zespół został założony w 1987 roku przez Leonardo de Lozanne i Francisco „Paco” Huidobro, brata Micky ’ ego Huidobro z Mołotowa. W oryginalnym składzie znaleźli się Lozanne, Huidobro, basista Javier ’ Chá! Ramirez, klawiszowiec Iñaki Vazquez i Gabriel Kuri na perkusji. Kuri został później zastąpiony przez Jorge’ Chiquis ’ Amaro, a następnie multiinstrumentalista Jay de La Cueva (wokalista meksykańskiego glam metalowego zespołu Moderatto).
Fobia była jednym z oryginalnych zespołów, które wyłoniły się z boomu rock En español / Rock en tu idioma (Rock w Twoim języku) pod koniec lat 80., obok Caifanes, Maná, Neón, Maldita Vecindad y los Hijos del Quinto Patio i Los Amantes de Lola; wszystkie z nich poszły w ślady Soda Stereo – który pod koniec lat 80. zgromadził ogromną rzeszę fanów w obu Amerykach. W grudniu 1987 RCA Ariola de México zorganizowała w mieście Meksyk konkurs” Rock en tu idioma”. Fobia została wcześnie wyeliminowana, a Los Amantes de Lola wygrał konkurs. Pomimo ich wczesnej eliminacji, dyrektorzy z Arioli postanowili umówić się na spotkanie z fobią. Według legendy zespół opuścił spotkanie z Ariolą, ponieważ nie byli w stanie wejść do budynku z powodu problemów z ochroną. Po incydencie szczęście zespołu poprawiło się. Saúl Hernández z Caifanes wyprodukował swoje pierwsze dema, a Ariola ostatecznie je podpisał.
wczesny dźwięk fobii, podobnie jak wiele gatunków, był silnie wpływ new wave z lat 80., z kilkoma godnymi uwagi wyjątkami: David Bowie i KISS. Muzyka fobii zawsze obejmowała to, co fantastyczne i ekscentryczne oraz zawiera duże dawki ironii i humoru. Fobia odbiegała od tematów politycznych i kulturowych, które przyjmowali rówieśnicy. Według Lozanne ’ a ” myślę, że była to raczej strategia wytwórni płytowych. Nigdy nie czuliśmy się częścią ruchu. Nie ubieraliśmy się jak inne zespoły. Nie śpiewaliśmy o tym, o czym oni śpiewali”.
nazwa Fobia została wybrana, ponieważ opisywała niepewność, lęki i osobiste obsesje członków zespołu. Zostały one przekształcone w melodie i muzykę i zmaterializowały się w ich pierwsze piosenki; „El microbito”, „La iguana” y „El crucifijo”, które grali w małych barach i na przyjęciach domowych.
debiutancki album fobia utwierdził ich reputację jako innowacyjnego i oryginalnego zespołu rockowego en español. Wyprodukowany przez Marteen, ich autorski album zawierał takie klasyki, jak „El Microbito”, „El Crucifijo” i „La Iguana. W 1990 roku fobia odbyła trasę koncertową z Caifanes, Maná i Maldita Vecindad y los Hijos del Quinto Patio jako część trasy promocyjnej dla wschodzącej partii meksykańskich zespołów rockowych.
W następnym roku fobia wydała Mundo Feliz (Happy World), który został nagrany w Mexico City i w Power Station w Nowym Jorku, ponownie z Marteen. Mundo Feliz wydał „Camillę „i” El Diablo”.”Album promował występ meksykańskiej divy rockowo-popowej Alejandry Guzmán.
W 1993 roku fobia wydała Leche (Milk), zdecydowanie bardziej eksperymentalny album, nasycający latynoskie rytmy i rock alternatywny. Wyprodukowany przez siebie album stał się jak dotąd najmniej udanym albumem fobii. Główny singel, „Los Cibernoides” (Cybernoidy), był krytyką meksykańskiego konglomeratu medialnego Televisa. Regarldess sprzedaży, Leche był krytycznym sukcesem. Leche widział odejście oryginalnego perkusisty Gabriela Kuri.
dla Amor Chiquito (Small Love) fobia z 1995 roku zatrudnił słynnego argentyńskiego producenta i kompozytora Gustavo Santaolallę, który miał długi ciąg napisów w latach 90., produkując albumy dla meksykańskich artystów, takich jak Café Tacuba, Caifanes, Molotov i Julieta Venegas. Album został zmiksowany przez Jima Kerra i Tony ’ ego Peluso, byłego gitarzystę The Carpenters. Dla Amora Chiquito perkusista Gabriel Kuri został zastąpiony przez Jorge (Chiquis) Amaro, byłego perkusistę zespołu Neón.
Amor Chiquito był bardziej bezpośrednim brzmieniem albumu. Głównym singlem „Revolucion Sin Manos” była gitara napędzana 4/4 stomperem. Amor przywrócił fobię na szczyt łańcucha pokarmowego. Fobia koncertowała w USA i Ameryce Łacińskiej. Po wydaniu albumu Kuri został zastąpiony przez Jaya de La Cueva, obecnie Moderatto, który w tym czasie współpracował z nastoletnią popową grupą Micro Chips i grał na perkusji dla Las Víctimas del Doctor Cerebro.
W 1997 fobia wzięła udział w tribute albumie Queen z utworem „Under Pressure” („Presionando”). W tym samym roku fobia wydała album koncertowy Fobia on Ice. Fobia została rozwiązana w 1997 roku.