Bóg, który mówi (różne pisma) – społeczność

w tej serii skupimy się na tym, dlaczego i jak możemy ufać, że Pismo Święte jest wiarygodnymi i godnymi zaufania słowami Boga. Przejdziemy dalej do zbadania zewnętrznych dowodów na wiarygodność Pisma Świętego, ale dzisiaj zaczynamy od tego, co Pismo mówi o sobie. Zaczynamy tutaj, ponieważ, jak mówi Packer, nie chcemy „przyjąć świadectwa o innych prawdach, ale siedzieć swobodnie na jego świadectwie o sobie”. Jeśli ufamy temu, co Biblia mówi nam o Chrystusie, życiu, wierze, nadziei i miłości – to sensowne jest, abyśmy ufali temu, co Biblia mówi nam o sobie samym.

chcesz usłyszeć głos Boga? Wielu z was przybyło tu dziś z tym pytaniem. Dobrze jest zauważyć, O kim mówimy – on jest wiecznym Bogiem Biblii, który jest nieskończony. Jest poza czasem. Był, jest i ma przyjść. A jeśli jest nieskończony, jest niezrozumiały. Nie możemy w pełni owinąć naszych umysłów wokół niego, ponieważ jest po prostu zbyt wiele Boga. Ale nie tylko ilość – Bóg różni się od nas w naturze. On jest Bogiem Stwórcą, a my Jego stworzeniem. I jesteśmy złapani w naszym małym kwadracie przestrzeni i czasu, wyciągając nasze uszy ku wszechświatowi. Jaką mamy nadzieję usłyszeć głos Boga?

nasze umysły są za małe. Wyciągnięte ręce nie sięgają nieba. Więc naszą jedyną nadzieją jest to, że Bóg będzie działał. Ta książka mówi nam: ma. Mówi nam, że na początku Bóg przemówił.

(A) Pochodzenie: Bóg przemawia, a słowa Pisma Świętego są słowami Boga-Bożymi obietnicami, przykazaniami i samo-objawieniem

tworząc nasz świat

w 1 Księdze Mojżeszowej, pierwszym rozdziale Biblii, wyrażenie „i Bóg powiedział” jest powtarzane w kółko. Co dzieje się tutaj w wyniku Bożej mowy? Stworzenie! Tak dzieje się w Księdze Rodzaju 1. Bóg przemówił i świat został stworzony. Teraz nie mówimy, że:

• Bóg to tylko rozmowa, brak działania

• Bóg używa tylko słów, a nie cudów

mówimy po prostu, że już na samym początku historii, znajdujemy Boga, który mówi. W rzeczywistości widzimy w 1 Księdze Mojżeszowej, że podobnie jak król mówi, słowa Boga się zdarzają. Bóg przemawia z autorytetem edyktu cesarskiego – to, co zostało powiedziane, zostało zrobione. Tak zaczyna się Pismo Święte. Tak zaczyna się nasz świat. Bóg kształtuje i kształtuje nasz świat swoimi słowami. Od pierwszej księgi Pisma Świętego, Od początku historii, całe stworzenie opiera się – zaczyna się od-słów Boga.

Tworzenie ludu

to nie tylko stworzenie świata widzimy w Piśmie Świętym – podróżując wzdłuż historii, od lewej do prawej, od Księgi 1 (Księga Rodzaju) do Księgi 2 (Księga Wyjścia), widzimy, że Bóg czyni więcej niż tworzenie świata swoimi słowami. Bóg tworzy ludzi swoimi słowami.

w Księdze Wyjścia 3 Bóg wybiera przywódcę, aby uwolnić lud z niewoli egipskiej. Niektórzy z nas będą zaznajomieni z tym fragmentem – jest to ten o płonącym krzaku. Ale to, co jest naprawdę wyjątkowe, to nie płomienie. To właśnie z tego niepozornego krzaka zabrzmiał głos Boga:

