| szerokość i Długość geograficzna: | 35º46 ’ 11 „N 091º38′ 27 ” W |
| wysokość: | 360 stóp |
| Powierzchnia: | 10.980 mil kwadratowych (Spis Powszechny z 2010 r.) |
| ludność: | 10,248 (2010 Spis Powszechny) |
| Data założenia: | grudzień 20, 1848 |
ludność historyczna według spisu powszechnego w USA:
|
– |
– |
– |
– |
– |
– |
1,264 |
2,150 |
2,327 |
|
|
3,399 |
4,299 |
4,484 |
5,267 |
6,414 |
6,207 |
7,209 |
8,263 |
9,187 |
9,445 |
|
10,248 |
geograficznie, Batesville było przeznaczone do istnienia. Stoi w miejscu, gdzie wody rzeki Białej wypływają z kamienia osadowego Ozarks. Ruch rzeczny zmuszony był zatrzymywać się na ławicach w celu rozładunku ładunków, niezależnie od kierunku jazdy. Magazyny, sklepy zaopatrzeniowe i nabywcy futer i produktów naturalnie zgromadzonych tam. Miasto stało się jednym z głównych ośrodków kulturalnych regionu. W XIX wieku jego liderzy, z których wielu przeniosło się do Little Rock (Hrabstwo Pulaski), wywarli wpływ na rozwój polityczny Arkansas daleko poza to, co obiecywała jego skromna wielkość.
Zakup Luizjany przez wczesną państwowość
pierwsi europejsko-amerykańscy osadnicy, francuscy kupcy futer, którzy byli w dolinie prawdopodobnie już w połowie XVIII wieku, pozostawili po sobie nazwę potoku, który wpada do Białej od północy-Bagno Poke—lub Polk) – ale nic więcej. Najwcześniejszym udokumentowanym osadnikiem jest John Reed, jeden z merkantylistów, który mieszkał w Poke Bayou do 1812 roku. Do 1819 roku, kiedy turysta Henry Rowe Schoolcraft odwiedził okolicę, w Poke Bayou istniała „Wioska z tuzinem domów”. Swój przyjazd tam z góry uważał za ” powrót do krainy cywilizacji.”
gospodarzem Schoolcrafta był Robert Bean, który rok wcześniej wprowadził się do osady i zaczął wykupywać prewencje wielu, którzy mieszkali w okolicy. W tym samym roku, przez który przeszedł Schoolcraft, Terytorium Arkansas zostało oddzielone od Terytorium Missouri. W 1820 roku z hrabstwa Lawrence utworzono Hrabstwo Independence, a Bean mógł zaoferować ziemię osady Poke Bayou na sprzedaż jako siedzibę hrabstwa. Szeryfowie hrabstw Lawrence i Independence oraz inni inwestorzy kupili ziemię i stali się właścicielami nowej siedziby hrabstwa; mieli odzyskać swoje pieniądze poprzez sprzedaż działek. Ten eksperyment prywatyzacji utworzenia nowego miasta, odciążający nowy Powiat od obciążeń podatkowych, został powszechnie zatwierdzony.
zostało nazwane Batesville na cześć Jamesa Woodsona Batesa, delegata terytorialnego, który odegrał kluczową rolę w ustanowieniu Terytorium Arkansas. Sędzia Bates przeniósł się do miasta, stając się tam ważnym prawnikiem. Aby zająć miejsce, w którym Bagno popłynęło w Biel, oryginalny plat Batesville z 1821 roku składał się z niezwykłego linearnego wzoru czternastu bloków, z publicznym placem. Wkrótce w mieście stał dwupiętrowy murowany sąd, murowane więzienie i kilka innych ceglanych budynków, wszystkie w dolnych blokach plat, obszar objęty powodzią, która spowodowała przeniesienie głównej ulicy na wyższy teren w ciągu XIX wieku.
z federalnym urzędem Ziemskim dla regionu i osadnikami napływającymi do kraju White River, Nowe Miasto prosperowało, gdy Davidsonville, siedziba hrabstwa Lawrence, zmalało. Wśród nowo przybyłych byli przedsiębiorcy ze wschodnich stanów, a wielu z nich było aktywnymi Wigami w latach antebellum. Po tym, jak zachodni brzeg Białej stał się otwarty dla osadnictwa, gdy Cherokee zwrócili ziemię rządowi w 1828 roku, a po rozpoczęciu transportu parowego na górnym białym w 1831 roku, Batesville stało się głównym portem rzecznym południowo-wschodnich Ozarks. Miasto było otoczone dobrymi gruntami rolnymi, a wielu właścicieli plantacji mieszkało w mieście.
