Bitwa o Algier, wł. la battaglia di Algeri-włosko-algierski film wojenny, wydany w 1966 roku, będący podpisem reżysera Gillo Pontecorvo i uznanym eksperymentem w cinéma vérité.
efektowny wizualnie film dokumentuje Algierską rewoltę przeciwko Francuzom w latach 1954-62, ze szczególnym uwzględnieniem wydarzeń z lat 1956-57. Po tym, jak Ali La Pointe (grany przez aktora brahima Hadjadja) zostaje zwerbowany do Frontu Wyzwolenia Narodowego (FLN), grupy partyzanckiej dowodzonej przez Saariego Kadera (granego przez prawdziwego dowódcę FLN Saadiego Yacefa), aktywnie angażuje się w zbrojne powstanie przeciwko francuskim mocarstwom kolonialnym w Algierze. Obie strony są wciągnięte w długotrwały konflikt, ponieważ gwałtowne ataki i wynikające z nich akty odwetu trwają od miesięcy. Ostatecznie francuskiemu pułkownikowi Mathieu (Jean Martin) udaje się metodycznie rozbić FLN, gdy Kader i inni przywódcy zostają schwytani, a La pointe ginie. Jednak trzy lata później wybucha ponowne powstanie, a Algieria ostatecznie zdobywa niepodległość w 1962 roku.
znakomita prezentacja filmu w stylu dokumentalnym doprowadziła wielu widzów do przekonania, że Pontecorvo wykorzystał materiały z kroniki filmowej z rzeczywistej rebelii. W rzeczywistości każda klatka została sfotografowana przez Pontecorvo za pomocą 16-mm kamery. Po części ze względu na dobrze znane marksistowskie poglądy Pontecorvo, niektórzy krytycy potępili bitwę o Algier jako antyfrancuską propagandę i nie została ona pokazana we Francji aż do 1971 roku. Wielu innych uznało jednak, że Pontecorvo przedstawia brutalność bitwy za spostrzegawczą i wszechstronną. Przez dziesięciolecia po premierze film był badany zarówno przez Narodowe Siły Zbrojne, jak i frakcje rewolucyjne na całym świecie.