- zespół krótkiego snu jest stanem, który pozwala 1% populacji na operowanie podczas krótszego niż sześć godzin snu bez trudności w ciągu dnia.
- ludzie, którzy mają krótki sen, również wykazują oznaki hipomanii, impulsywności i wysokiej nagrody.
- syndromu krótkiego snu nie należy mylić z chorobą taką jak bezsenność, która powoduje, że ludzie bardzo mało śpią, ale cierpią na zmęczenie w ciągu dnia.
- ten artykuł został poddany medycznemu przeglądowi przez Alexa Dimitriu, MD, psychiatrę i założyciela Psychiatrii Menlo Park i Medycyny Snu.
- odwiedź Insider ’ s Health Reference library, aby uzyskać więcej porad.
osoby z zespołem krótkiego snu śpią 4-6 godzin w nocy i nadal czują się wypoczęte i czujne następnego dnia. Chociaż ta rzadka choroba dotyka około jednego procent populacji, istnieje wiele znanych osób, które twierdzą, że regularnie działają na bardzo mało snu, w tym Barack Obama, Martha Stewart i Jack Dorsey, założyciel Twittera.
oto, co musisz wiedzieć o zespole krótkiego snu, w tym o jego objawach, przyczynach i leczeniu.
przegląd zespołu krótkiego snu
eksperci od snu mogą określać osobę z zespołem krótkiego snu jako „nawykowego krótkiego snu” (HSS) i „naturalnego krótkiego snu (NSS)”, mówi Paula G. Williams, PhD, profesor nadzwyczajny na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Utah, który studiował krótkie spanie.
chociaż około 30% Amerykanów zgłasza regularne napady krótkiego snu, wielu z nich nie jest krótkimi śpiącymi z klinicznego punktu widzenia, ponieważ nie czują się dobrze wypoczęci następnego dnia.
podstawowym objawem zespołu krótkiego snu jest ciągłe spanie sześć godzin lub mniej i uczucie pełni funkcjonalności następnego dnia. Jednak z jej badań Williams znalazła inne cechy, które wydają się być spójne wśród większości krótkich śpiących.
„ci, którzy nie zgłaszają dysfunkcji w ciągu dnia związanych z krótkim snem i charakteryzują się hipomanią, impulsywnością i wysoką nagrodą, spełniliby kryteria krótkiego snu” – mówi Williams. „Mają tendencję do angażowania się w działania stymulujące, które pozwalają im przezwyciężyć senność.”
Williams mówi, że zespół krótkiego snu różni się znacznie od stanu takiego jak bezsenność. Na przykład osoby z bezsennością charakteryzowałyby się wyższym lękiem. „Osoby te zwykle zgłaszają zmęczenie, brak odbudowy i niezadowolenie z krótkiego snu”, mówi.
Jak diagnozuje się zespół krótkiego snu
Wiele osób z zespołem krótkiego snu może nie szukać diagnozy u lekarza, ponieważ nie doświadczają niekorzystnych skutków zdrowotnych, mówi Lynelle Schneeberg, PsyD, adiunkt w Yale School Of Medicine i American Academy of Sleep Medicine Fellow.
jednak możesz cierpieć na brak snu i nawet nie zdajesz sobie z tego sprawy. Tak więc, jeśli masz 6 godzin snu w nocy lub mniej, ważne jest, aby uzyskać diagnozę, mówi Shneeberg. „Idealnie byłoby wykluczyć bezsenność i inne medyczne zaburzenia snu, takie jak bezdech senny, który może powodować zakłócenia snu.”
stawiając diagnozę lekarz będzie szukał typowych zachowań, które wykazują osoby z zespołem krótkiego snu:
- zazwyczaj mają ten wzór snu przez większość swojego życia, Od dzieciństwa lub młodej dorosłości, i są krótkim śpiącym niezależnie od tego, czy jest to dzień powszedni, weekend, czy wakacje.
- nie używają środków do spania, aby zasnąć — po prostu naturalnie zasypiają o tej samej porze każdej nocy, śpią sześć godzin lub mniej i budzą się o tej samej porze każdego dnia, czując czujność.