• w v4: Bóg powołał Mojżesza z buszu

• w v7: wtedy pan powiedział”

tutaj Pan, Bóg Przymierza, przemówił do Mojżesza. Przedstawia się jako Bóg przodków Mojżesza i jako Bóg, który stworzył świat w 1 Księdze Mojżeszowej. Bóg ujawnia swoją tożsamość jako YHWH. Bóg również ujawnia swój cel-widział i słyszał krzyki Izraelitów i wybawi swój lud. Często myślimy o tym jako o płonącym, mówiącym krzaku-kiedy powinien to być płonący, mówiący krzak. Samo-ujawnienie się Boga jest tym, co rozpoczyna historię wyzwolenia ludu pod niewolą.

szesnaście rozdziałów na temat, po plagach i rozstaniu Morza Czerwonego, znajdujemy ludzi słuchających uważnie w Exodus 19. A Bóg mówi: wzywa Mojżesza z góry i potwierdza nie tylko Mojżeszowi, ale całemu Izraelowi, że będą jego skarbem wśród wszystkich narodów. W końcu pasują. W wersecie 18, widzimy nawet echo wyjścia 3, Jak pan zstępuje w ogniu. Jest majestatyczny , przyciąga wzrok – ale znowu zobaczymy, że ogień, jakkolwiek niesamowity,nie jest celem. Jeśli Pana tam nie ma, ognista góra jest tylko wulkanem. Jeśli pan tam jest, ale nie mówi, to jest to cudowne, ale także nieskończenie tajemnicze. To słowa Boga przynoszą cenną jasność i pociechę ludziom szukającym miejsca, do którego należy I do którego należy.

co lud Boży robi ze słowami mówiącego Boga? Powtarzają je! Bóg przemówił do Mojżesza, Mojżesz przemówił do ludu, a ludzie mieli go uczyć i przekazywać następnym pokoleniom w opowiadaniach i na piśmie (Księga Wyjścia 24:4). Mojżesz zapisał Słowo Boże, a słowo zapisane zostało przekazane dalej. Wzór ten powtarza się w pozostałej części Starego Testamentu – lud Boży zapisuje słowa Boga. Niektórzy są królami. Niektórzy są prorokami, ludźmi, którzy zaczynają swoje listy od „słowo Pańskie stało się…”. Kimkolwiek byli, wzór jest jasny: Bóg mówi, słyszy, pisze. Jest to fundament dla historii Izraela (judaizmu), dla proroków Izraela, dla królów i ludu Izraela. Cały Stary Testament – wszystkie 39 ksiąg-opiera się na pisanych słowach mówiącego Boga.

Nowy Testament

NT również mówi o Słowie Bożym w podobny sposób. W 2 Tymoteusza 3.16, Paweł pisze do Tymoteusza i opisuje pismo jako „tchnione przez Boga”. To, co ten werset mówi o Twojej Biblii, to to, że im bardziej patrzysz na każdą jej część, gdy powiększasz i pomniejszasz, tym bardziej odkrywasz, że słowa są natchnione przez Boga. Pochodzą od Boga i są naznaczone przez Boga. Każde słowo jest Bogiem objawiającym się nam. Nie tylko fragmenty, które czytamy w Księdze Rodzaju czy w Księdze Wyjścia, nie tylko prorocy, którzy mówili „i stało się słowo Pańskie”. Od początku do końca Pismo Święte jest Słowem Bożym spisanym.

samo pismo święte twierdzi o boskim pochodzeniu. Słowa nie są formowane i rodzone najpierw w umysłach ludzi, ale w umyśle Boga. To właśnie Bóg chce powiedzieć. Co to dla nas oznacza? Jeśli chcesz usłyszeć głos Boga, nie musimy daleko szukać. Dobrą nowiną jest to, że Bóg przemówił, a jego słowa zostały zapisane.

chociaż brzmi to jak śmiałe twierdzenie, jest to w rzeczywistości coś, co wszyscy Zakładamy, gdy czytamy Pismo Święte. Weźmy na przykład Jana 3:16:

• „tak bowiem Bóg umiłował świat” – nie jest to tylko nasz prywatny pogląd na miłość Boga, czy też przypuszczenie Jana. Rozumiemy, że za tym samo-ujawnieniem o Bożej miłości stoi sam Bóg.

• „że Syna swego jednorodzonego dał” – wierzę w Dar Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, ponieważ Bóg to powiedział. Bóg stoi za darem.

