Eric Sloane urodził się w Nowym Jorku. Jako dziecko był sąsiadem znanego scenografa Frederica W. Goudy ’ ego. Sloane studiował sztukę i liternictwo u Goudy ’ ego. Latem 1925 roku Sloane opuścił dom w wieku dwudziestu lat, aby zarabiać na życie. Pracując w całym kraju jako malarz znaków, tworzył reklamy dla takich artystów jak Red Man czy Bull Durham. Unikalna Kaligrafia ręczna i liternictwo, opracowane w tym okresie, stały się później charakterystyczne dla jego ilustrowanych książek.
podczas gdy uczęszczał do Art Students League of New York, zmienił nazwisko po tym, jak jego instruktorzy George Luks i John French Sloan zasugerowali młodym uczniom malowanie pod przybranym nazwiskiem, aby ich wczesne gorsze prace nie były do nich przywiązane. Wybrał imię „Eric”, jako ukłon w stronę ” Ameryki „i nazwisko” Sloane ” na cześć swojego największego mentora.
Sloane ostatecznie wrócił do Nowego Jorku i osiadł w Merryall w New Milford w stanie Connecticut, gdzie zaczął malować rustykalne pejzaże w tradycji Hudson River School. W latach 50. zaczął spędzać część roku w Taos w Nowym Meksyku, gdzie malował Zachodnie krajobrazy, a szczególnie Świetliste przedstawienia pustynnego nieba. W swojej karierze malarskiej wyprodukował ponad 15 000 prac. Jego fascynacja niebem i pogodą doprowadziła do zleceń malowania prac dla Sił Powietrznych USA i produkcji szeregu ilustrowanych prac z zakresu Meteorologii i prognozowania pogody. Sloaneowi przypisuje się nawet stworzenie pierwszej telewizyjnej sieci reportaży pogodowych, organizując lokalnym rolnikom zgłaszanie raportów do stacji nadawczej w Nowej Anglii.
Sloane interesował się również kulturą ludową Nowej Anglii, kolonialnym życiem codziennym i Ameryką. Napisał i zilustrował dziesiątki książek z epoki kolonialnej na temat narzędzi, architektury, technik rolniczych, folkloru i mądrości wiejskiej. Każda książka zawierała szczegółowe ilustracje, ręcznie pisane tytuły, a także jego charakterystyczny, folklorystyczny dowcip i spostrzeżenia. Opracował imponującą kolekcję historycznych narzędzi, która stała się zalążkiem kolekcji w Sloane-Stanley Tool Museum w Kent w stanie Connecticut.
zaprzyjaźnił się z Andrew Wyethem, który był fanem zarówno jego sztuki, jak i pisania. Wyeth powiedział, że był zdumiony „niekonwencjonalnymi metodami malarskimi Sloane’ a do tworzenia faktur i linii” w swoich obrazach i nazwał go „artystycznym skarbem Ameryki.”
Sloane był siedmiokrotnie żonaty. Jego ostatnie małżeństwo, z żoną Mimi, trwało od 54 roku życia do jego śmierci w 1985 roku w Nowym Jorku w wieku 80 lat. Zmarł na atak serca podczas spaceru ulicą na obiad, który odbył się na jego cześć. Młoda kobieta, która była przechodniem widział Sloane iść do zatrzymania krążenia, jak trzymał się parkometru, zanim upadł na chodnik; zadzwoniła o pomoc z pobliskiej budki telefonicznej. Uroczystość obiadowa, która odbyła się na jego cześć, oznaczała publikację jego pamiętnika opublikowanego w wieku osiemdziesięciu, osiemdziesięciu lat: Amerykańska pamiątka.