- krótkie spanie instynktownie ma tendencję do spania ustawionych godzin każdej nocy. Z drugiej strony, ktoś z zaburzeniami snu może zgłosić budzenie się kilka razy w nocy i nie czuje się wypoczęty następnego dnia.
Schneeberg twierdzi, że każdy, kto doświadcza nieregularnych wzorców snu, może skorzystać z ” badania snu.”W takim przypadku mogą zostać poproszeni o śledzenie snu za pomocą aplikacji, takiej jak CBT-i Coach, urządzenie noszone na nadgarstku lub odręczny dziennik snu, który można pobrać z organizacji takiej jak American Academy of Sleep Medicine (AASP).
po śledzeniu wzorców snu przez 14 dni lekarz może zamówić elektroencefalogram (EEG), który rejestruje fale mózgowe danej osoby. W tym samym czasie ich funkcjonowanie serca będzie zbierane za pomocą elektrokardiografii (EKG). Pomogłyby one w ocenie czyjegoś zdrowia snu i tego, czy są one krótkim śpiącym, czy też ich aktywność mózgu wskazuje na zaburzenia snu, takie jak bezsenność.
przyczyny zespołu krótkiego snu
niewiele wiadomo o przyczynie zespołu krótkiego snu, ale naukowcy znaleźli przekonujące dowody, że przynajmniej część z nich jest genetyczna.
jednym z wiodących badaczy w tej dziedzinie jest dr Ying-Hui Fu, profesor neurologii na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco i członek Instytutu Neurologii UCSF Weill, który od prawie 25 lat bada krótkich śpiących. Co nie jest łatwe, ponieważ stanowią one około 1% populacji.
na przestrzeni lat odkryła kilka z tego, co nazywa „genami krótkiego snu”:
DEC2
w 2009 roku Fu i jej współpracownicy zidentyfikowali mutację genetyczną DEC2, o której wiadomo, że wpływa na rytmy dobowe.
po wykonaniu badań DNA na kilkuset próbkach krwi z 70 rodzin osób, które brały udział w badaniach snu, stwierdzono mutację u dwóch osób, matki i córki. Obydwaj wykazywali typowe objawy krótkiego snu, ponieważ uśredniali około 6,25 godziny snu na noc, spali od około 23: 00 do 5: 00 każdej nocy i czuli się funkcjonalni następnego dnia.
Fu i jej koledzy następnie dalej testowali DEC2 na zwierzętach. Naukowcy wyhodowali myszy i muszki owocowe z tą samą mutacją i spali mniej i zdrowieli szybciej niż myszy i muszki owocowe bez mutacji.
ADRB1
dziesięć lat później, w połowie 2019 roku, Fu i jej zespół ujawnili wyniki drugiego genu „krótkiego snu” w rodzinie, która miała trzy kolejne pokolenia ludzi, którzy wykazywali objawy zespołu krótkiego snu.
odkryli jednoliterową mutację w genie ADRB1, a następnie przetestowali swoje wyniki na myszach, aby potwierdzić, że zmutowana forma ADRBI promuje naturalny krótki sen.
co ciekawe, w rodzinie z mutacją w genie ADRB1 brakowało genu DEC2 z ustaleń Fu z 2009 roku. Dlatego sugeruje, że zespół krótkiego snu nie ogranicza się do konkretnego genu, ale jest bardziej skomplikowany.
NPSR1
w październiku 2019 r.Fu i jej współpracownicy poinformowali o znalezieniu trzeciego genu „krótkiego snu”, gdy zidentyfikowali punktową mutację receptora neuropeptydowego s 1 (npsr1).
odkryli to u ojca i syna-średnio 5,5 i 4.3 godziny snu w nocy – podczas wykonywania całego sekwencjonowania exome w rodzinie krótkich śpiących, a wyniki zostały opublikowane w Science Translational Medicine. Podobnie jak u osób śpiących krótko z genami DEC2 i ADRBI, również ojciec i syn naturalnie spali mniej niż sześć godzin w nocy i nie odczuwali niekorzystnych skutków ich krótkiego snu.
badacze przeanalizowali mutację u myszy i stwierdzili, że są one bardziej aktywne i mniej spały — i nie mają w rezultacie upośledzenia funkcji poznawczych. Ponadto wyniki badań sugerują, że NPSR1 zapobiega problemom z pamięcią, które zwykle zdarzają się z powodu braku snu — i jest to pierwszy gen, który to robi.
leczenie zespołu krótkiego snu
według National Sleep Foundation, ponieważ krótkie spanie działa w ciągu dnia i nie jest zaburzone przez skróconą ilość snu, leczenie nie jest typowe ani wymagane.
