objawy zespołu nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD), a mianowicie nadpobudliwość, impulsywność i nieuwaga, są jednym z najczęstszych powodów skierowania do usług zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży (CAMHS) w Wielkiej Brytanii i innych krajach.
podobnie jak w przypadku innych (neuro)zaburzeń psychicznych, diagnoza ADHD opiera się na subiektywnej ocenie objawów. Rozbieżności między źródłami informacji (np., rodziców i nauczycieli), jak również wątpliwości związane z zagadnieniami diagnostyki różnicowej mogą opóźnić proces diagnostyczny. Rzeczywiście, opóźnienie diagnostyczne ADHD, który został zgłoszony w wielu krajach(na przykład, Fridman m et al., 2017; Purper-Ouakil D et al., 2007) jest ważnym problemem, ponieważ zwiększa obciążenie osób i rodzin oraz prowadzi do znacznie wyższych kosztów opieki zdrowotnej.
mimo że nie jest dostępny biomarker dla diagnozy ADHD (i dla każdego innego stanu psychicznego), szereg obiektywnych ocen zostały zaproponowane w celu wsparcia procesu diagnostycznego.Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziła QbTest, ale jako urządzenie, które może pomóc w diagnostyce ADHD, a nie samodzielne narzędzie diagnostyczne jako takie.
QbTest, pierwotnie opracowany przez szwedzką firmę, łączy w sobie obiektywny, skomputeryzowany test uwagi (Continuous Performance Test, CPT) z pomiarem aktywności ruchowej za pomocą kamery na podczerwień.
chociaż spora część osób z ADHD obecnych z dysfunkcjami neuropsychologicznymi, które mogą być mierzone obiektywnymi testami (takimi jak testy uwagi), te dysfunkcje neuropsychologiczne nie są powszechne w ADHD. Ponadto różne podgrupy osób z ADHD występują z różnymi dysfunkcjami neuropsychologicznymi (np., deficyty w testach uwagi, hamowania lub impulsywności), a niektóre z nich nie mają żadnej dysfunkcji neuropsychologicznej. W związku z tym, żaden z dostępnych testów neuropsychologicznych mogą być wykorzystywane do diagnozowania ADHD, który opiera się na obecności upośledzenia, wiek nieodpowiednie i trwałe klastra obserwowalnych (behawioralne) objawy nieuwagi i lub nadpobudliwość/impulsywność, jak zgłaszane przez rodziców, nauczycieli i ewentualnie innych obserwatorów. Jednak włączenie obiektywnej oceny, takiej jak QbTest, może zwiększyć wydajność procesu diagnostycznego, a także być opłacalne. Jak dobrze QbTest może to osiągnąć, jest kwestią o pierwszorzędnym znaczeniu dla codziennej praktyki klinicznej specjalistów w usługach zdrowia psychicznego dzieci.
elegant trial Prof. Chrisa Hollisa i współpracowników (Assessing Qbtest Utility in ADHD-Trial (AQUA-Trial) miał na celu dostarczenie empirycznych dowodów, aby odpowiedzieć na to pytanie za pomocą sprytnego i metodologicznie rozsądnego projektu (Hollis et al, 2018).
w jakim stopniu włączenie środków neuropsychologicznych i obiektywnych może zwiększyć efektywność procesu diagnostycznego ADHD?
metody
AQUA było dwuramiennym, równoległym, randomizowanym badaniem z pojedynczą ślepą próbą z 10 ośrodków (CAMHS i community paediatric clinics) w całej Wielkiej Brytanii. Uczestnicy byli dzieci i młodzież, w wieku 6-17 lat, skierowani do pierwszej oceny ADHD. Wszyscy uczestnicy otrzymali jak zwykle ocenę ADHD wraz z Qbtestem wykonanym w punkcie wyjściowym. Następnie przydzielono ich losowo do dwóch grup:
- w pierwszym, ich klinicysta natychmiast otrzymał raport QbTest (n = 123);
- w drugim przypadku raport został wstrzymany do końca badania (n = 127).
podstawowym wynikiem była liczba wizyt do czasu potwierdzenia (lub nie) rozpoznania ADHD w ciągu 6 miesięcy od rozpoczęcia badania. Wyniki drugorzędowe to: liczba dni do podjęcia decyzji diagnostycznej, czas trwania konsultacji do postawienia diagnozy, zaufanie klinicysty do decyzji diagnostycznej (oceniane w 7-punktowej skali Likerta) i stabilność w diagnostyce (=zmiana diagnozy w całym okresie badania). Co ważne, diagnoza klinicysty z raportem QbTest i bez niego została skontrastowana z diagnozą postawioną w wyniku konsensusu przez dwóch doświadczonych klinicystów ślepych na zadanie grupowe.
ocena ekonomiczna koncentrowała się na zmniejszeniu kosztów przyrostowych przy uwzględnieniu QbTest. Dla każdego uczestnika uzyskano pełne koszty każdej wizyty.
do analizy wyników ciągłych i kategorycznych wykorzystano wielopoziomowe modelowanie liniowe i nieliniowe. Do oceny dokładności diagnostycznej wykorzystano modelowanie krzywej ROC.
wyniki
- diagnoza ADHD była wcześniejsza (15% redukcja całkowitego czasu) i o 44% bardziej prawdopodobna, gdy wyniki QbTest były dostępne
- jeśli chodzi o wtórne wyniki, diagnoza ADHD była znacznie bardziej prawdopodobna, a ADHD było dwa razy bardziej prawdopodobne, gdy dostępne były raporty QbTest
- co ważne, nie było znaczących różnic pod względem dokładność diagnostyczna między dwoma ramionami badania
- zarówno oszczędności, jak i efektywność kosztowa były poparte wynikami badania, chociaż oszczędności były niewielkie, tak że interwencja została sklasyfikowana jako „neutralna pod względem kosztów”.
