Graj ze zbalansowanymi i niezbalansowanymi schematami panoramowania
istnieje panoramowanie dla symetrii, gdzie każdy element czuje się zrównoważony. Shaker w jednym miejscu może zrównoważyć 16-nutową partię funk guitar w przeciwnym kierunku, ponieważ oba się uzupełniają. Jest to zrównoważone podejście.
asymetryczne przesuwanie, z drugiej strony, prowadzi do poczucia braku równowagi—i to uczucie może być twoim przyjacielem.
Zobacz piosenkę” a Distorted Reality Is Now a Necessity to Be Free ” Elliotta Smitha. Zauważ, że bębny istnieją tylko w jednej słuchawce-nie jest to jednak pośpieszny miks stereo z lat sześćdziesiątych. Ma to na celu pogmatwany efekt, oznaczający smutny Stan piosenki piosenkarza i jego życia.
ale słuchaj dalej, a usłyszysz, że w kulminacyjnym momencie w głośniku przeciwstawnym pojawia się więcej bębnów, grających counter rytmy i wypełnienia przypominające Ringo. W miarę jak rozwijamy się w kakofonię, układ miksowania zmienia się z niezrównoważonego w zbalansowany i jest tu lekcja:
przejście z równowagi do niezrównoważonego i z powrotem może stworzyć emocjonalną podróż dla słuchacza, więc spróbuj. Dotyczy to nie tylko podobnych elementów, ale komplementarnych. Kontrapunktowe rytmy poruszane w podobnych kierunkach mogą prowadzić do cienkiego uczucia, podczas gdy przeciwstawienie się im nadaje zrównoważoną szerokość. Graj z tą równowagą nie tylko statycznie, ale także za pomocą zautomatyzowanych gestów.
zamknij oczy i wizualizuj
za każdym razem, gdy czuję, że scena dźwiękowa oddala się ode mnie, Lubię zatrzymać odtwarzanie, zamknąć oczy i obrazować przestrzeń, którą tworzę, aż do koloru. Czy to sala balowa? Jeśli tak, to Roseland czy Hammerstein? Czy to czarna, wszechogarniająca pustka? Cóż, czy to byłaby pustka ciemnej piwnicy-z wszystkimi odbiciami betonu / pustki pustki, które sugeruje taka Piwnica-czy pustka przestrzeni kosmicznej, która jest bezdźwięczna?
specyfika tego ćwiczenia pozwala mi podejmować lepsze decyzje, nie tylko z panoramowaniem, ale z innymi aspektami wymiarowości stereo. Jeśli wyobrażam sobie, że widzę zespół w prudential center, to przywołuje to zupełnie inny krajobraz niż oglądanie, jak grają na przyjęciu. Stamtąd mogę podejmować decyzje o tym, jak daleko od siebie są członkowie zespołu, jak daleko wydają się, jaki jest ich EQ i jak pogłosowe mogą być elementy miksu. Co prowadzi nas do następnego punktu:
Przesuń przód do tyłu, a za głową
nie pozwól nikomu powiedzieć, że EQ i pogłos nie mogą stworzyć poczucia fizycznej lokalizacji. Absolutnie mogą: tworzą inną oś panoramowania-perspektywę od przodu do tyłu. Im dalej znajduje się element, tym mniej high endu usłyszysz, a także poziom. W zależności od środowiska, chcesz odfiltrować upadki (daleko, ale wciąż w drzwiach) lub je zwiększyć (daleko, ale na zewnątrz). Usłyszysz również więcej późnych refleksji i mniej wczesnych refleksji.
nie zapominaj o tej ważnej osi, bo wtedy naprawdę odtwarzasz muzykę z intencją. W ten sposób można umieścić perkusistę za zespołem, a nie obok niego.
możesz nawet umieścić elementy Na Zewnątrz głośników, lub za głową, za pomocą technik odwracania polaryzacji. Prosty polega na stworzeniu kanału pomocniczego, odwróceniu kierunku stereo (tak, że prawy staje się lewy i vice verse) oraz odwróceniu fazy prawego kanału. Jeśli masz element, który chcesz pojawić się na zewnątrz głośników, możesz go przepuścić do tego kanału pomocniczego za pomocą wysyłania. Na pewnych poziomach może dać Ci wrażenie pojawiania się za uszami. Nie bądź jednak zbyt liberalny z tym efektem; może to siać spustoszenie w spójności fazowej Twojej mieszanki.
zautomatyzuj ruch gustownie
emocje mogą powodować przeciąganie dźwięków po przestrzeni stereo. W tym miejscu pojawia się automatyzacja—nie tylko od lewej do prawej, ale od przodu do tyłu, z korektorem i manipulacją wczesnych/późnych odbić. Jak zawsze, smak jest kluczem: zbyt wiele niepotrzebnych panoramowania może być dezorientujące lub może randkować z Twoją mieszanką w nieoczekiwany sposób.
jednak gustowny ruch, wykonany z intencją, może dodać wymiarowości miksowi. Można było przesuwać element rytmiczny wokół słuchawek, jak w piosence „Radiator Sabotage” Lelanda Sundries. Podczas gdy shaker porusza się wokół lewej sfery miksu podczas rzadkiej trzeciej zwrotki, melodia zmierza w kierunku ekscytującego wypełnienia bębna; decyzja o przesunięciu tego elementu przyczynia się do nagromadzenia.
Innym przykładem jest „Identikit” Radiohead, gdzie kaskadowe wokale „broken hearts make it rain” pokazują panoramowanie od przodu do tyłu: nagle zdystansowany Thom Yorke wyróżnia się z tłumu w trzecim powtórzeniu, zacierając Pozostałe wokale w frazie, która wzmacnia samotność utworu). Przykłady aktywnego panoramowania można usłyszeć w całym Voodoo D 'Angelo, od początkowych trawersów odwrotnych cymbałów w” Playa Playa „do tylnej solówki gitarowej” The Root.”Rzeczywiście, Ta płyta jest przykładem, jeśli chodzi o gustowne automatyczne przesuwanie, ze zbyt wieloma przykładami, aby je wyliczyć.
podsumowanie
bez wątpienia możemy znaleźć więcej scenariuszy panoramowania i więcej możliwych rozwiązań dla wszystkich problemów związanych z panoramowaniem. Skoro daliśmy ci wystarczająco dużo, żeby zacząć, zatrzymamy się tutaj i ponownie rozważymy intencje. Intencja jest najważniejszą rzeczą w miksie—dyktuje każdą decyzję. To dlaczego stoi za twoim co, jak i kiedy. Dotyczy to wszystkich aspektów miksu, a panoramowanie nie jest wyjątkiem. Mamy nadzieję, że podane przez nas wskazówki przybliżą was do tego, co zamierzacie—takiego, którego krytycy nie będą mieli powodu, by panować.
przepraszam za kalambur.