w Sylwestra ogarnęła mnie wyniszczająca migrena, która utrzymywała mnie w łóżku przez dwa tygodnie. Każdego ranka, z wyłączonymi światłami i szczelnie zasłoniętymi zasłonami, otwierałem Netflix, aby zobaczyć, co promowała dla mnie tego dnia usługa przesyłania strumieniowego filmów i telewizji. Kiedy poślizgnąłem się ze snu, obserwowałem wszystko.
kręcił się dramat nastolatków o dwubiegunowej łyżwiarce figurowej; Virgin River, romans o kobiecie z Los Angeles, która przenosi się do wiejskiego domku na „nowy początek”; Ty, w którym były nastolatek pin-up gra socjopatycznego prześladowcę, który zamyka kobiety, z którymi się spotyka, w szklanej klatce. Nic nie było pode mną.
okazało się, że mój wymuszony szał Netflixa, z niekończącymi się ponurymi dresami, był zwiastunem tego, co miało nadejść dla całej populacji zaledwie kilka tygodni później. Pandemia koronawirusa opanowała codzienne życie tak szybko i całkowicie, że nagle wszystko wydaje się filmem science-fiction, choć w którym bycie kanapowym ziemniakiem jest częścią naszego obywatelskiego obowiązku.
nic dziwnego, ludzie zwracają się do swoich ekranów, aby połączyć się lub odzyskać poczucie kontroli w świecie, w którym niewiele jest dostępnych. Młodzi ludzie w Chinach, pozbawieni możliwości wychodzenia z domu w celu nawiązania kontaktów towarzyskich, organizują imprezy streamingowe online z pełnymi setami DJ-ów. Zaniepokojeni Amerykanie są przyklejeni do wiadomości telewizji kablowej na temat aktualizacji koronawirusa, zwiększając oglądalność o 50 procent – wynika z danych teleadresowych Alphonso. Contagion, prawie 10-letni film Stevena Soderbergha, w którym Gwyneth Paltrow i Jude Law walczą ze śmiertelnym wirusem, był ogromnym hitem na Netflixie.
w pewnym sensie firmy telewizyjne nieumyślnie przygotowują się na ten moment od lat, robiąc więcej telewizji, niż mogłoby to kiedykolwiek uzasadnić popyt konsumentów. Nawet jeśli spędziłbym każdy dzień 2019 oglądając pełny sezon premiery, nadal byłyby setki programów, na które nie miałbym czasu.
w ubiegłym roku przemysł w USA nakręcił 532 oryginalne programy telewizyjne, podwajając 266 programów zrealizowanych osiem lat wcześniej. Po latach spędzonych na uboczu giganci, tacy jak Disney i Warner, dołączyli do Netflixa, wlewając miliardy w walkę o przyszłość telewizji. Amazon i Apple, dwie najbogatsze firmy na świecie, robią to samo, co skutkuje idealną burzą niekończącej się Telewizji. W zeszłym roku Hollywood wydało na oryginalne programy około 120 mld dolarów, a sam Disney wydał 28 mld dolarów na zbudowanie Łupu Wojennego dla planowanego zabójcy Netflixa, Disney+.
nie jest jeszcze jasne, jak powstaje hit. Wszyscy rzucają rzeczami o ścianę, żeby zobaczyć, jak to będzie działać
jako reporter biznesowy, moim natychmiastowym zadaniem było zbadanie, czy te inwestycje się opłacą. Ale jako widz coraz częściej zastanawiam się, jak nieskończone wybory programów telewizyjnych wpływają na kulturę w ogóle.
kiedy gra o Tron HBO zakończyła się w zeszłym roku, niektórzy eksperci medialni twierdzili, że to koniec epoki, po tym, jak programy takie jak The Wire i Mad Men przyniosły uznanie krytyków i jakość kinową dla małego ekranu.
pisarz telewizyjny Brett Martin napisał w 2013 roku, że telewizja stała się „charakterystyczną amerykańską formą sztuki” pierwszej dekady XX wieku, „odpowiednikiem tego, czym były filmy Scorsese, Altman, Coppola i inni do lat 70.”.
spędziłem większość ostatniego roku pytając kierowników Hollywood o nowy porządek świata w telewizji. Gdy Dolina Krzemowa rozwija się i starsze firmy medialne walczą o nasze ekrany, co się stało ze złotą erą telewizji?
