co, jeśli powódź z 1862 roku, która jest spóźniona i „bardziej prawdopodobna” za kilka dziesięcioleci, uderzy w dzisiejszą Kalifornię?
począwszy od 2008 roku, USGS postanowił odpowiedzieć właśnie na to pytanie, uruchamiając projekt o nazwie ARkStorm (dla scenariusza „atmospheric river 1,000 storm”). Wysiłek był wzorowany na poprzednim naciśnięciu USGS, aby opanować kolejny nadchodzący kataklizm w Kalifornii: ogromne trzęsienie ziemi wzdłuż uskoku San Andreas. W 2008 roku USGS wyprodukował Scenariusz trzęsienia ziemi ShakeOut, ” szczegółowy opis hipotetycznego trzęsienia ziemi o sile 7.8.”Badanie” służyło jako centralny element największej wiertarki trzęsienia ziemi w historii USA, z udziałem ponad pięciu tysięcy służb ratunkowych i udziałem Ponad 5.5 milionów obywateli”, poinformował później USGS.
w tym samym roku agencja zgromadziła zespół 117 naukowców, inżynierów, ekspertów ds. polityki publicznej i ekspertów ds. ubezpieczeń, aby modelować wpływ zdarzenia burzy potworów na współczesną Kalifornię.
w tym czasie Lucy Jones była głównym naukowcem w projekcie demonstracyjnym wielu zagrożeń USGS, który nadzorował oba projekty. Z wykształcenia sejsmolog, Jones poświęciła swój czas na badanie zniszczeń spowodowanych trzęsieniami ziemi i przekonywanie decydentów do inwestowania środków w przygotowanie się na nie. Powiedziała mi, że projekt ARkStorm ją zaskoczył. Pierwszą rzeczą, jaką ona i jej zespół zrobili, było pytanie, Jaka jest największa powódź w Kalifornii, o której wiemy? „Jestem Kalifornijczykiem z czwartego pokolenia, który bada ryzyko katastrofy i nigdy nie słyszałem o wielkiej powodzi w 1862 roku” – powiedziała. „Nikt z nas o tym nie słyszał „—dodała-nawet meteorolodzy nie wiedzieli o” zdecydowanie największej katastrofie w historii Kalifornii i całego Południowego Zachodu ” w ciągu ostatnich dwóch stuleci.
na początku meteorolodzy byli ograniczeni w modelowaniu realistycznej megastormy przez brak danych; stałe pomiary opadu sięgają tylko wieku wstecz. Ale po usłyszeniu o powodzi z 1862 roku, zespół ARkStorm przekopał się przez badania Ingrama i innych, aby uzyskać informacje na temat megastormów przed amerykańską państwowością i europejskimi kontaktami. Byli zszokowani, gdy dowiedzieli się, że poprzednie 1800 lat miało około sześciu wydarzeń, które były bardziej dotkliwe niż 1862, a także kilka innych, które były mniej więcej tej samej wielkości. Odkryli, że potężna powódź może uderzyć w Kalifornię i nieuchronnie, jak potężne trzęsienie ziemi.
nawet z tymi informacjami, modelowanie potężnej powodzi okazało się trudniejsze niż zaprojektowanie potężnego trzęsienia ziemi. „My sejsmolodzy robimy to cały czas-tworzymy syntetyczne sejsmografy” – powiedziała. Chcę zobaczyć, co trzęsienie osiągając 7.8 w skali Richtera wyglądałoby jak Uskok San Andreas? Spokojnie, powiedziała. Meteorolodzy natomiast mają obsesję na punkcie dokładnego przewidywania zdarzeń w najbliższej przyszłości; ” stworzenie syntetycznego zdarzenia nie było czymś, co kiedykolwiek zrobili.”Nie mogli po prostu odtworzyć wydarzenia z 1862 roku, ponieważ większość informacji, które mamy na ten temat, jest fragmentaryczna, z relacji naocznych świadków i próbek osadów.
aby dowiedzieć się, jak skonstruować rozsądne przybliżenie megastormu, meteorolodzy zespołu poszli szukać dobrze udokumentowanych wydarzeń XX wieku, które mogłyby posłużyć za model. Osiedlili się na dwóch: serii wielkich burz w 1969 roku, które najbardziej dotknęły Południową Kalifornię i gromadzie w 1986 roku, która zrobiła to samo w północnej części stanu. Aby stworzyć scenariusz ARkStorm, połączyli je razem. Dzięki temu naukowcy uzyskali bogatą i regionalnie precyzyjną skarbnicę danych, aby naszkicować ogromny scenariusz wielkiej burzy.