• „będzie miał życie wieczne” – to jest obietnica. Przywykliśmy do łamanych obietnic. Czasami wydaje się, że złamane obietnice są wszystkim, co mamy. Ale to nie jest ludzka obietnica, nawet jeśli John jest tym, którego pióro lub pióro zapisuje słowa. To obietnica Boga. A Boże obietnice są zakotwiczone w jego niezłomnej miłości i wierności.

oto jest pytanie: kto ostatecznie stoi za każdą obietnicą, każdym przykazaniem, każdym kawałkiem samo-objawienia? Kiedy naciskasz na to swoimi pytaniami, wątpliwościami, kulturą – komu to ustępuje? Pochodzenie jest wszystkim, ponieważ cenne prawdy w Biblii są prawdami, których żaden człowiek nie może nam ujawnić ani obiecać. Jeśli prześledzimy ślad, prześledzimy go z powrotem-źródłem słów musi być nieskończony, wieczny, samo-ujawniający się Bóg. Znamy Boga nie ze względu na nasze zdolności odkrywania, ale dlatego, że Bóg mówi za siebie w swoim Słowie.

(B) autorstwo: Duch Święty przemawia przez ludzkich autorów

Bóg przemawia, ale jaka jest rola ludzkich autorów? Dochodzimy tutaj do podwójnego autorstwa Pisma Świętego. W 2 Piotr 2:19-21, jesteśmy uczeni, że żadne proroctwo nie pochodzi z interpretacji osoby, z woli ludzi, ale że ludzie mówili od Boga, jak byli niesieni przez Ducha Świętego. Przyjrzymy się 2 przykładom tego, jak zostało to wyjaśnione w Biblii.

po pierwsze, w Dziejach Apostolskich 1:15-16, Piotr mówi Kościołowi, że Psalm 109, choć napisany przez Dawida, był słowami „które Duch Święty wypowiedział wcześniej przez usta Dawida”. Dzieje 1 nie zaprzeczają roli Dawida. Ale dodaje do Psalmu 109 niewidzialny wcześniej element układanki-że Duch Święty przemówił. Piotr wyjaśnia, że Dawid napisał psalm, ale Duch Święty był również zaangażowany. Kto mówi? David. Kto mówi? Duch Święty. Oba stwierdzenia są prawdziwe.

widzimy inny przykład w Dziejach Apostolskich 28: 25-26. Paweł uznaje, że Duch Święty przemawia przez proroka Izajasza („Duch Święty miał rację mówiąc do ojców waszych przez proroka Izajasza”), odnosząc się do iz 6: 9-10. Zarówno Izajasz, jak i Bóg przemawiają, a ci ludzie, którzy napisali słowa Pisma Świętego atramentem, zostali przeniesieni przez Ducha Świętego, tak że każde słowo na każdej stronie jest dokładnie tym, co Bóg zamierzał. Kiedy więc zadajemy pytanie: Kto mówi? Człowiek czy Bóg? Odpowiedź Pisma Świętego jest taka, że oba są. Są to ludzie, niesieni-podtrzymywani, wspomagani, nauczani, nieomylnie prowadzeni – przez Ducha Świętego.

teraz wiemy, że w całym piśmie, style, osobowości i umiejętności autorów świecą. Słowo na to jest „organiczne” natchnienie, co oznacza, że Duch Święty przygotował jego pisarzy. Nie byli jak Neo w Matrixie, podłączeni do maszyny i wyobrażający sobie wszystko. Wykorzystywał całą ich osobowość i osobę jako swój instrument. Widzimy to, jak style pisarzy przeświecają. Prawniczy talent Pawła różni się od analitycznego sposobu mówienia Łukasza. Podobnie dla Jana rybaka, czy Dawida poety! To jest to, co oznacza, że Duch Święty „przemawia przez ich usta”. Oznacza to dla nas, że ludzki udział nie brudzi i nie rujnuje Słowa Bożego. Zwykli ludzie i ich niechlujne życie, dalecy od wykluczenia, są włączeni i użyteczni słowom i myślom Boga! Jest coś cennego w tym zepsutym świecie, czego Bóg szuka i ratuje, czyniąc swoim i naprawiając. Zamiast mieć udział niechlujnych ludzi ciągnących Boga w dół, Boże odkupienie obejmuje i przywraca nawet zepsutych ludzi. Podwójne autorstwo oznacza, że od początku do końca Bóg nie pozwala, aby pióro się potknęło.

