pytanie: Dlaczego ważne jest, aby spędzać czas sam na sam z Bogiem?”
odpowiedź: wszystkie związki wymagają czasu. Relacja z Bogiem, choć w przeciwieństwie do innych relacji pod wieloma względami, nadal przestrzega zasad innych relacji. Biblia jest wypełniona porównaniami, które pomagają nam konceptualizować naszą relację z Bogiem. Na przykład Chrystus jest przedstawiony jako oblubieniec, a Kościół jest przedstawiony jako oblubienica. Małżeństwo to dwoje łączących ich życie jako jedno (Księga Rodzaju 2:24). Taka intymność wiąże się z czasem spędzonym sam na sam ze sobą. Innym związkiem jest związek ojca z dzieckiem. Bliskie relacje rodzicielskie to te, w których dzieci i rodzice mają specjalny „czas sam na sam” razem. Spędzanie czasu sam na sam z ukochaną osobą daje możliwość prawdziwego poznania tej osoby. Nie inaczej jest spędzać czas sam na sam z Bogiem. Kiedy jesteśmy sami z Bogiem, zbliżamy się do niego i poznajemy go w inny sposób niż w grupach.
Bóg pragnie „samotnego czasu” z nami. Chce osobistej relacji z nami. On stworzył nas jako jednostki, „dziania” nas w łonie (Psalm 139:13). Bóg zna szczegóły naszego życia, takie jak liczba włosów na naszych głowach (Ew.Łukasza 12.7). On zna wróble indywidualnie, a „jesteś wart więcej niż wiele wróbli” (Mateusza 10:29, 31). On zaprasza nas do przyjścia do niego i poznania go (Izajasz 1:18; objawienie 22:17; Pieśń Salomona 4:8). Kiedy pragniemy poznać Boga zażyle, będziemy go szukać wcześnie (Psalm 63: 1) i spędzać z nim czas. Będziemy jak Maryja, siedząc u stóp Jezusa i słuchając jego głosu (Ew. Łukasza 10.39). Będziemy łaknąć i pragnąć sprawiedliwości, i będziemy nasyceni (Mateusza 5:6).
być może najlepszym powodem, dla którego spędzamy czas sam na sam z Bogiem, jest podążanie za biblijnymi przykładami. W Starym Testamencie widzimy, że Bóg wzywa proroków, aby przyszli do niego sami. Mojżesz spotkał się z samym Bogiem w płonącym krzaku, a następnie na górze. Synaj. Dawid, którego wiele Psalmów odzwierciedla ufną znajomość z Bogiem, rozmawiał z nim podczas ucieczki od Saula(Psalm 57). Obecność Boga przeminęła, gdy Eliasz był w jaskini. W Nowym Testamencie Jezus spędził czas sam na sam z Bogiem (Ew.Mateusza 14.13; Ew. Marka 1.35; Ew. Marka 6.45-46; Ew. Marka 14.32-34; Ew. Łukasza 4.42; Ew. Łukasza 5.16; Ew. Łukasza 6.12; Ew. Łukasza 9.18; Ew. Jana 6.15). Jezus rzeczywiście polecił nam modlić się tylko do Boga: „kiedy się modlisz, idź do swojego pokoju, zamknij drzwi i módl się do ojca twego, który jest niewidzialny” (Mateusza 6: 6a).
aby polegać na Jezusie jako naszym krzewie winnym (Ew.Jana 15.1-8), musimy być bezpośrednio, blisko połączeni z nim. Tak jak latorośl jest bezpośrednio połączona z winnym winem, a poprzez nią połączona z innymi latorośl, tak my jesteśmy bezpośrednio połączeni z Chrystusem i dlatego uczestniczymy we Wspólnocie. Spędzamy czas sam na sam z Bogiem i w zbiorowym uwielbieniu dla najlepszego pożywienia. Bez czasu sam na sam z Bogiem, znajdziemy potrzeby niezaspokojone; nie poznamy naprawdę obfitego życia, które on daje.
spędzanie czasu sam na sam z Bogiem roztargnia nasze umysły, abyśmy mogli skupić się na nim i usłyszeć Jego Słowo. Trwając w nim, cieszymy się bliskością, do której nas wzywa i prawdziwie go poznajemy.