w 1795 śmietanka angielskiej arystokracji bierze udział w ślubie „córki handlarza” Margery. Kocha Beau Brummela, bez grosza w dziesiątym huzarze, ale została zmuszona do wyrażenia zgody na poślubienie Lorda Alvanleya, wymieniając majątek swojej rodziny na pozycję społeczną i tytuł. Kiedy Brummel przychodzi do niej tuż przed ślubem, błaga go, by ją zabrał, ale jej ambitna matka, Pani Wertham, interweniuje, a Margery ustępuje. Rozgoryczony Brummel postanawia zemścić się na społeczeństwie, wykorzystując swój „urok, dowcip i osobisty wygląd”.
na obiedzie wydanym przez księcia Walii dla oficerów jego pułku, Książę przyciąga Panią Snodgrass, żonę karczmarza. Kiedy Brummel ratuje go przed rozzłoszczonym mężem, bardzo lubi kapitana, umożliwiając Brummelowi przywiązanie się do Jego Królewskiej Wysokości.
Play media
w 1811 Brummel uczynił swój dom w Londynie „spotkaniem inteligentnego świata”, a sam arbitrem mody. Kiedy Lord Henry Stanhope przyłapuje go na romansowaniu z zauroczoną żoną, dochodzi do pojedynku. Lord Henry spudłował, po czym Brummel wystrzelił z pistoletu w powietrze. Później jednak Brummel informuje Lady Hester Stanhope, że nigdy jej nie kochał. Przyciąga uwagę kobiecego księcia.
ona i kolejny wróg, którego uczynił, wyruszyli, aby zwrócić księcia przeciwko niemu. Brummel nieświadomie pomaga im, będąc zbyt pewnym swojej pozycji; jest niegrzeczny dla swojego królewskiego przyjaciela. Brummel zwraca uwagę na księżną Yorku, szwagierkę księcia. Zgadza się na późną nocną prywatną kolację, ale Lady Margery pojawia się pierwsza. Ostrzega go, że jego wrogowie ciężko pracują; jeden wie o spotkaniu. Książę przybywa niezapowiedziany, spodziewając się znaleźć księżną, ale jest (mile zaskoczony), aby znaleźć Lady Margery. Gdy odrzuca jego wstępne propozycje, proponuje mu mianowanie Brummela ambasadorem we Francji. Lady Margery jest zachwycona perspektywą, ale to wszystko na nic. Wkrótce potem obaj mężczyźni otwarcie się kłócą i żaden z nich nie jest zainteresowany pojednaniem.
nie mogąc już odeprzeć swoich wierzycieli w wyniku wycofania się księcia z łaski, Brummel ucieka do Calais, aby uniknąć pójścia do więzienia dłużników, w towarzystwie jedynie lojalnego lokaja Mortimera. Lata mijają, a książę, teraz król Jerzy IV, zatrzymuje się w Calais. W jego otoczeniu jest Lady Margery. Obaj widzą Brummela stojącego przy drodze. Bez wiedzy swojego mistrza Mortimer udaje się do króla, udając, że reprezentuje Brummela w celu uzdrowienia wyłomu. Kiedy Brummel się o tym dowiaduje, zwalnia Mortimera. Lady Margery odwiedza Brummela w jego poddaszu. Jej mąż zmarł, a ona prosi go o rękę. Odrzuca ją, mówiąc, że jest zbyt wyczerpany i zmęczony, może nawet miłością. Po jej odejściu, jego rozdzielczość faluje, ale on odzyskuje kontrolę nad sobą.
na starość Brummel trafia do szpitalnego więzienia Bon Saveur. Odwiedza go zawsze wierny Mortimer, ale umysł Brummela się pogorszył – początkowo nie rozpoznaje swojego dawnego sługi. Mortimer informuje go, że król zmarł, a Lady Margery jest bardzo chora. Scena przenosi się do łóżka tego ostatniego. Jej duch opuszcza ciało i udaje się do celi Brummela. Kiedy Brummel również umiera, ich młodzieńcze dusze są radośnie połączone.