John Ringgold i inni czołowi biznesmeni miasta służyli w terytorialnych i stanowych zgromadzeniach generalnych. Nowa konstytucja stanowa została przeniesiona do Waszyngtonu przez prawnika z Batesville Charlesa Fentona Mercera Nolanda, który stał się znany na całym świecie jako autor listów” Pete 'a Whetstone 'a”. Batesville miało jeden z oddziałów Banku Stanowego Arkansas, mieszczący się w imponującym neoklasycystycznym budynku zbudowanym w 1838 roku przy Main Street. Niestety, Bank Państwowy upadł z powodu masowych niewypłacalności niezabezpieczonych kredytów. Budynek przetrwał do 1880 roku jako biurowiec i hotel.
w 1841 roku Dr Phillip P. Burton oskarżył Dr. Trenta C. Aikina o błąd w sztuce lekarskiej, wywołując trwający lata spór między lekarzami z Batesville a ich rodzinami. Do 1849 roku, kiedy spór się zakończył, reputacja Aikina została zniszczona, jeden lekarz stracił syna, a drugi życie. Pomimo waśni, Batesville pozostało regionalnym centrum zawodów medycznych. William M. Lawrence, który praktykował medycynę w Batesville od 1848 do swojej śmierci w 1892, został mianowany stanowym chirurgiem generalnym w 1881.
chociaż wędrowni kaznodzieje i zgromadzenia domowe były znane od wczesnych lat, pierwszym budynkiem kościoła był Kościół Metodystyczny w 1838, następnie prezbiterian w 1842, Baptysta w 1847 i Episkopalian w 1866.
Wojna secesyjna w epoce Złota
kiedy rozpoczęła się wojna secesyjna, Batesville było dobrze prosperującym centrum handlowym i kulturalnym w północno-wschodnim Arkansas, ale kiedy wojna się skończyła, miasto było pozbawione środków do życia, a odbudowa trwała dziesięciolecia. Mimo to, Arkansas College i wiele wspaniałych domów zostały zbudowane w 1870 roku. Batesville Daily Guard zaczął publikować w 1877 roku i nadal służy mieszkańcom do dziś. Ze względu na strategiczne położenie Batesville było siedzibą kolejnych sił zbrojnych w Regionie—Trzech konfederackich i dwóch związkowych, przerywanych okresami izolacji. Wydarzenia wojny secesyjnej w Batesville obejmują potyczki w 1862 i 1863 roku, a także ekspedycję w 1864 roku. W Batesville wybudowano szkołę biura wyzwoleńców i część ruchu oporu Ku Klux Klanu. Elisha Baxter, mieszkaniec Batesville i oficer Unii podczas wojny, został dziesiątym gubernatorem stanu, choć wkrótce został usunięty i musiał walczyć o odzyskanie władzy w konflikcie znanym jako wojna Brooks-Baxter.
Arkansas College (obecnie Lyon College), Założony w 1872 przez Kościół Prezbiteriański po tym, jak miasto nie otrzymało nowego uniwersytetu stanowego, stale produkował absolwentów, z których wielu osiedlało się lokalnie i wzmacniało bazę kulturalną i gospodarczą w okolicy. Dziś Lyon jest wysoko w rankingu małych liberal arts college z międzynarodowych wykładowców i studentów. W mieście znajduje się także University of Arkansas Community College at Batesville (UACCB).