ale wiedza, że można ufać Pismu, różni się od faktycznego zaufania. Nie przyszliśmy tu dziś tylko po to, by być poinformowanym i odejść czując się mądrzejsi. Przyjaciele, jesteśmy nasyceni informacjami w dzisiejszych czasach. W tej erze COVID, która zakłóciła nasze życie i pozostawiła wielu z nas pracujących w domu, wielu z nas znajduje się w odrętwieniu. Czujemy się znudzeni i wyczerpani. Drogi chrześcijaninie, jeśli starasz się studiować Pismo Święte, może być ku temu wiele powodów. Niektórzy z nas uważają, że studiowanie Biblii jest naprawdę dla „innych ludzi” i tylko „ci ludzie” — nauczyciele, pastorzy — mogą to zrobić. Studiowanie Biblii często jest trudne i czujemy, że znowu czytamy te same historie i sekcje.

jednym z powodów tego jest to, że pismo od pierwszej strony zaczyna się od Boga. Biblia nie jest książką, która diagnozuje nasze osobowości lub mówi nam, jak być najlepszą wersją siebie (jak enneagram, horoskop lub test MBTI / DISC). Nie chodzi o nas. Biblia jest o Bogu. Zmagamy się z tym, ponieważ żyjemy w gospodarce uwagi. Ludzie zarabiają na naszej uwadze. Jesteśmy tak przyzwyczajeni do rozrywki i podchodzimy do Pisma Świętego z takim samym nastawieniem, szukając czegoś dramatycznego lub przyciągającego wzrok. Nie tego potrzebujemy. Nie potrzebujemy czegoś nowego ani nowego – potrzebujemy czegoś prawdziwego. Wiemy, jak to jest przechodzić od jednej historii na Instagramie do drugiej lub pozwolić Youtube na automatyczne odtwarzanie filmów, aby nas zabawiać. Ale to nie napełnia nas większą radością! Są jak frytki-na początku niezły przypływ smaku, ale nie zaspokaja głodu i nas odżywia. Jeśli jesteśmy głodni, potrzebujemy prawdziwego jedzenia. Musimy szukać chleba i wody. Jeśli przychodzimy do tej książki w poszukiwaniu chipsów, nie znajdziemy jej!

(C) gdzie leży nasze przeznaczenie: Jezus Chrystus, Słowo ciałem się stało.

czego zatem powinniśmy szukać otwierając Pismo Święte?

Jezus mówi w Ew. Jana 5.37-40 do Żydów, którzy mieli OT i którzy pilnie go czytali:

„a ojciec, który Mnie posłał, sam o mnie świadczył . Jego głos nigdy nie słyszał, jego postać nigdy nie widział, i nie masz Jego Słowo mieszka w was, bo nie wierzysz ten, którego on posłał. Badacie Pisma, ponieważ myślicie, że macie w nich życie wieczne; i to oni dają świadectwo o mnie.”

te krótkie wersety mówią nam 2 rzeczy. Po pierwsze, Jezus potwierdza, że Bóg mówi – Bóg „daje świadectwo”. Ale co ważniejsze, Jezus mówi: możesz szukać i wyszukiwać i wyszukiwać słowa na stronie, ale jeśli nie przeszukujesz ich szukając mnie, jeśli przeszukujesz je szukając życia wiecznego poza mną, mądrości poza mną, moralności poza mną, dobrego życia poza mną – nic nie znajdziesz. Jego głosu nigdy nie słyszałeś.

oto otrzeźwiające przesłanie Jana 5. Są tacy, którzy szukają, a nie znajdują. Jeśli patrzysz na tę książkę bez szukania Jezusa, nie słyszysz słów Boga i nie słyszałeś jego głosu.

i są tacy, którzy są znalezieni.