QbTest zwiększył skuteczność oceny ADHD, zmniejszając opóźnienie diagnostyczne o 15% bez uszczerbku dla dokładności diagnostycznej.
wnioski
to randomizowane, kontrolowane badanie, przeprowadzone w warunkach klinicznych „prawdziwego świata”, dostarczyło dowodów potwierdzających stosowanie QbTest w celu poprawy skuteczności diagnostycznej, z redukcją opóźnienia diagnostycznego, przy zachowaniu dokładności diagnostycznej.
mocne i ograniczenia
jednym z głównych atutów tego badania jest to, że zostało zaprojektowane jako pragmatyczne, a nie konwencjonalne, randomizowane, kontrolowane badanie, co oznacza, że zostało przeprowadzone w prawdziwym świecie praktyki klinicznej, zamiast ograniczać włączenie uczestnika do wysoko wybranej grupy lub przy użyciu wyrafinowanych podejść terapeutycznych, które byłoby wyzwaniem do wdrożenia w większości usług zdrowia psychicznego.
Kolejną zaletą jest włączenie analiz opłacalności, które sprawiają, że wyniki są bardziej pouczające i atrakcyjne dla komisarzy, oprócz klinicystów i użytkowników usług. Na koniec, ważne jest, aby podkreślić, że osoby oceniające, które niezależnie zatwierdziły diagnozę ADHD, były zaślepione na przydzielenie uczestników do dwóch badanych grup.
wyniki należy również rozważyć w świetle ograniczeń badania. W szczególności okres obserwacji był ograniczony do 6 miesięcy po rozpoczęciu badania. Ponieważ jedna trzecia uczestników nadal nie otrzymała decyzji diagnostycznej po 6 miesiącach, autorzy nie mogli określić wpływu testu QbTest na możliwą diagnozę u uczestników, którzy nadal czekali na decyzję diagnostyczną. Ponadto badanie nie było wystarczająco silne, aby ocenić możliwe skutki dla wieku. Wreszcie, jest rzeczą oczywistą, że wpływ QbTest na szybkość i skuteczność diagnozy został oceniony przy braku prawdziwego złotego standardu dla diagnozy ADHD
to „prawdziwe” badanie trwało tylko 6 miesięcy, co oznacza, że pomija dane od uczestników QbTest, którzy nie otrzymali decyzji w ciągu pierwszych 6 miesięcy leczenia.
implikacje dla praktyki
QbTest można uznać za opłacalne narzędzie, które można wykorzystać w codziennej praktyce klinicznej; aby zmniejszyć opóźnienie diagnostyczne i zachować dokładność diagnostyczną.
konflikty interesów
Dr Cortese donosi, że otrzymał zwrot kosztów podróży i zakwaterowania od Stowarzyszenia Na Rzecz Dzieci i młodzieży Central Health (ACAMH), organizacji non-profit, w związku z wykładami, które wygłosił dla ACAMH oraz przez Konwencję opieki zdrowotnej na rzecz działań edukacyjnych dotyczących ADHD.
Qbtest zwiększa szybkość i efektywność podejmowania decyzji klinicznych z dziećmi, o których mowa w ocenie ADHD, przy niewielkich oszczędnościach dla służby zdrowia.
linki
Papier podstawowy
Hollis C, Hall CL, Guo B, James M, Boadu J, Groom MJ, Brown N, Kaylor-Hughes C, Moldavsky M, Valentine AZ, Walker GM, Daley D, Sayal K, Morriss R; Grupa próbna AQUA. (2018) wpływ skomputeryzowanego testu uwagi i aktywności (QbTest) na podejmowanie decyzji diagnostycznych u dzieci i młodzieży z podejrzeniem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi: randomizowane, kontrolowane badanie z pojedynczą ślepą próbą. J Psychol Psychiatria Dziecięca. 2018 Apr 26. 10.1111 / jcpp12921.
Inne referencje
Fridman m, Banaschewski T, Sikirica V, Quintero J, Chen KS (2017). Dostęp do diagnostyki, leczenia i usług wspomagających wśród dzieci/młodzieży leczonych farmakoterapią z ADHD w Europie: dane z perspektywy opiekuna na temat Pediatrycznego badania ADHD. Neuropsychiatr Dis Leczyć. 2017;13:947-958.
Purper-Ouakil D, Cortese S, Wohl m, Asch m, Acquaviva E, Falissard B, Michel G, Gorwood P, Mouren MC (2007). Predictors of diagnostic delay in a clinical sample of French children with attention-deficit / hyperactivity disorder. Eur Child Adolesc Psychiatry. 2007 Dec; 16 (8): 505-9.
zdjęcia z filmu
- Zdjęcie Myles Tan na Unsplash
- Zdjęcie Camille Minouflet na Unsplash
- Zdjęcie Estée Janssen na Unsplash
- Zdjęcie Wayne Lee-Śpiewaj na Unsplash