komunikat o błędzie HTTP 404, 404 Not Found, 404, 404, Nie znaleziono strony, nie znaleziono pliku lub nie znaleziono serwera jest standardowym kodem odpowiedzi protokołu HTTP (Hypertext Transfer Protocol) w komunikacji sieciowej, wskazującym, że przeglądarka była w stanie komunikować się z danym serwerem, ale serwer nie mógł znaleźć żądanego kodu. Błąd może być również użyty, gdy serwer nie chce ujawnić, czy posiada żądane informacje.
serwer hostingowy zazwyczaj generuje stronę internetową „404 Not Found”, gdy użytkownik próbuje śledzić uszkodzony lub martwy link; stąd błąd 404 jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych błędów napotkanych w World Wide Web.
przegląd
podczas komunikacji za pośrednictwem protokołu HTTP serwer musi odpowiedzieć na żądanie, takie jak żądanie przeglądarki internetowej dotyczące strony internetowej, z numerycznym kodem odpowiedzi i opcjonalnym, obowiązkowym lub niedozwolonym (na podstawie kodu stanu) Komunikatem. W kodzie 404 pierwsza cyfra oznacza błąd klienta, taki jak błędnie wpisany adres URL (Uniform Resource Locator). Następujące dwie cyfry oznaczają konkretny napotkany błąd. Stosowanie przez HTTP kodów trzycyfrowych jest podobne do stosowania takich kodów we wcześniejszych protokołach, takich jak FTP i NNTP. Na poziomie HTTP po kodzie odpowiedzi 404 następuje czytelna dla człowieka „fraza powodu”. Specyfikacja HTTP sugeruje frazę „Not Found”, a wiele serwerów internetowych domyślnie wystawia stronę HTML, która zawiera zarówno kod 404, jak i frazę” Not Found”.
błąd 404 jest często zwracany, gdy strony zostały przeniesione lub usunięte. W pierwszym przypadku lepiej jest zastosować mapowanie adresów URL lub przekierowanie adresów URL, zwracając trwałą odpowiedź 301 Moved, która może być skonfigurowana w większości plików konfiguracyjnych serwera lub poprzez przepisywanie adresów URL; w drugim przypadku należy zwrócić 410 Gone. Ponieważ te dwie opcje wymagają specjalnej konfiguracji serwera, większość stron internetowych nie korzysta z nich.
404 błędów nie należy mylić z błędami DNS, które pojawiają się, gdy podany adres URL odnosi się do nieistniejącej nazwy serwera. Błąd 404 oznacza, że serwer został znaleziony, ale serwer nie był w stanie pobrać żądanej strony.
błędy Soft 404
niektóre witryny zgłaszają błąd” nie znaleziono”, zwracając standardową stronę internetową z kodem odpowiedzi „200 OK”, fałszywie informując, że strona załadowała się poprawnie; jest to znane jako soft 404. Termin „soft 404″został wprowadzony w 2004 roku przez Ziv Bar-Yossef et al.
Soft 404s są problematyczne w przypadku automatycznych metod wykrywania, czy link jest uszkodzony. Niektóre wyszukiwarki, takie jak Yahoo i Google, wykorzystują zautomatyzowane procesy do wykrywania soft 404s. Soft 404s może wystąpić w wyniku błędów konfiguracyjnych podczas korzystania z określonego oprogramowania serwera HTTP, na przykład z oprogramowaniem Apache, gdy dokument błędu 404 (określony w a .http://example.com/error.html) zamiast ścieżki względnej (/error.html). Można to również zrobić celowo, aby zmusić niektóre przeglądarki (takie jak Internet Explorer) do wyświetlania niestandardowego komunikatu o błędzie 404, zamiast zastępowania tego, co jest serwowane, Komunikatem o błędzie „przyjaznym” dla przeglądarki (w Internet Explorer to zachowanie jest wyzwalane, gdy 404 jest obsługiwany, a odebrany kod HTML jest krótszy niż określona długość i może być ręcznie wyłączony przez użytkownika).
istnieją również błędy „soft 3XX”, w których zawartość jest zwracana ze statusem 200, ale pochodzi ze strony przekierowanej, na przykład gdy brakujące strony są przekierowywane do strony głównej/głównej domeny.
Serwery Proxy
niektóre serwery proxy generują błąd 404, gdy kod błędu o zasięgu 500 byłby bardziej poprawny. Jeśli serwer proxy nie jest w stanie zaspokoić żądania strony z powodu problemu ze zdalnym hostem (takiego jak awaria rozdzielczości nazwy hosta lub odmowa połączenia TCP), należy to opisać jako wewnętrzny błąd serwera 5xx, ale może zamiast tego dostarczyć 404. Może to zmylić programy, które oczekują i działają na określone odpowiedzi, ponieważ nie mogą już łatwo odróżnić nieobecnego serwera www od brakującej strony internetowej na obecnym serwerze WWW.
intencjonalne 404s
w lipcu 2004 roku brytyjski operator telekomunikacyjny BT Group wdrożył system blokowania treści Cleanfeed, który zwraca błąd 404 do każdego żądania treści zidentyfikowanego jako potencjalnie nielegalne przez Internet Watch Foundation. Inni dostawcy usług internetowych zwracają błąd „zabroniony” HTTP 403 w tych samych okolicznościach. Praktyka stosowania fałszywych 404 błędów jako środka do ukrywania cenzury została również odnotowana w Tajlandii i Tunezji. W Tunezji, gdzie cenzura była dotkliwa przed rewolucją w 2011 roku, ludzie zdali sobie sprawę z natury fałszywych błędów 404 i stworzyli wymyśloną postać o nazwie „Ammar 404”, która reprezentuje „niewidzialnego cenzora”.