w przeszłości sieci telewizyjne były ograniczone do harmonogramu transmisji, który dawał im skończoną liczbę godzin do wypełnienia. Producenci wiedzieli dokładnie, ile należy stworzyć programów i nie mieli motywacji do tworzenia czegoś więcej.
ale giganci streamingu nie mają takiego harmonogramu: mogą zrobić tyle telewizji, ile chcą, wrzucić do sieci i zobaczyć, co się stanie. Oznacza to obstawianie setek godzin programowania, które „może nikt nie ogląda” -mówi Jonathan Taplin, nominowany do Oscara producent. „Widownia jest stała . . . nie tworzysz nowych ludzi.”
jeden z byłych szefów dużej firmy telewizyjnej powiedział wprost: „mamy wrażenie, że wkraczamy w epokę ogromnej przeciętności . . . jest niewiarygodna ilość „po prostu OK” tam.”
to odbija się echem czegoś, co zauważyłem podczas moich tygodniowych binge Netflix. Oprócz kilku powszechnie oglądanych seriali docu-The Texas cheerleading chronicle Cheer i, ostatnio, egzotycznego-Cat true-crime show Tiger King-nikt inny nie oglądał seriali, które oglądałem. Albo nawet o nich słyszał.
„rozwój gubi się, ponieważ w tej chwili istnieje realna premia za Ilość” – mówi Cyma Zarghami, była prezes dziecięcego kanału telewizyjnego Nickelodeon, która niedawno otworzyła własną firmę produkcyjną. „Kiedyś było: zrobiłeś 20 odcinków, potem 40 odcinków, a potem koszulki i pasta do zębów. Narodził się hit. Jak hit pojawia się w świecie streamingu nie jest jeszcze jasne. Wszyscy rzucają rzeczami o ścianę, mając nadzieję zobaczyć, jak to będzie działać.”
spójrz na przykład na listę programistyczną Quibi, nowej usługi wspieranej przez 1,8 mld dolarów od Alibaba, Goldman Sachs i kilku najlepszych hollywoodzkich studiów. Plan debiutu obejmuje: pokaz remontu domu, który „usuwa plamy” z domów, w których popełniano morderstwa, przekształcając je z „chorobliwych w cudowne”; konkurs kulinarny, w którym konkurenci są uderzani w twarz tajemniczym jedzeniem wystrzelonym z armaty; i reality show o dostosowanych domach dla psów, o nazwie Barkitecture.
w zeszłym miesiącu miałem polecieć do Londynu na kolejną ekstrawagancką premierę w Hollywood. Setki dziennikarzy z całego świata miały zgromadzić się w rozległej przestrzeni eventowej, aby być świadkami wielkiej prezentacji Disneya w Europie. Jednak planowany rozwój został odwołany; pandemia zdegradowała największą na świecie firmę rozrywkową do promowania swojej nowej usługi transmisji strumieniowej, Disney+, poprzez posty w mediach społecznościowych.
w kronice amerykańskich firm medialnych dla FT byłby to szósty splashy streaming launch, który przesiedziłbym w niecały rok. Prezentacje były uderzająco jednolite, odbywały się w miejscach ociekających hollywoodzką nostalgią, przypominając nam, jak długo te firmy miały wpływ na naszą kulturę. Na swoją premierę w USA Disney wybrał scenę dźwiękową, na której kręcono dźwięk muzyki; NBC Universal zdecydowało się na Saturday Night Live set; Warner Media zabrało dziennikarzy na wycieczkę wózkiem golfowym po swoim studio Warner Bros, z przewodnikiem wskazującym zestawy do Przeminęło z wiatrem i przyjaciele.
w ciągu kilku godzin kierownictwo wysokiego szczebla wprowadziło listy PowerPoint każdego programu telewizyjnego lub filmu w swojej nadchodzącej usłudze strumieniowej oraz liczbę milionów klientów, których spodziewali się zarejestrować-ale dopiero po planowanych stratach miliardów dolarów w ciągu najbliższych kilku lat. Większe budżety prowadzą do wyższej ceny akcji dla tych behemotów rozrywkowych, nagrody za całą tę ekstrawagancję fiskalną.
ten odwrócony system sięga dekady niskich stóp procentowych, co pozwoliło start-upowi o nazwie Netflix pożyczyć miliardy w złocistym długu, który sfinansował splurge wydatków, że każda inna firma medialna w końcu naśladować. Początki dzisiejszej gorączki złota sięgają niemal jednogłośnie roku 2013, kiedy to Netflix zapłacił 100 milionów dolarów za dwa sezony thrillera politycznego House of Cards. Powszechne uznanie serialu sprawiło, że Netflix znalazł się na mapie widowni i Hollywood, a także obnażył strategię, którą firma będzie realizować przez lata: wydawać duże pieniądze, aby przebić rywali.
