Horace Greeley

3, 1811, Amherst, N. H., USA—zmarł listopad 29 listopada 1872 w Nowym Jorku) – amerykański wydawca gazet, znany przede wszystkim z energicznego wyrażania antyklerykalnych nastrojów północy w latach 50. XX wieku.

Greeley był uczniem drukarza w East Poultney, Vt., aż do przeprowadzki do Nowego Jorku w 1831 roku, gdzie ostatecznie został redaktorem naczelnym nowego pisma literackiego, The New-Yorker (1834). Liberalny Wig, Greeley zwrócił uwagę nowojorskiego szefa politycznego Thurlowa Weeda i został poproszony o wydawanie tygodników kampanii politycznych podczas wyborów w 1838 i 1840 roku. Publikacje te w znacznym stopniu pomogły sprawie Wig i zapoczątkowały partnerstwo polityczne Greeley z Weedem i gubernatorem Nowego Jorku Williamem H. Sewardem—Sekretarz Stanu USA, 1861-69) – partnerstwo, które trwało do 1854 roku.

dziennikarski sukces Greeley ’ a zachęcił go do podjęcia bardziej ambitnego przedsięwzięcia prasowego. New York Tribune, którą założył w 1841 r.i redagował aż do śmierci, stało się dziennikiem poświęconym reformom, postępowi gospodarczemu i wzrostowi mas. Trybuna wyznaczyła szczególnie wysoki standard w gromadzeniu wiadomości, intelektualnym zainteresowaniu i moralnym zapale. Greeley, który opublikował niesamowitą skarbnicę przekonujących artykułów i artykułów, został uznany za wybitnego redaktora gazety swoich czasów; jego liczni i kompetentni pracownicy (w tym korespondencja Europejska Karola Marksa i Friedricha Engelsa, piszących pod nazwiskiem Marksa) współpracowali, aby Gazeta stała się Biblią polityczną dla wielu czytelników na północy. Odzwierciedlając swoje wysoce moralne wychowanie w Nowej Anglii, Greeley był nieustającym wrogiem alkoholu, tytoniu, hazardu, prostytucji i kary śmierci. Stał się, według słów Harper 's Weekly (1869),” najdoskonalszym Jankesem, jakiego kraj kiedykolwiek wyprodukował.”Ze względu na eklektyczne zainteresowania Greeleya, wiele przyczyn znalazło głos na stronach trybuny. Podczas gdy New York Times kultywował trzeźwy ton umiaru, A New York Herald był jingoistyczny i często pro-biznesowy i Pro-Południowy, Tribune przeciwstawiał się kategoryzacji, promując szeroką gamę interesów i spraw. Greeley zaapelował o szereg reform edukacyjnych, zwłaszcza o bezpłatną edukację w szkołach powszechnych dla wszystkich; opowiadał się za spółdzielniami produkcyjnymi, ale sprzeciwiał się wyborowi kobiet. Naciskał również na ekspansję Zachodnią, ale nie monetował, jak powszechnie twierdzi, słynnego zwrotu ” idź na zachód, młody człowieku.”(Patrz Nota badacza.)

na początku 1850 roku Greeley stał się coraz bardziej zgorzkniały z powodu niepowodzenia kolegów z Wigów, aby wspierać go na wysokim stanowisku publicznym—ambicja na całe życie. Był również rozczarowany ambiwalencją partii wobec niewolnictwa, któremu sprzeciwiał się zarówno ze względów moralnych, jak i ekonomicznych. W 1854 przeszedł do nowo powstałej Partii Republikańskiej, której pomagał organizować. Przez całą dekadę Gazeta Greeley ’ a karmiła rosnącą antyklerykalną perswazję północy. Jego felietony redakcyjne konsekwentnie sprzeciwiały się wszelkim kompromisom w kwestii niewolnictwa, ponieważ opowiadał się przeciwko suwerenności ludowej (opcja lokalna) na terytoriach, wzywał do nieograniczonej wolności słowa i przywilejów poczty dla abolicjonistów, zachęcał wolnomularzy (którzy sprzeciwiali się niewolnictwu na terytorium Kansas) i opowiadał się za przymusowym oporem wobec federalnych łowców zbiegłych niewolników.

po wybuchu wojny secesyjnej (1861) Greeley podążał niekonsekwentnym kursem, chociaż generalnie stał po stronie radykalnych Republikanów, popierając wczesną emancypację niewolników, a później prawa obywatelskie dla wyzwolonych. Greeley stracił wiele publicznego szacunku, sprzeciwiając się renominacji Lincolna w 1864 roku i podpisując kaucję byłego prezydenta Konfederacji Jeffersona Davisa w 1867 roku.

częściowo z piku politycznego, a częściowo z niezgody z korupcją widoczną w pierwszej administracji Pres. Ulysses S. Grant (1869-73), Greeley dołączył do grupy republikańskich dysydentów, tworząc liberalną Partię Republikańską. Partia sprzeciwiła się Grantowi w 1872 i nominowała Greeley ’ a na prezydenta. W ponurej kampanii, która nastąpiła, był tak bezlitośnie krytykowany, że, jak powiedział, ledwo wiedział, czy startuje w wyborach prezydenckich, czy penitencjarnych. Pomimo braku doświadczenia swojej partii, Greeley zdobył ponad 40 procent głosów poparcia. Zanim jednak doszło do spotkania Kolegium Elektorów, Greeley został zinstytucjonalizowany (być może w wyniku intensywności ataków, których doznał i utraty kontroli nad swoją gazetą) i zmarł przed oddaniem głosów wyborczych. Wszystkie z 66 głosów oddanych mu w wyborach trafiły do czterech mniejszych kandydatów.