Firn (/fɪərn/; od szwajcarskiego niemieckiego firn „zeszłoroczny”, poznany wcześniej) jest częściowo zagęszczony névé, rodzaj śniegu, który pozostał po poprzednich sezonach i został rekrystalizowany w substancję gęstszą niż névé. Jest to lód, który znajduje się w fazie pośredniej między śniegiem a lodowcem. Firn ma wygląd mokrego cukru, ale ma twardość, która sprawia, że jest wyjątkowo odporny na odśnieżanie. Jego gęstość na ogół waha się od 0,4 g/cm3 do 0.83 g / cm3, a często można go znaleźć pod śniegiem, który gromadzi się na czele lodowca.
płatki śniegu są ściskane pod ciężarem leżącego na nich śniegu. Pojedyncze kryształy w pobliżu temperatury topnienia są półpłynne i gładkie, co pozwala im ślizgać się po innych płaszczyznach kryształów i wypełniać przestrzenie między nimi, zwiększając gęstość lodu. Gdy kryształy dotykają się, łączą się ze sobą, ściskając powietrze między nimi na powierzchnię lub w pęcherzyki.
W miesiącach letnich metamorfoza kryształów może wystąpić szybciej z powodu perkolacji wody między Kryształami. Do końca lata rezultatem jest firn.
Minimalna wysokość, jaką firn gromadzi na lodowcu, nazywa się granicą firn, linią firn lub linią śnieżną.