kiedy docieramy do Łukasza 24, śmierć Jezusa pozostawiła jego zwolenników zdezorientowanych i przygnębionych. Wszystko, na co liczyli, wydawało się stracone. Jeden z nich, idąc z Jerozolimy do Emaus, tak to ujął:”mieliśmy nadzieję, że to on zamierza odkupić Izrael”. Opuścili wszystko i poszli za Jezusem, a teraz ich nadzieje na ich naród pod Rzymskim panowaniem zostały przerwane. Ich nadzieje dla siebie zniknęły. Z martwym przywódcą i przegraną sprawą, coraz bardziej się bali. Następnie w Łukasza 24: 19, Jezus zbliża rozczarowanych uczniów. I tłumaczył im pismo-mówił i wyjaśniał je-począwszy od Mojżesza, a następnie od wszystkich proroków.

dokąd idzie Jezus, aby ofiarować nadzieję ludziom, których nadzieja umarła? Do Pisma Świętego. Do słów Boga zapisanych.

na kogo wskazuje Jezus? Siebie. Ponieważ Jezus jest tym, o którym mówi całe słowo Boże. On nie oferuje żadnej wygody poza sobą, i oferuje wszelkie wygody, które można znaleźć w nim.

jak to ujął nieżyjący już J. I. Packer: „zapisane słowo Boże prowadzi nas do żywego Pana słowa.”To jest przeznaczenie Słowa Bożego. Kiedy Bóg mówi, objawia Jezusa Chrystusa.

co to oznacza: proszę, nie myśl, że Bóg mówi przede wszystkim, gdy twoje oczy są ściśnięte, a twoje ręce są ściśnięte w modlitwie. „Boże, jesteś tam? A Ty?”Bóg nie zaspokaja naszych najgłębszych pragnień jego głosu z tylko prywatnymi, niejasnymi wrażeniami, które pozostawiają nam zgadywanie, czy to on, Czy nasze własne myśli. Spotyka nas wyraźnie w swoim świętym, natchnionym, niezawodnym słowie, które wskazuje na Jego Syna, chleb życia i wodę żywą, Jezusa Chrystusa. Namaszczonego, który zbawia. Znajdujemy go więc nie wtedy, gdy zamykamy oczy, ale z szeroko otwartymi oczami, gdy otwieramy i patrzymy na tę księgę! Bóg dał nam Chrystusa nie, że możemy pominąć go lekko. On przemówił, abyśmy mogli zobaczyć Jezusa i nauczyć się kochać stare, prawdziwe słowa.

jeśli jesteś tutaj „znajdując Boga”, nasze przesłanie jest takie, że podczas gdy znajdowałeś, po raz pierwszy zostałeś znaleziony przez niego w Biblii i przez nią. Bóg mówi. Jego inicjatywa. Jego dar. Jeśli chcesz usłyszeć, jak mówi, Oto jego słowa. Przyjaciele, kiedy błagamy was, często się boimy, a nasze słowa są małe. Ale kiedy czytamy z tej książki, robimy to z najwyższą ufnością. Ponieważ za każdym słowem – pochodzeniem-nie kryje się wadliwa, omylna osoba, która upada, ale Bóg, który tego nie robi. Dlatego błagamy Cię, stojąc na tych słowach: pojednaj się z Bogiem.

jesteśmy grzesznikami zbawieni przez Jezusa Chrystusa! Uczymy, ponieważ kochamy słowo i kochamy słowo, ponieważ chcemy usłyszeć głos Boga. Musimy usłyszeć głos Boga. Jest to Woda dla naszych dusz, która tak łatwo wysycha i jest pokarmem dla naszych dusz, które łakną i są kuszone, aby iść do różnych miejsc, aby wypełnić ten głód. Jeśli szukasz i tęsknisz, oto ona-prawdziwa woda i prawdziwy chleb dla naszych zakurzonych dusz. Jedz i pij do syta.

o to właśnie chodzi w tej całej serii. Wystarczające, Jasne, Autorytatywne, Konieczne.

chcemy, abyś wiedział, że kiedy spojrzysz na etykietę, kiedy spojrzysz na składniki i drobny druk tej książki, przekonasz się, że kiedy Pismo Święte mówi, mówi sam Bóg. Możecie pokładać nie tylko odrobinę zaufania dla odrobiny życia, ale całe wasze zaufanie dla całego życia, bezpieczne w tym Piśmie Świętym, każde słowo tchnięte przez jedynego, wiecznego, Wszechmogącego Boga. Nie zatwardzajcie waszych serc, jeśli dzisiaj usłyszycie jego głos.