ten segment porozmawiajmy o elementach d i F-Block. Więc kiedy mówię o elementach bloku d i f, mam na myśli konfiguracje elektronów i wiemy, ile elektronów walencyjnych ma każdy z tych elementów w oparciu o ich pozycję w układzie okresowym.
więc elementy bloku d są tym, co nazywamy metalami przejściowymi, a elementy bloku f są tym, co nazywamy metalami przejściowymi wewnętrznymi. Więc metale przejściowe spadają tutaj, spędzają ten obszar układu okresowego, więc grupa 3 przez grupę 12 i elementy bloku F lub wewnętrzne metale przejściowe są tutaj na dole i nazywamy je podzielone na 2 okresy elementami bloku f, tak jak seria lantanowców tutaj w okresie 6 i seria aktynowców tutaj w okresie 7 i tak widzicie tutaj jest gwiazdka tutaj w lantanie, która daje wam znać, że ta część spada tutaj i to samo dla serii aktynowców daje wam znać, że to jest tak jak seria lantanowców tutaj w okresie 6 i seria aktynowców tutaj w okresie 7.powinien się wpasować.
więc chcesz przypomnieć o konfiguracjach elektronów, że dla orbitali d maksymalnie możesz mieć 10 elektronów walencyjnych, a dla orbitali f maksymalnie 14 elektronów walencyjnych.
więc zasadniczo metale przejściowe są dowolnym pierwiastkiem, którego końcowy elektron wchodzi do powłoki D sub, a następnie dla wewnętrznego metalu przejściowego z orbitalami f, mają swój końcowy elektron wchodzący do powłoki f sub. Różnice we właściwościach między metalami przejściowymi są oparte na zdolności niesparowanego elektronu do poruszania się do ostatniej powłoki walencyjnej, więc w zasadzie im więcej niesparowanych elektronów masz w swojej powłoce D sub, tym twardszy będzie twój metal, a także zwiększysz temperaturę topnienia i wrzenia i to są podstawy pierwiastków d i F.