był jeden problem: chociaż fikcyjna ARkStorm jest rzeczywiście wydarzeniem masowym, to wciąż jest znacznie mniejsza niż ta, która spowodowała wielką powódź w 1862 roku. „Mieliśmy tylko całkowity deszcz przez 25 dni, podczas gdy było 45 dni w 1861 do ’62,” Jones powiedział. I tak ruszyli do przodu, z dwóch powodów. Po pierwsze, mieli solidne dane na temat dwóch dwudziestowiecznych wydarzeń burz, dając modelom katastrof wiele do pracy. Po drugie, uznali, że mniejsza niż 1862 katastrofa pomoże zbudować publiczne poparcie, sprawiając, że projekt trudno odrzucić jako nierealistyczny wytwór przerażających biurokratów.
to, co znaleźli, ogłuszyło ich-i powinno ogłuszyć każdego, kto polega na Kalifornii, aby produkować żywność (nie wspominając o nikim, kto mieszka w stanie). Numer nagłówek: $725 miliard szkód, prawie cztery razy, co zespół sejsmologii USGS przybył do jego scenariusza massive-quake ($200 miliard). Dla porównania, dwie najbardziej kosztowne klęski żywiołowe we współczesnej historii USA-huragan Katrina w 2005 roku i Harvey w 2017 roku—wyniosły odpowiednio 166 miliardów dolarów i 130 miliardów dolarów. ARkStorm „zalałby tysiące mil kwadratowych gruntów miejskich i rolniczych, spowodował tysiące osunięć ziemi, zakłócił życie w całym stanie na kilka dni lub tygodni”, obliczyło badanie. W sumie 25 procent budynków stanu zostanie uszkodzonych.
w ich modelu 25 dni bezlitosnych deszczów przytłacza infrastrukturę przeciwpowodziową Central Valley. Następnie duże połacie północnej części Doliny Środkowej spływają pod wody sięgające nawet 20 stóp. Południowa część, Dolina San Joaquin, uchodzi do lżejszej; ale szeroki na mile pasmo wód powodziowych gromadzi się w regionach o najniższych wysokościach, balonem obejmując przestrzeń, która była kiedyś dnem Jeziora Tulare i rozciągając się do południowego krańca doliny. Większość metropolitalnych części Bay Area uniknie poważnych zniszczeń, ale połacie hrabstw Los Angeles i Orange doświadczają rozległych powodzi.”
jak podkreślił Jones w naszej rozmowie, Scenariusz ARkStorm jest ostrożnym przybliżeniem; megastorma, która pasuje do 1862 roku lub jej stosunkowo niedawnych poprzedników, mogła prawdopodobnie pogrzebać całą centralną dolinę pod wodą, od północnego krańca do południowego. Jak pisze raport: „sześć megastormów, które były bardziej dotkliwe niż 1861-1862, wystąpiło w Kalifornii w ciągu ostatnich 1800 lat i nie ma powodu, aby wierzyć, że podobne burze nie wystąpią ponownie.”
megastorma XXI wieku spadłaby na region zupełnie inny niż Kalifornia z czasów Gorączki Złota. Po pierwsze, jest dużo bardziej zaludniony. Podczas gdy arkstorm reckoning nie oszacował liczby ofiar śmiertelnych, ostrzegł o „znacznej utracie życia”, ponieważ ” głębokość powodzi w niektórych obszarach może realistycznie wynosić 10-20 stóp.”
od tego czasu następuje transformacja rolnictwa. Sztorm z 1862 r. utonął około 200 000 sztuk bydła, czyli około jednej czwartej całego stada. Obecnie Central Valley mieści prawie 4 miliony krów wołowych i mlecznych. Podczas gdy bydło nadal jest ważną częścią regionu rolniczego, nie dominuje już nad nim. Dziś Dolina jest coraz bardziej oddana intensywnym plantacjom migdałów, pistacji i winogron, które stanowią miliardy dolarów inwestycji w uprawy, które trwają lata, mają kwitnąć przez dziesięciolecia i mogą zostać zniszczone przez powódź.
poza stratami ekonomicznymi, „ewolucja nowoczesnego społeczeństwa stwarza nowe zagrożenia wynikające z klęsk żywiołowych”, powiedział mi Jones. Wymieniała Sieci Elektroenergetyczne, które nie istniały w połowie XIX wieku w Kalifornii. Sto lat temu, gdy elektryfikacja się rozwijała, przedłużające się przerwy w dostawie prądu powodowały niedogodności. Teraz utrata energii elektrycznej może oznaczać śmierć dla wrażliwych populacji (pomyśl szpitale, domy opieki i więzienia). Innym przykładem jest intensyfikacja rolnictwa. Kiedy w 1861 r. w słabo zaludnionej Dolinie Środkowej przemierzało kilkaset tysięcy sztuk bydła, ich utonięcie stwarzało stosunkowo niewielkie ryzyko zagrożenia biologicznego, chociaż, według jednej ze współczesnych relacji, w Sacramento po powodzi, ” wiele utopionych świń i bydła leżało luźno na ulicach.”
