aktywność i swoistość
dpp8 i dpp9 mają bardzo podobną swoistość substratu i inhibitora. Ponieważ wiele wcześniej stosowanych inhibitorów DPPIV również wydaje się hamować DPP8 i DPP9, możliwe jest, że enzymy te są odpowiedzialne za niektóre funkcje przypisywane DPPIV.
podobnie jak DPPIV i DPP8, DPP9 preferuje Pro w pozycji P1 substratów syntetycznych . Przy Pro ustalonym w P1 (X-Pro-NHPhNO2) pozostałości najbardziej preferowane przez DPP9 (i DPP8) w pozycji P2 są pozostałościami hydrofobowymi i zasadowymi, a najmniej preferowane są pozostałości kwaśne (Arg/Met/Leu/Lys>>Ala/Ser/Gly>>Glu/Asp/Asn). Większość dostępnych danych wskazuje, że podstawowy Arg-Pro-NHPhNO2 jest preferowanym substratem pod względem powinowactwa. Natomiast wskaźnik obrotów jest znacznie wolniejszy w porównaniu do Ala-Pro-i Gly-Pro-NHPhNO2 . Jest to sprzeczne ze znacznie mniejszą dyskryminacyjną specyficznością substratu DPPIV. Rozszczepienie Val-Ala-NHPhNO2 przez DPP9892aa było mniej wydajne niż substraty z Pro at P1 i Gly-Gly -, Ala – Ala-i Ala-Phe-NHPhNO2 nie były hydrolizowane .
DPP9 zhydrolizował substraty fluorogenne Ala-Pro-7-amino-3-trifluorometylokumarine (-AFC) i Ala-Pro-, Gly-Pro-, Lys-Pro-, Trp-Pro-, Val-Pro – i Asp-Pro-AMC . W przypadku substratów chromogennych-nhphno2, Asp-Pro-AMC był najmniej korzystnym substratem dla DPP9 w tej serii.
DPP8 i DPP9 wykazują bardzo podobną kinetykę Michaelisa-Mentena. Jednak wydajność katalityczna wobec ich substratów jest na ogół niższa niż w przypadku DPPIV. Porównując dane literaturowe dotyczące parametrów katalitycznych, zauważa się więcej rozbieżności między kilkoma badaniami dla DPP8 i DPP9 niż w przypadku DPPIV. Ze względu na dużą dostępność do oznaczania aktywności DPP9 najczęściej stosuje się zawierające Ala-Pro – i Gly-Pro substraty chromogenne i fluorogenne. W próbkach biologicznych obowiązkowe jest włączenie do testów specyficznego inhibitora DPPIV w celu wyeliminowania interferencji DPPIV .
stosując jako substraty Ala-Phe-Pro-NHPhNO2, Ala-Ala-Pro-NHPhNO2, Ala-Ala-Ala-NHPhNO2 i z-Gly-Pro-nhphno2, rDPP9 nie ma aktywności tripeptydazy i endopeptydazy . Wyczerpanie DPP8 lub dpp9 w komórkach z siRNA nie miało wpływu na rozszczepienie Arg-, Ala-Ala-Phe – i Suc-Leu-Leu-Val-Tyr-AMC . Maksymalną aktywność DPP9 na chromogennych i fluorogennych substratach pochodnych dipeptydu obserwowano w zakresie pH 7,4–8,5 . Poniżej pH 6,3-6,5 wykryto niewielką aktywność zarówno rekombinowanego, jak i naturalnego DPP9. Neutralne pH optimum wspiera lokalizację cytoplazmatyczną.
niektóre inhibitory pierwotnie przeznaczone dla DPPIV również hamują aktywność DPP8/9. Wykazano, że peptydy kwasu boronowego, w tym Val-boroPro, znane również jako Talabostat, są silnymi inhibitorami różnych prolinowych selektywnych proteaz typu serynowego (DPPII, DPPIV, DPP8, DPP9 i FAP) . Allo-izoleucylo tiazolidyna, Lys(z-(NO2))pirolidyna i Lys(z-(NO2))tiazolidyna były nieco bardziej selektywne wobec DPP8/9 w porównaniu z DPPIV . Seria α-aminoacylo-((2S, 4S)-4-azydo-2-cyjanopirolidyn) dała związki o wartościach Ki w zakresie nanomolarnym dla DPP8/9 i umiarkowanej ogólnej selektywności wobec DPPIV i DPPII .
Podstawienie pierścienia tiazolidynowego allo-izoleucylo-tiazolidyny przez ugrupowanie izoindolinowe wzmagało hamowanie DPP8 i dpp9, podczas gdy hamowanie dppiv było znacząco zmniejszone . Jiaang et al. odkryto selektywne inhibitory DPP8 / 9 zawierające izoindolinę w P1. Izoindolina z 1-(4,4′ – difluorobenzhydrylem)piperazyną w miejscu P2 (1G244; PTX1210) jest bardzo silnym i selektywnym inhibitorem DPP8 / 9. 1G244 ma wartości IC50 wynoszące odpowiednio 14 i 53 nM w stosunku do DPP8 i DPP9 . Przy wartościach IC50 większych niż 100 µM można stwierdzić, że 1G244 nie hamuje znacząco DPPIV, FAP ani DPPII. Co ciekawe, jest to konkurencyjny inhibitor dpp8 o powolnym wiązaniu, ale związek zachowuje się jak konkurencyjny i odwracalny inhibitor DPP9 . W przeciwieństwie do allo-Ile-izoindoliny, 1G244 przenikał przez błonę osocza i nie powodował istotnych objawów toksykologicznych u szczurów . W innej serii mimetyków izoindolinowych związek (2S, 3R)-2-amino-1-(5-fluoroizoindolin-2-ylo)-3-metylopentan-1-on wykazał najlepszą równowagę siły działania i selektywności. Chociaż jego potencjał hamujący w kierunku DPP8 był podobny do tego w strukturze macierzystej, nastąpił niewielki, czterokrotny wzrost siły działania w kierunku DPP9 w porównaniu do DPP8 . Do tej pory nie odnotowano inhibitorów, których powinowactwo do DPP8 i DPP9 różni się ponad dziesięciokrotnie.
utrzymując strukturę opartą na dipeptydzie i wprowadzając ugrupowanie diarylofosfonianowe w pozycji P1, opracowano nieodwracalne inhibitory DPP8 / 9. Pochodne Bis(4-acetamidofenylo)pirolidyn-2-ylu i izoindolin-1-ylu z dwuzasadową pozostałością lizyny P2 były silnymi inhibitorami DPP8/9. Wiele inhibitorów pochodnych izoindoliny w tej serii wykazało połączenie dobrego powinowactwa i wyraźnej selektywności dla DPP8 i DPP9 w odniesieniu do DPPIV i DPPII .