Microsoft Internet Server 404 kody błędów podstacji
oprogramowanie serwera www opracowane przez Microsoft, Internetowe usługi informacyjne (IIS) firmy Microsoft, zwraca zestaw kodów podstacji z odpowiedziami 404. Kody statusu mają postać liczb dziesiętnych dołączonych do kodu statusu 404. Kody podstacji nie są oficjalnie rozpoznawane przez IANA i nie są zwracane przez serwery inne niż Microsoft.
kody podstacji
serwery Microsoft IIS 7.0, IIS 7.5 i IIS 8.0 definiują następujące kody podstacji HTTP, aby wskazać bardziej konkretną przyczynę błędu 404:
- 404.0 – nie znaleziono.
- 404.1-Nie Znaleziono Strony.
- 404.2 – ograniczenie ISAPI lub CGI.
- 404.3 – ograniczenie typu MIME.
- 404.4 – nie skonfigurowano obsługi.
- 404.5-odrzucona przez konfigurację filtrowania żądań.
- 404.6 – czasownik zaprzeczony.
- 404.7-rozszerzenie pliku odrzucone.
- 404.8-ukryta przestrzeń nazw.
- 404.9-atrybut pliku Ukryty.
- 404.10-zbyt długi nagłówek żądania.
- 404.11 – żądanie zawiera podwójną sekwencję ucieczki.
- 404.12-żądanie zawiera znaki high-bitowe.
- 404.13-Długość zawartości zbyt duża.
- 404.14-Request URL too long.
- 404.15-zbyt długi ciąg zapytania.
- 404.16 – żądanie DAV wysłane do statycznej obsługi plików.
- 404.17 – dynamiczna zawartość mapowana do statycznej obsługi plików za pomocą mapowania MIME z użyciem wieloznacznej karty.
- 404.18 – odrzucono sekwencję ciągu zapytania.
- 404.19-odmowa przez regułę filtrowania.
- 404.20-zbyt wiele segmentów URL.
niestandardowe strony błędów
wiadomość Wikimedia 404
serwery internetowe można zazwyczaj skonfigurować tak, aby wyświetlały dostosowaną stronę błędu 404, w tym bardziej naturalny opis, markę witryny nadrzędnej, a czasami mapę witryny, formularz wyszukiwania lub widżet strony 404. Fraza poziomu protokołu, która jest ukryta przed użytkownikiem, rzadko jest dostosowywana. Internet Explorer nie wyświetla jednak niestandardowych stron, chyba że są one większe niż 512 bajtów, wybierając zamiast tego „przyjazną” stronę błędu. Google Chrome zawiera podobną funkcjonalność, gdzie 404 jest zastępowany alternatywnymi sugestiami generowanymi przez algorytmy Google, jeśli strona ma rozmiar poniżej 512 bajtów. Innym problemem jest to, że jeśli strona nie udostępnia favicon, a istnieje osobna niestandardowa strona 404, dodatkowy ruch i dłuższy czas ładowania będą generowane na każdym widoku strony.
wiele organizacji używa stron błędów 404 jako okazji do wprowadzenia humoru do poważnej strony internetowej. Na przykład Metro UK pokazuje niedźwiedzia polarnego na deskorolce, a Agencja Rozwoju stron internetowych Left Logic ma prosty program do rysowania. Podczas kampanii wyborczej w Wielkiej Brytanii w 2015 roku główne partie polityczne wykorzystały swoje 404 strony, aby albo dążyć do przeciwników politycznych, albo pokazać odpowiednią politykę potencjalnym zwolennikom. W Europie projekt NotFound, stworzony przez wiele europejskich organizacji, w tym Missing Children Europe I Child Focus, zachęca operatorów witryn do dodania fragmentu kodu, aby obsługiwać niestandardowe strony błędów 404, które dostarczają danych o zaginionych dzieciach.
podczas gdy wiele stron internetowych wysyła dodatkowe informacje w komunikacie o błędzie 404—takie jak link do strony głównej witryny lub pola wyszukiwania—niektóre również starają się znaleźć właściwą stronę internetową, której chciał użytkownik. Rozszerzenia są dostępne dla niektórych systemów zarządzania treścią (CMSs), aby to zrobić.
śledzenie 404 błędów
istnieje wiele narzędzi, które przeszukują witrynę, aby znaleźć strony zwracające 404 kody statusu. Narzędzia te mogą być pomocne w znalezieniu linków, które istnieją w danej witrynie. Ograniczenie tych narzędzi polega na tym, że znajdują one tylko linki w obrębie jednej konkretnej strony internetowej i ignorują 404s wynikające z linków na innych stronach internetowych. W rezultacie narzędzia te tracą 83% z 404 na stronach internetowych. Jednym ze sposobów obejścia tego jest znalezienie błędów 404, analizując Linki zewnętrzne.
jednym z najskuteczniejszych sposobów na wykrycie 404 błędów jest użycie Google Search Console, Google Analytics lub oprogramowania indeksującego.
inną popularną metodą jest śledzenie ruchu na 404 stronach za pomocą analizy plików dziennika. Może to być przydatne, aby lepiej zrozumieć, co użytkownicy 404S osiągnęli na stronie. Inną metodą śledzenia ruchu na stronach 404 jest użycie narzędzi do śledzenia ruchu opartych na JavaScript.
Zobacz też
- Blue screen of death
- Funky caching
- link rot
- Lista kodów statusu HTTP
- bardziej użyteczny 404
- 404 Not Found protokołu Hypertext Transfer Protocol (HTTP / 1.1): semantyka i specyfikacja treści, w Internet Engineering Task Force
- Dyrektywa ErrorDocument-instrukcje dotyczące niestandardowych stron błędów dla serwera WWW Apache 2.0
- 404: Not Found-wielokrotnie nagradzana piosenka o kodzie błędu