Netflix wydał w ubiegłym roku 15 mld USD na treści, a jednocześnie spalił 3,3 mld USD w gotówce i zaciągnął dług długoterminowy do 14,8 mld USD.
to zajmie lata, aby operatorzy mediów zdali sobie sprawę, że Netflix nie był tak naprawdę przyjaznym nowym dystrybutorem, ale raczej egzystencjalnym zagrożeniem dla ich biznesu. Disney wreszcie zabrzmiał na alarm w 2017 roku, ogłaszając, że wycofa swoje filmy z Netflix, a w ciągu ostatnich kilku lat inne stare firmy medialne poszły w ślady, powodując szaloną kreskę do budowy nowych usług strumieniowych.
etos nadmiaru uderzył również w ekosystem produkcji. Producent Get Out Jason Blum wyjaśnił niedawno, że ponieważ firmy streamingowe płacą twórcom procent z budżetu, zamiast dzielić się z nimi przyszłymi zyskami, producenci są rzeczywiście zachęcani do wydawania większych pieniędzy. „To, co mówią nam streamerzy, w sposób, w jaki nam płacą, to robić seriale i filmy tak drogo, jak to możliwe” „Jeśli masz film za $15m i robisz go do streamingu, robisz go za $ 40m. dlaczego nie?”
jak mówi Eli Holzman, twórca hitów, takich jak fashion contest Project Runway:” ta przewrotna zachęta jest bardzo trudna do usunięcia z biznesu „— istnieje” morska zmiana ” w sposobie dystrybucji bogactwa w biznesie telewizyjnym, ponieważ Netflix rozerwał historyczny model dzielenia się zyskami.
Netflix oferuje duże sumy pieniędzy na programy, ale streamer zazwyczaj posiada własność intelektualną, co oznacza, że twórcy nie zyskają dużo, jeśli ich programy odniosą sukces. Choć hit taki jak Seinfeld pozwolił producentowi Larry ’ emu Davidowi zarobić miliony dolarów w tantiemach dziesięcioleci po zakończeniu programu, „te pieniądze są teraz przechowywane przez platformy”, mówi Holzman. „Prywatnie wszyscy mówimy, że ludzie nie będą już bogaci na kilku koncertach, tak jak zrobili to Tom Werner i Aaron Sorkin.”
telewizja przeszła długą drogę w ciągu ostatniego stulecia, od wprowadzenia kolorów w latach 50. do pojawienia się telewizji kablowej, która zrodziła nadęte pakiety telewizyjne z setkami kanałów, które infiltrowały amerykańskie domy – tylko po to, aby zostać zdemontowane teraz poprzez streaming.
w latach 90. i na początku lat 2000. nastąpił wybuch opcji telewizyjnych, gdy prestiżowi Programiści, tacy jak HBO i Showtime, zwiększyli swoją wydajność, a przełomowe seriale, takie jak seks w wielkim mieście, królowały. Rewolucja ta utrzymywała się przez 2000 roku, ponieważ wyrafinowane programy, takie jak Mad Men, uczyniły z telewizji siłę kulturową, która coraz częściej była postrzegana jako twórczy odpowiednik filmu. Ale wszystko to blednie w porównaniu z liczbą wystaw — i czystymi wydatkami dolarowymi — dzisiaj.
wśród długoletnich szefów Hollywood nikt nie może wskazać na wiarygodny precedens dla tej epoki. Najbliższe porównanie to wczesne dni telewizji kablowej, kiedy widzowie zostali nagle zalani dziesiątkami kolejnych kanałów do oglądania, A sieci takie jak Discovery i& e szyfrowane, aby wypełnić setki godzin telewizji.
