American Experience

funkcjonalna bluzka shirtwaist była ceniona za swoją gotową do noszenia, atrakcyjność w miejscu pracy i prosty design, pierwotnie wzorowany na koszulach męskich. Można go było nosić bez kurtki i modnie schować w pasie spódnicy, a sprzedawano go zarówno jako pojedynczy element, jak i jako zespół. Na początku XX wieku projektanci dodali koronki i falbanki, aby upiększyć kultową bluzkę, która była już dostępna w każdym kolorze. Artykuły w magazynie Vogue i reklamy pokazały różne ulepszenia, w tym wyszukane szczegóły i szwy na kołnierzach, mankietach na nadgarstki i ciałach, które podniosły prostą bluzkę do haute mode. Artykuł napisany dla prasy Pittsburskiej 16 września 1906 roku stwierdził: „bardzo modna kobieta z półsetką chwali się, że nie ma dwóch takich samych.”

na przełomie XX i XX wieku produkcja koszuli była konkurencyjnym przemysłem. Chociaż sprzedawane w całym kraju, większość bluzek shirtwaist powstała w Filadelfii i Nowym Jorku. Na samym Manhattanie było ponad 450 fabryk tekstylnych, zatrudniających około 40 000 pracowników odzieżowych, z których wielu było imigrantami. Triangle Shirtwaist Factory, mieszcząca się na najwyższych piętrach budynku Asch w Greenwich Village, była jedną z wielu fabryk shirtwaist działających w tym czasie na Manhattanie. Ten boom w przemyśle pomógł ugruntować Status Nowego Jorku jako centrum przemysłowego i zapewnił miejsca pracy tysiącom imigrantów, którzy codziennie przybywali na Ellis Island.

shirtwaist to jednak coś więcej niż chwilowy trend w modzie; bluzka była symbolem nowo odkrytej kobiecej niezależności w czasach postępowych idei. Mając własne miejsca pracy i płace, kobiety nie były już zależne od mężczyzn i szukały nowych przywilejów w domu i w pracy. Postać kobiety pracującej, ubranej w bluzkę shirtwaist i uwolnionej od domowych obowiązków, była ikonicznym wizerunkiem ruchu na rzecz Praw Kobiet.