Schneeberg zgadza się. „Nie da się uleczyć, jeśli osoba naprawdę ma krótki sen”, mówi. „Więc powinni nadal być krótko śpiący-i uważają się za szczęśliwców, ponieważ większość z nas wolałaby więcej czasu w ciągu dnia na robienie tego, co lubimy.”
jednak Jerry Siegel, Dr, profesor psychiatrii i Nauk biobehawioralnych w UCLA Center for Sleep Research, mówi: „należy dokonać rozróżnienia między ludźmi, którzy spontanicznie śpią mniej niż przeciętna osoba, a ludźmi, którzy są pozbawieni snu z tego czy innego powodu.”
jeśli można je opisać jako bezsenność lub inne zaburzenia snu, w przeciwieństwie do krótkiego snu, kryteria te zostaną uwzględnione w każdej diagnozie lub leczeniu.
tymczasem „jedynymi zalecanymi zabiegami na sen są behawioralne”, mówi, takie jak chodzenie spać i wstawanie codziennie o tej samej porze i nie spożywanie stymulantów, takich jak kofeina, przed snem.
według CDC inne dobre praktyki higieny snu obejmują nie używanie urządzeń elektronicznych przed snem i unikanie dużych posiłków przez 2-3 godziny przed snem, a także wykonywanie ćwiczeń w ciągu dnia.
długotrwałe skutki zdrowotne zespołu krótkiego snu
dla przeciętnego dorosłego, nie uzyskanie zalecanych 7-9 godzin snu w nocy może prowadzić do wielu niekorzystnych skutków zdrowotnych, w tym lęku, wysokiego ciśnienia krwi, cukrzycy typu 2 i otyłości.
tylko dlatego, że krótkie spanie nie cierpią te skutki uboczne nie musi oznaczać, że uzyskanie tylko 4-6 godzin snu każdej nocy jest nieszkodliwe. Naukowcy nie znaleźli jeszcze żadnych długoterminowych efektów zdrowotnych. Fu powiedziała, że jej laboratorium się tym zajmuje.
ława przysięgłych nadal zastanawia się, czy niektórzy ludzie, którzy śpią mniej niż sześć godzin, naprawdę nie mają niekorzystnych skutków zdrowotnych.
„do tej pory nie byłem przekonany, że każdy może naprawdę „uciec” z krótkim snem bez konsekwencji, nawet jeśli ich nie dostrzega ” – mówi Williams. „Po prostu nie wiemy, czy tego typu osoby unikną konsekwencji krótkiego snu, w tym chorób układu krążenia, stanów zapalnych, deficytów poznawczych, przyrostu masy ciała, zaburzeń nastroju i śmiertelności z dowolnej przyczyny.”
do punktu Williamsa, raport z 2010 r. wykazał, że krótkoskrzydli są narażeni na choroby serca. Podobnie Williams i jej współpracownicy znaleźli wstępne dowody sugerujące, że brak postrzeganej dysfunkcji w ciągu dnia u niektórych zwykłych osób śpiących z krótkim snem nie zapewnia ochrony przed ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych.
Ogólnie Rzecz Biorąc, Willliams mówi, że mimo krótkiego snu „czują się dobrze” przy mniejszym śnie i nie wydają się mieć problemów metabolicznych, uważa, że należy przeprowadzić dodatkowe badania dotyczące ich obiektywnego funkcjonowania, zarówno psychicznego, jak i fizycznego.
- Dlaczego mam dziwne sny? Nauka za swoimi marzeniami i jak nimi zarządzać
- 5 naturalne domowe środki na bezsenność, które mogą pomóc ci lepiej spać
- Dlaczego zawsze jestem zmęczony? Główne przyczyny senności i zmęczenia
- czy zbyt dużo snu jest złe? Jak zaspanie może sygnalizować, że coś jest nie tak