Tim Brooks spędził swoją czterodziesięcioletnią karierę pracując dla sieci telewizyjnych, w tym NBC i USA Network, gdzie nadzorował wzrost oryginalnych programów, ponieważ kanał starał się wyjść poza powtórki sitcomu.
ale w przeciwieństwie do dzisiejszych wojen strumieniowych, Brooks mówi, że rewolucja kablowa była „stabilna finansowo”. W USA Network, nowe programy ” rzadko zarabiały pieniądze na pierwszym pokazie, ale można było je wielokrotnie odtwarzać i w ten sposób można było odzyskać pieniądze. Zapłaciłbyś 10 mln dolarów za pierwszą partię koncertów, a w końcu musisz odzyskać 10 mln dolarów ” – mówi. „Natomiast w przypadku sieci streamingowych chodzi o: Czy możesz zdobyć subskrybentów? To jest bańka.”
pięć lat temu, John Landgraf, dyrektor generalny FX, sieci telewizyjnej za Atlanta i Fargo, oświadczył, że osiągnęliśmy szczyt Peak TV i bańka miała wyskoczyć.
„to jest po prostu za dużo telewizji”, ogłosił podczas letniej trasy Stowarzyszenia Krytyków telewizyjnych. „Mam przeczucie, że 2015 lub 2016 będzie reprezentować szczyt TV w Ameryce, i że zaczniemy dostrzegać spadki nadchodzące rok później i Później.”
od tego czasu jednak Liczba programów telewizyjnych spadła o kolejne 37%. A Landgraf, szczery szef sieci kablowej, pracuje teraz dla streamerów, których wcześniej gardził; w ramach hitu Disneya Fox acquisition, ma za zadanie nadawanie seriali Hulu.
to, co mówią nam streamerzy, w sposobie, w jaki nam płacą, to robić seriale tak drogie, jak to tylko możliwe
produkcja bonanza gwałtownie się zatrzymała w ostatnich tygodniach, ponieważ rządy nakazały swoim populacjom pozostać w domu w odpowiedzi na pandemię koronawirusa. Nowe sezony hitów począwszy od sukcesji HBO, Netflix 's Stranger Things i nowszych taryf, takich jak Apple’ s The Morning Show, zostaną opóźnione, ponieważ los Hollywood zmalał. Analitycy, którzy kilka tygodni temu przewidywali, że zobaczymy kolejny rekordowy rok produkcji telewizyjnej, przewidują teraz, że liczba nowych programów zmniejszy się co najmniej o połowę, ponieważ studia przygotowują się na możliwość, że przez długi czas nie będą w stanie stworzyć niczego nowego.
ale co dziwne, blokada może być tymczasowym Czarnym Łabędziem do podpierania nowych usług strumieniowych, szczególnie tych z dużym katalogiem, który nie zależy od nowych produkcji. Ponieważ akcje na całym świecie spadły w ostatnich tygodniach, akcje Netflix wzrosły. Nagłe zmuszanie do przerwania codziennego życia jest złe dla większości gospodarki, ale jest dobre dla osób zajmujących się sprzedażą domowej rozrywki.
Culture Call podcast
rozmawiamy z szefem kuchni Saminem Nosratem, gwiazdą hitu Netflix Salt Fat Acid Heat, o gotowaniu w czasie pandemii, znaczeniu comfort food-i przyszłości restauracji. Posłuchaj tutaj
Netflix zamknął wszystkie swoje produkcje, w ramach mandatu izolacji społecznej. Do tej pory inwestorzy są przekonani, że wieloletnie, nieograniczone wydatki firmy oznaczają, że ma wiele świeżych programów w przygotowaniu do ostatnich miesięcy, nie robiąc niczego nowego.
w pewnym momencie „zamknięcie produkcji będzie problemem dla Netflixa”, mówi Rich Greenfield, partner w Media research group LightShed. „Ale jeśli dojdziemy do tego punktu, prawdopodobnie będziemy mieli o wiele większe problemy.”
Anna Nicolaou jest korespondentką prasową FT w USA
śledź @FTLifeArts na Twitterze, aby dowiedzieć się najpierw o naszych najnowszych historiach. Posłuchaj naszego podcastu, Culture Call, gdzie redaktorzy FT i goście specjalni dyskutują o życiu i sztuce w czasach koronawirusa. Subskrybuj Apple, Spotify lub gdziekolwiek słuchasz.