w zeszłym tygodniu badanie opublikowane w brytyjskim czasopiśmie medycznym The Lancet wykazało, że wskaźniki otyłości na świecie znacznie wzrosły w ciągu ostatnich trzech dekad. Zdecydowanie największy wzrost odnotowano na wyspach Pacyfiku. W najgrubszym kraju świata — Nauru — średni wskaźnik masy ciała (BMI) wynosi obecnie poza wykresem 35,03 dla kobiet i 33,85 dla mężczyzn. (Powyżej 30 jest ogólnie uważany za otyły.) Wyspy Cooka, Tonga, Samoa, Polinezja Francuska i Palau nie są daleko w tyle. Niektóre Wyspy Karaibskie – w tym Bermudy, Portoryko oraz St. Kitts i Nevis-również należą do kategorii otyłych. Z 13 krajów o średniej wartości BMIs powyżej 30, tylko Kuwejt i Egipt (gdzie tylko kobiety mają średnią powyżej 30) nie są wyspami. (Chociaż Stany Zjednoczone, ze średnim BMIs 28,33 dla kobiet i 28,46 dla mężczyzn, jest na dobrej drodze. Dlaczego więc kraje wyspiarskie są tak otyłe?
to połączenie czynników, w tym diety, stylu życia i kultury — ale głównym winowajcą jest globalizacja. Większość wysp Pacyfiku była tradycyjnymi społeczeństwami, zależnymi od rolnictwa i rybołówstwa na własne potrzeby aż do połowy XX wieku. Przybycie wojsk amerykańskich, francuskich i brytyjskich podczas kampanii na Pacyfiku II wojny światowej rozpoczęło monumentalną zmianę, ponieważ kraje otworzyły się na świat. Wielka industrializacja wysp Pacyfiku rozpoczęła się na poważnie dopiero w latach 70. XX wieku.w rezultacie Południowy Pacyfik miał tylko około 40 lat, aby dostosować się do rodzaju nowoczesnego, siedzącego trybu życia, do którego ludzie na Zachodzie przyzwyczajają się od wieków. (Państwa Zatoki Perskiej, które również zmagają się z otyłością i związanymi z nią warunkami zdrowotnymi, miały podobnie szybkie przejście do nowoczesności.)
gotowa dostępność importowanej żywności zbiegła się z przekształceniem gruntów rolnych w bardziej lukratywne gałęzie przemysłu, takie jak górnictwo. Obszar lądowy Nauru został prawie całkowicie oddany pod wydobycie fosforytów, zmuszając jego mieszkańców do przejścia na maleńki skrawek ziemi. Podczas gdy tradycyjna Pacyficzna dieta była zdominowana przez ryby, owoce i warzywa, wyspiarze Nauru rozwinęli smak importowanego ryżu, cukru, mąki, napojów gazowanych i piwa. (Spam jest szczególnym faworytem.) Zachodnie fast-foody przybyły również wraz z rozwijającym się przemysłem turystycznym wyspy.
wielu badaczy uważa również, że ciała mieszkańców wysp Pacyfiku są genetycznie utwardzone, aby skuteczniej magazynować tłuszcz. Ta cecha miała kiedyś sens-życie na maleńkiej wyspie, bardzo podatnej na skutki pogody, często wiązało się z długimi okresami głodu i wymagało dużej pracy fizycznej. Ale tak już nie jest w świecie handlu detalicznego i Big Maców. (Ludzie pochodzenia afrykańskiego są również uważane za podatne na utrzymanie wagi, być może powodem, dla którego mieszkańcy wysp karaibskich stają się coraz bardziej otyli.) Kultura również odgrywa rolę. Duża sylwetka jest również często uważana za atrakcyjną w społeczeństwach wysp Pacyfiku-znak wyższego statusu społecznego – ale nie musisz już być szefem, aby jeść jak jeden.
oczywiście czynniki te są obecne w wielu innych krajach rozwijających się. To, co naprawdę odróżnia wielkość tych wysp, to wielkość ich Wysp: Tuvalu, Palau, Nauru, a inne kraje na liście otyłości należą do najmniejszych krajów świata pod względem powierzchni lądowej i liczby ludności. Tak więc pojedynczy ośrodek turystyczny, sieć fast-foodów czy handel ma o wiele większy wpływ na społeczeństwo niż np. w Indiach czy Nigerii.
otyłość może wydawać się niewielką ceną za dostęp do współczesnego świata i wszystkich jego udogodnień i możliwości. Ale warunki związane z otyłością zaczynają zbierać swoje żniwo. Na Nauru około 45 procent dorosłych może chorować na cukrzycę. Średnia długość życia, która rosła w całym regionie przez dziesięciolecia, zaczęła się płaskowyż w ostatnich latach z powodu problemów zdrowotnych związanych z wagą.
sytuacja nie jest beznadziejna. Programy edukacyjne zachęcające ludzi do jedzenia lokalnej, zdrowszej żywności pomogły obniżyć wskaźniki otyłości Na Tonga, Fidżi i Hawajach. Stan Aloha-miejsce narodzin słynnego chudy prezydenta Baracka Obamy-jest rzeczywiście jednym z najbardziej trymmest Ameryki.
dzięki Richardowi Taylorowi, profesorowi Zdrowia Publicznego i międzynarodowego na Uniwersytecie Nowej Południowej Walii.