zarówno pacjenci, jak i dostawcy są bardzo zainteresowani identyfikacją potencjalnie użytecznych interwencji dietetycznych w leczeniu zapalnych chorób jelit (IBD). Niniejszy przegląd analizuje kliniczne skojarzenia celiakii (CED), wrażliwości na gluten bez celiakii (NCGS) i IBD, koncentrując się na dostępnych danych dotyczących skuteczności terapeutycznej diety bezglutenowej (GFD) lub diet o niskiej zawartości glutenu w terapii IBD. Istnieje silny związek między CeD a mikroskopowym zapaleniem jelita grubego, ale częstość występowania CED wśród pacjentów z IBD jest podobna do ogólnej populacji. Co ciekawe, w badaniach przekrojowych prawie jedna trzecia pacjentów z IBD zgłasza diagnozę NCGS, a wielu podąża za GFD. Chociaż badania na zwierzętach wykazały, że spożycie glutenu może sprzyjać zapaleniu jelit i zwiększać przepuszczalność jelit, nie przeprowadzono prospektywnych badań oceniających rolę GFD w indukcji i utrzymaniu choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Kilka przekrojowych raportów sugeruje, że GFD może złagodzić objawy u pacjentów z IBD, ale ze względu na brak wysokiej jakości prospektywnych badań klinicznych, aktualne dane nie potwierdzają powszechnego stosowania GFD w IBD.