jeśli chodzi o naukę nowego języka, jedną z trudności dla osób mówiących po angielsku może być nauczenie się, jak Ton wpływa na znaczenie słów w niektórych językach. Języki tonalne to języki, w których zmiana wysokości słowa Może zmienić znaczenie samego słowa. Na przykład w języku mandaryńskim wymowa ma może oznaczać matkę, konopie, konia lub skarcenie w zależności od używanego tonu.
w przeciwieństwie do wietnamskiego, tajskiego, mandaryńskiego i kantońskiego, japoński nie jest językiem tonalnym. Japończycy mogą tworzyć różne znaczenia z wysokim lub niskim rozróżnieniem w swoich fleksjach, nie mając określonego tonu dla każdej sylaby. Wysokość dźwięku może mieć wpływ na znaczenie niektórych słów, ale ogólny kontekst pozwoli na jasną komunikację. Język Japoński składa się z 45 sylab, z których każda jest wymawiana w ten sam sposób, niezależnie od tego, gdzie wchodzą w danym słowie. W języku japońskim istnieją dwa skrypty określane jako hiragana i katakana, które zawierają to, co jest znane jako kana. Hiragana rozwinęła się z kursywnego stylu pisma man ’ yogana (chińskie znaki używane do ich wymowy) około 800 r.n. e. i nie była powszechnie akceptowana aż do czasów współczesnych, kiedy hiragana była używana tak samo jak katakana w życiu codziennym i tekstach.
Katakana jest znana ze swoich krótkich, prostych uderzeń i kątowych rogów i rozwinęła się w tym samym okresie co hiragana z części man ’ yogana jako metoda skrócona. Pierwotnie był używany wraz z chińskim przez mężczyzn, zanim został przyjęty do ogólnego użytku przez kraj. Obecnie jest regularnie używany do pisania obcych słów i imion, nazw zwierząt, dla podkreślenia i zilustrowania niektórych dźwięków w mandze.
japoński był pod silnym wpływem języka chińskiego, co pokazało ich wzajemne użycie systemu pisma wykorzystującego ideogramy kanji. Ideogramy Kanji powstały w Chinach, a następnie rozprzestrzeniły się na Półwysep Koreański i Japonię, gdzie przeszły pewną transformację. Chiński używa więcej znaków kanji niż Japoński, ale około 70-80% znaków używanych w obu językach jest używanych do wyrażania podobnych znaczeń.
japoński nie należy do żadnej konkretnej rodziny języków, w przeciwieństwie do języków używanych w Europie, Rosji i Indiach, które są językami indoeuropejskimi. Znana jest teoria, że język japoński należy do rodziny Ałtajskiej, która obejmuje Język turecki, Tunguski, mongolski i koreański, z największymi podobieństwami do języka koreańskiego. Jednak niektórzy uczeni uważają, że jest bliższy w naturze językom Południowo-pacyficznym z rodziny austronezyjskiej.
Bio: Caitlin Gong jest niezależną pisarką i blogerką na blogu Alta ’ s Beyond Words oraz studiowała komunikację na Uniwersytecie Monmouth. Urodziła się i wychowała w New Jersey, gdzie nadal mieszka. Jej główne zainteresowania językowe to tłumaczenia pisemne i ustne.