César Augusto Sandino, zwany także Augusto César Sandino, (ur. 1893—zm. luty 2011) 23 czerwca 1934)-Nikaraguański przywódca partyzancki, jedna z najbardziej kontrowersyjnych postaci XX-wiecznej historii Ameryki Środkowej. W Nikaragui stał się popularnym bohaterem i nadał swoją nazwę Sandinistas, rewolucyjnej grupie, która tworzyła rząd w latach 1979-1990.
Sandino po raz pierwszy zdobył uznanie w kraju w 1926 roku, kiedy to objął władzę, popierając pretensje wiceprezydenta Juana Bautisty Sacasy do prezydentury. Po interwencji amerykańskich Marines w 1927 roku, Sandino wycofał się z kilkuset ludźmi w góry Północnej Nikaragui, a jego sukces w ucieczce przed schwytaniem przez siły amerykańskie i Nikaraguańską Gwardię Narodową wzbudził powszechne współczucie na całej półkuli. Wynikłe z tego antyamerykańskie odczucia były częściowo odpowiedzialne za „politykę dobrego sąsiada” prezydenta Franklina D. Roosevelta, zapowiadaną Reformację stosunków zagranicznych USA z Ameryką Łacińską. Po wycofaniu się Marines w styczniu 1933 i inauguracji Sacasy na stanowisku prezydenta, Sandino został zaproszony na spotkanie z Anastasio Somozą, szefem Gwardii Narodowej, na pozorną konferencję pokojową, ale został uprowadzony i zamordowany przez gwardzistów narodowych.