Lloyd nie otrzymał zaproszenia do NFL Scouting Combine, ale grał w Heritage Bowl. Skauci Pittsburgh Steelers obejrzeli kasetę wideo z Lloydem w historycznie black college All-Star Game i byli pod wrażeniem jego umiejętności gry na linii bocznej do linii bocznej, ponieważ wykazywał się średnią passą. Zwiadowca Steelers, Tom Donahoe, poleciał do Atlanty i jechał 2,5 godziny do Fort Valley State, aby rozpracować Lloyda i był pod wrażeniem. Pittsburgh Steelers wybrali Lloyda w szóstej rundzie draftu NFL 1987. Lloyd był 28. liniowcem powołanym w 1987 roku.
28 lipca 1987 roku poinformowano, że Lloyd doznał skręcenia lewego kolana w obozie treningowym. Uraz kolana Lloyda sprawił, że przez cały sezon w sezonie 1987 i większość sezonu 1988 był na uboczu. W sezonie 1989 został zawodnikiem outside linebacker, w którym spisał się znakomicie. Stał się emocjonalnym i ognistym liderem obrony Steelers po przejściu na emeryturę liniowca Davida Little ’ a. Lloyd połączył siły z rodem Woodsonem, aby dać Steelersom dwóch najbardziej dynamicznych i dominujących graczy defensywnych w grze. Zarówno Lloyd, jak i Woodson zostali powołani w 1987 roku przez ówczesnego trenera Steelers Chucka nolla.
późniejsza kariera
Lloyd pozostał w wyjściowym składzie do końca sezonu 1997, nie mając prawie całego sezonu 1996 z powodu kontuzji kolana i kilku meczów w 1997 z powodu zakażenia gronkowcem. W tym czasie został powołany do pięciu Pro Bowls i trzech drużyn NFL All-Pro. Lloyd opuścił Steelers w 1998 roku i grał dla Carolina Panthers przed przejściem na emeryturę. Prawdziwy lider i uczeń gry, Lloyd nadal wpływał na obronę Steelers, będąc kontuzjowanym z linii bocznej, nauczając młodych linebackerów Chada Browna i Jasona Gildona doskonalszych punktów tradycji linebackingu Steelers.