Benigno Aquino, Jr., w pełni Benigno Simeon Aquino, Jr., byname Ninoy, (ur. 27 listopada 1932 w Tarlac, Filipiny-zm. 21 sierpnia 1983 w Manili) – główny przywódca opozycji w okresie stanu wojennego na Filipinach (1972-81) pod rządami Pres. Ferdinand E. Marcos. Zabójstwo Aquino w 1983 roku wywołało powszechną opozycję wobec rządu Marcosa i doprowadziło jego wdowę, Corazona Aquino, do politycznej czołówki.
wnuk filipińskiego generała i syn znanego polityka i właściciela ziemskiego, Aquino rozpoczął karierę jako dziennikarz, a następnie został wybrany burmistrzem Concepción w 1955 roku, wicegubernatorem prowincji Tarlac w 1959 roku, gubernatorem prowincji Tarlac w 1961 roku, senatorem Filipin w 1967 roku i krajowym liderem Partii Liberalnej w 1968 roku. W międzyczasie wzbogacił się dzięki małżeństwu (1955) z córką jednego z największych właścicieli ziemskich i producentów w kraju.
pozornie planując kandydować na prezydenta w 1973, Aquino został udaremniony w 1972, gdy prezydent Marcos ogłosił stan wojenny; spędził następne osiem lat w więzieniu, został skazany na śmierć w listopadzie 1977. W 1980 Marcos zamienił wyrok śmierci i pozwolił Aquino wyjechać do Stanów Zjednoczonych na operację pomostowania serca. Aquino pozostał tam z rodziną przez trzy lata, otrzymując granty badawcze z Uniwersytetu Harvarda i Massachusetts Institute of Technology. Dwa lata po zniesieniu stanu wojennego na Filipinach poleciał do domu, zamierzając wziąć udział w obiecanych wyborach. Został postrzelony w głowę podczas opuszczania samolotu na lotnisku w Manili pod strażą bezpieczeństwa.
śmierć Aquino wywołała powszechne demonstracje oskarżające rząd o współudział w ustawie. Niezależna komisja stwierdziła w październiku 1984 roku, że za zamach odpowiedzialny był spiskowiec wojskowy kierowany przez szefa sztabu sił zbrojnych Filipin, gen. Fabiana C. Vera. Ver i 25 innych podejrzanych uczestników spisku zostało uniewinnionych z tych zarzutów przez trzech sędziów mianowanych przez Marcosa w 1985 roku. Decyzja ta przyczyniła się jednak do zapoczątkowania łańcucha wydarzeń, które zakończyły się upadkiem Marcosa i dojściem do władzy Corazona Aquino w 1986 roku. W maju 2010 syn pary, Benigno S. („Noynoy”) Aquino III, został wybrany na prezydenta kraju.