. W końcu przyszła do chaty i łodzi. Nie chcąc ukraść łodzi, zaszyła się w Chacie i została znaleziona przez peruwiańskich drwali. Ostatecznie połączyła się z ojcem.

7. Witold Pilecki: włamał się do i z Auschwitz

Pilecki może być jedyną osobą, która celowo została uwięziona w Auschwitz podczas II wojny światowej. Jako bojownik ruchu oporu w podbitej Polsce Pilecki zaaresztował go i zesłał do obozu koncentracyjnego. Spędził tam dwa lata, zbierając dowody, by przekonać aliantów, że Niemcy nie prowadzą typowych więzień. Przekazywał informacje o zdumiewającej liczbie ofiar w obozie za pośrednictwem Polskiego Ruchu Oporu, przemycając dyspozytory w pralni. To częściowo dzięki Pileckiemu alianci zrozumieli pilną potrzebę ich ruchu wyzwoleńczego. Uciekł w 1943 roku, obezwładniając straż nocną z dwoma innymi polskimi towarzyszami. Mimo że był bohaterem wojennym, Pilecki został stracony przez rosyjską tajną policję kilka lat po zakończeniu wojny, jako konsekwencja pozostania lojalnym wobec wygnanego niekomunistycznego rządu polskiego.

8. Jacklyn H. Lucas: Skoczył na dwa granaty i przeżył

pierwszym przejawem odwagi Lucasa było zaciągnięcie się do piechoty morskiej podczas II wojny światowej—w wieku 14 lat. Patrolował wąwozy Iwo Jima, gdy Japończycy zaatakowali, rzucając dwa granaty bezpośrednio na pozycję Lucasa. Lucas wepchnął jeden granat w popiół, położył się nad nim, a następnie chwycił drugi granat i pociągnął go również pod siebie. Lucas jakoś przeżył; przeszedł 26 operacji i do końca życia zachował w ciele 250 odłamków. Został odznaczony Medalem Honoru przez prezydenta Trumana.

9. John Rabe: nazista, który ochronił 200 tys. Chińczyków przed gwałtem na Nankinie

w 1937 roku japońska armia dokonała bezprecedensowej rzezi chińskich obywateli, co zostało zapamiętane jako gwałt na Nankinie. Niektórzy szacują, że setki tysięcy Chińczyków zostało zamordowanych, torturowanych i zgwałconych, gdy Armia Japońska spustoszyła miasto. Wszyscy poza garstką zachodnich misjonarzy uciekli z Nankinu, a także John Rabe. Rabe był niemieckim biznesmenem, który pozostał i zorganizował strefę bezpieczeństwa Nankinu, aby schronić i chronić uchodźców.

Rabe otworzył własne posiadłości jako sanktuaria dla Chińczyków, a także wszystkie zagraniczne ambasady i Uniwersytet w Nankinie. Japończycy szanowali tę bezpieczną strefę, ponieważ Rabe był członkiem partii nazistowskiej i oficjalnie reprezentował Niemcy, które były na wczesnym etapie formowania mocarstw osi z Japonią. Szacuje się, że Rabe uratował życie od 200 000 do 250 000 Chińskich uchodźców.

10. Anthony Omari: walczył z napastnikami z maczetami, broniąc sierocińca

Dom Dziecka Faraja w Ngong w Kenii jest schronieniem porządku i życzliwości w niebezpiecznym miejscu. Chroniło 37 chłopców i dziewcząt, którzy zostali osieroceni lub opuszczeni i byli prowadzeni przez Anthony ’ ego Omari i jego matkę. Omari był jedynym dorosłym mężczyzną na terenie i wielokrotnie ścigał Raiderów. Wkrótce przestępcy zorientowali się, że to Omari muszą się najpierw pozbyć.

pewnego dnia Omari obudził się i zastał trzech mężczyzn stojących nad jego łóżkiem. Omari sięgnął pod łóżko, chwycił za młotek i wziął na siebie wszystkich trzech intruzów, którzy byli uzbrojeni w maczety. Wyprowadził ich z sierocińca na podwórko, krzycząc dziko, aby ich zastraszyć i ostrzec dzieci. Kiedy odwrócił się, aby sprawdzić, czy dzieci są bezpieczne, został uderzony maczetą. Ale Omari nadal walczył, i w końcu odpędził napastników z powrotem na tyle daleko, aby wrócić do sierocińca i zamknąć wszystkie drzwi. BEN Hardwick, student Penn State, pracował w pobliskiej placówce i dzielił się historią Omari z Redditem. Prośba Hardwicka o 2000 dolarów darowizn na budowę większego ogrodzenia zaowocowała darowiznami o wartości 65 000 dolarów na rzecz Domu Dziecka Faraja.

11. Sierż. Stubby: Hero Dog of WWI

kocham mojego psa, ale jeśli słyszy fajerwerki, szelest papieru lub dźwięk miotły, ucieka i ukrywa się. Nie tak z Stubbym, małym bezpańskim bull terrierem znalezionym przez J. Roberta Conroya i przemyconym do 102. piechoty podczas I wojny światowej. Sierż. Stubby pierwotnie miał być tylko maskotką (mógł zrobić mały Salut!), ale wkrótce okazało się znacznie bardziej przydatne. Po ataku gazem musztardowym, Stubby stał się bardzo wrażliwy na jego zapach i był w stanie biec przez okopy, szczekając i gryząc żołnierzy obudził się przed atakiem. Pies mógł zlokalizować rannych Amerykanów na polu bitwy, słuchając specyficznych dźwięków angielskiego wśród awantur. Zostawał i szczekał, aż pojawili się medycy, albo poprowadził żołnierzy z powrotem do okopu.

kiedyś, gdy zawołał do niego nowy żołnierz w okopach, uszy Stubby ’ ego opadły i zaczął szarżować. Mężczyzna pobiegł, a Stubby ugryzł go w nogę, powodując upadek. Stubby atakował do czasu przybycia żołnierzy. Człowiek, którego ugryzł, był niemieckim szpiegiem, który mapował okopy. Ostatecznie Stubby został ranny i nie był w stanie wrócić na linię frontu. Resztę wojny spędził na służbie w szpitalu, poprawiając morale rannych. Do końca I wojny światowej brał udział w 17 bitwach. Sierżant Stubby spędził resztę życia wygodnie ze swoim Panem, Conroyem.