adaptacje do oddychania

Ewolucja

najstarszy Dipnoi, pochodzący z wczesnego dewonu, posiadał cechy czaszki i zębów, które były charakterystyczne dla dipnoidów, ale miały również wiele cech wspólnych z inną grupą sarcopterygian zwaną crossopterygians, takimi jak coelacanths. Dipnoi były obfite aż do czasów triasu (około 251,9 mln do 201,3 mln lat temu), po czym ich liczebność zmalała.

Dipterus, jedna z najstarszych ryb lungfish, miała przypominające liście płetwy piersiowe i miedniczne podobne do tych u współczesnych Australijskich ryb lungfish, i wydaje się rozsądne przypuszczać, że wczesne formy miały również funkcjonalne płuca porównywalne do tych u gatunków żyjących dzisiaj. Utwardzone fragmenty gliny, o cylindrycznym kształcie, znaleziono w osadach datowanych na czasy Pensylwańskie i Permskie (około 323,2 mln do 251,9 mln lat temu). Szczątki Gnathorhizy dipnoidalnej, blisko spokrewnionej z istniejącymi gatunkami afrykańskimi i południowoamerykańskimi, zostały osadzone w glinie. Ich odkrycie w takim otoczeniu silnie sugeruje, że dipnoidy te przeszły niekorzystne warunki Zakopane w błocie.

można prześledzić linię ewolucyjną od Dipterus do Neoceratodus, istniejącego australijskiego rodzaju. Scaumenacia i Phaneropleuron, popularne formy w późnym dewonie (około 382,7 mln do 358,9 mln lat temu), wykazywały znacznie zredukowaną pierwszą płetwę grzbietową (pierwsza płetwa do przodu na grzbiecie); druga płetwa grzbietowa była powiększona i przesunęła się dalej w kierunku ogona. Lungfish z czasów permskich wykazywał widoczną fuzję płetw wzdłuż grzbietu i reszty pionowej linii środkowej. Ta Wydłużona płetwa zwężała się do punktu na końcu ogona i występuje również u współczesnych Lungfish. W ewolucji Dipnoi pojawiły się również różne gałęzie boczne, jednak żadna z nich nie przetrwała do czasów współczesnych.

niektórzy naukowcy twierdzą, że chodzenie i ograniczanie zachowań wspólnych dla czworonogów (limbed kręgowców i ich potomków) wyewoluowało najpierw u ryb sarcopterygian. Jako dowód wskazują na zdolność współczesnego afrykańskiego lungfish, Protopterus annectens, do napędzania się wzdłuż podłoża, takiego jak dno basenu, używając długich płetw do podparcia. Płetwy nie zawierają palców, jednak zwierzę może podnieść swoje ciało z podłoża, zginając je, aby działały jak wyrostki przypominające stopy. Zwierzę rutynowo stosuje czworonożny chód; jednak czasami może również przyjąć dwunożny chód. Ponieważ tetrapody powstały z ryb sarcopterygian, obecność chodzenia i zachowań ograniczających u Lungfish może być dowodem na to, że cechy te ewoluowały przed pojawieniem się tetrapodów.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.