obecnie jednak kilka milionów krów jest pakowanych do ogromnych pasz w Południowej Środkowej Dolinie, ich odpady często koncentrują się w lagunach płynnego obornika na świeżym powietrzu, gotowych do zmiecenia i zmieszania w gnojowicy. Nisko położone Hrabstwo Tulare zamieszkuje prawie 500 000 krów mlecznych, z 258 operacjami trzymającymi średnio 1800 sztuk bydła każda. Dojrzałe nowoczesne krowy mleczne to masywne stworzenia, ważące około 1500 funtów każdy i stojące prawie 5 stóp wysokości na przednim ramieniu. Wyobraź sobie, że tysiące ludzi próbuje szybko zepchnąć takie bestie z drogi powodzi – i konsekwencje tego nie uczynienia.
potężna powódź może poważnie zanieczyścić glebę i wody gruntowe w centralnej dolinie, a nie tylko z gnijących zwłok zwierząt gospodarskich i milionów ton skoncentrowanego obornika. W 2015 papier, zespół naukowców USGS próbował podsumować niezliczone substancje toksyczne, które będą miesza się i rozprzestrzeniają się przez ogromne burze i powodzie. Miasta sprzed 160 lat nie mogły pochwalić się komunalnymi oczyszczalniami ścieków, które filtrują patogeny i zanieczyszczenia w ściekach ludzkich, ani komunalnymi wysypiskami, które koncentrowały często toksyczne śmieci. W tętniących życiem obszarach miejskich XXI wieku te istotne usługi sanitarne staną się poważnymi zagrożeniami. Raport przewiduje, że toksyczna zupa „ropy naftowej, rtęci, azbestu, trwałych zanieczyszczeń organicznych, pleśni i patogenów przenoszonych przez glebę lub ścieki” rozprzestrzeniłaby się na większą część doliny, podobnie jak skoncentrowany obornik zwierzęcy, Nawozy, pestycydy i inne przemysłowe chemikalia.
Rolnicy Kern przewodzą całemu narodowi w produkcji rolnej o wartości dolara, produkując rocznie 7 miliardów dolarów żywności, takich jak migdały, winogrona, cytrusy, pistacje i mleko. W hrabstwie znajduje się ponad 156 000 krów mlecznych w zakładach, które produkują średnio po 3200 sztuk bydła. Ten szał produkcji rolnej oznacza mnóstwo chemikaliów pod ręką; każdego roku rolnicy z Kern zużywają około 30 milionów funtów pestycydów, ustępując tylko Fresno wśród hrabstw Kalifornii. (W sumie pięć hrabstw San Joaquin Valley używa około połowy z ponad 200 milionów funtów pestycydów stosowanych w Kalifornii.)
Kern jest również jednym z najbardziej zdumiewających krajów produkujących ropę naftową. Szeroka gama podnośników pomp, z których wiele znajduje się na polach uprawnych, produkuje 70 procent całej produkcji ropy w Kalifornii. Jest również domem dla dwóch dużych rafinerii ropy naftowej. Gdyby Hrabstwo Kern było stanem, byłoby siódmym krajem produkującym ropę naftową, wydobywającym dwa razy więcej ropy niż Luizjana. Podczas ogromnej burzy, wody powodziowe mogą zebrać znaczną ilość wysoce toksycznych produktów ropopochodnych i produktów ubocznych. Ponownie, w scenariuszu ARkStorm, Hrabstwo Kern zostaje mocno dotknięte przez deszcz, ale głównie ucieka przed najgorszą powodzią. Prawdziwy „drugi duży” może nie być tak miły, powiedział Jones.
w końcu zespół USGS nie mógł oszacować poziomu uszkodzeń, które będą nawiedzane przez megaflood W centralnej Dolinie: zbyt wiele zmiennych, zbyt wiele toksyn i zagrożeń biologicznych, które mogłyby zostać zasysane do wiru. Doszli do wniosku ,że ” oczekuje się, że skutki skażenia środowiska związane z powodzią będą najbardziej rozpowszechnione i znaczące na nizinnych obszarach Doliny Środkowej, delty rzeki Sacramento-San Joaquin, obszaru Zatoki San Francisco i części greater Los Angeles metroplex.”