te pięć cech charakteru jest bardziej atrakcyjnych niż Twoje wykształcenie czy genetyka.
figlarność jest jedną z bardziej atrakcyjnych cech osobowości, odkryli psychologowie.
figlarni ludzie szczególnie chcą, aby ich partnerzy byli zabawni.
figlarny woli kogoś, kto jest zabawny, wyluzowany i kreatywny.
jednak pięć najbardziej atrakcyjnych cech osobowości to:
- życzliwość i zrozumienie,
- inteligencja,
- poczucie humoru,
- bycie kochającym zabawę,
- i posiadanie ekscytującej osobowości.
sygnał, który wysyła zabawność
zabawni ludzie lubią drażnić, grać w słowa, improwizować i podejmować wyzwania w beztroski sposób.
cieszą się niezwykłymi rzeczami i są dobrzy w tworzeniu sytuacji, w których ludzie mogą się cieszyć.
figlarność wydaje się wysyłać nieco inny rodzaj pozytywnego sygnału dla mężczyzn i kobiet.
do kobiet figlarność wysyła sygnał, że mężczyzna nie jest agresywny.
do mężczyzny wysyła sygnał, że kobieta ma witalność.
Dr René Proyer, pierwszy autor badania, powiedział:
„dlatego ta cecha osobowości wydaje się również ważna dla wyboru partnera — przynajmniej bardziej niż partner mający stopień naukowy, dobre geny lub bycie religijnym.”
wnioski płyną z ankiety przeprowadzonej wśród 327 młodych dorosłych.
zostali zapytani, jakie cechy uważają za pożądane u długoterminowego partnera.
zarówno mężczyźni, jak i kobiety w większości zgadzali się co do kolejności cech.
jednak kobiety bardziej interesowały się poczuciem humoru, a mężczyźni ekscytującą osobowością.
Dr Proyer powiedział:
„chociaż powinniśmy zachować ostrożność podczas interpretacji danych, może to wskazywać, że ludzie zabawni są rzeczywiście postrzegani jako bardziej atrakcyjni partnerzy lub że zabawa coraz częściej rozwija się w związku.”
autor badania pisze, że zabawa może zwiększyć samopoczucie:
„…osoby postrzegają figlarność jako korzystną dla dobrze funkcjonujących związków romantycznych, zwiększając dobrobyt partnerów, utrzymując podniecenie w związkach i przekazując uczucie każdej osoby do swojego partnera i-bardziej ogólnie-poprzez głębsze kultywowanie związku.”
badanie zostało opublikowane w American Journal of Play (Proyer & Wagner, 2015).