koniec XIX wieku przyniósł z okolic powiatu nowych osadników, którzy pragnęli życia w mieście. Rozwój spowodował powstanie wielu nowych firm i budynków bankowych w części śródmieścia, z których część nadal stoi. Batesville stało się centrum dla parowców, z których wiele było własnością i było zarządzanych przez miejscową ludność. Ruch rzeczny rozwijał się, dopóki nie został spowolniony przez budowę pierwszych trzech z dziesięciu projektowanych śluz i zapór, a następnie zastąpiony w pierwszych dziesięcioleciach XX wieku przez kolej. Kolej St. Louis, Iron Mountain i Southern Railroad po raz pierwszy przybyły w 1883 roku i zostały przedłużone w górę doliny rzeki White w 1905 roku.
początek XX wieku
katastrofalny pożar w 1920 r.zniszczył czterdzieści domów i innych budowli w centrum miasta, ale budynek sądu przetrwał z nienaruszonymi dokumentami. Most przez rzekę białą zastąpił promy w 1928 roku, ułatwiając ruch na południe. Rozwój przemysłu drobiarskiego i dodanie wielu małych zróżnicowanych gałęzi przemysłu, takich jak Międzynarodowa fabryka obuwia, zaczęły równoważyć tradycyjny nacisk Batesville na Rolnictwo i handel.
Modern Era
kbta, pierwsza stacja radiowa w Batesville, wyemitowała swoją debiutancką audycję w 1950 roku.
w ostatnich dziesięcioleciach większe firmy przeniosły się na ten obszar, takie jak Arkansas Eastman (chemikalia) i Independence County Steam Plant (elektryczność), a ich potrzeby były wspierane przez utworzenie rozbudowanego lotniska komercyjnego w 1970 roku. Batesville Historic Residential District, koncentruje się na Main Street, z kierunkiem Batesville Preservation Association, wyświetla wiele bloków historycznych domów, które przetrwały pożar 1920. Projekt Main Street ma na celu zachowanie pierwotnej dzielnicy biznesowej śródmieścia, chociaż znaczna część działalności handlowej miasta przeniosła się na południe i zachód, w następstwie wzrostu liczby ludności. Wraz z dodaniem wielu podziałów do pierwotnego miasta i rozwojem pobliskich wiosek, miasto stało się centrum handlowym dla dużego obszaru. Ludność jest głównie Biała; segment Afroamerykanów stanowił niewielki procent (mniej niż pięć procent) populacji, od niewolnictwa do dnia dzisiejszego, a Wietnamczycy i Latynosi pod koniec XX wieku byli niewielcy. Do spisu powszechnego z 2010 roku Hiszpanie stanowili około trzynaście procent populacji.
godne uwagi postacie, które nazwały ten obszar domem, to: rzekomy Szpieg Emily Weaver; biznesmen Simon Adler; minister J. L. Brown; Kaligraf Raymond DaBoll; Kontradmirał Morgan Powell; profesor John Wolf; kierowca wyścigowy Mark Martin; baseballista Rick Monday; wydawca gazet i senator stanu Oscar Eve Jones; i pedagog Asbury Mansfield Miller.
atrakcje
do atrakcji należą Dom Garrotta (zbudowany w 1842 roku) i Dom Cook-Morrow (zbudowany w 1909 roku), oba wymienione w National Register of Historic Places. Od 1998 roku działa Muzeum Regionalne im. Niepodległości, a w 2002 roku rozpoczął się coroczny Festiwal Filmowy Podgórze Ozark. Batesville jest również domem dla Ruin młyna Ruddell i Batesville Confederate Monument.
[Dostęp 25 lutego 2020].
Lankford, George E. ” Town-Making in the Southeastern Ozarks.”Independence County Chronicle 31 (Październik 1989-Styczeń 1990): 1-19.
„Independence County Chronicle 8 (July 1967): 35-47.
Stare Muzeum Regionalne Niepodległości. Batesville, Arkansas.
Phillips, Samuel R., ed. Torn by War: the Civil War Journal of Mary Adelia Byers.
Powell, Admiral Morgan A. ” Journal of a Batesville Visitor.”Independence County Chronicle 6 (October 1964): 30-40.
Up from the River: The Story of Batesville ’ s Historic Main Street. Batesville, AR: Main Street Batesville, 2016.
Worley, Ted R. ” Glimpses of an Old Southwestern Town.”Arkansas Historical Quarterly 8 (Summer 1949): 133-159.
George E. Lankford
Batesville, Arkansas
Ostatnia Aktualizacja: 25.02.2020