w poprzednim wersecie Bóg zapytał Kaina, dlaczego odczuwał tyle gniewu, gdy Bóg odrzucił swoją ofiarę. Bóg okazał łaskę swemu bratu Abelowi i jego ofierze, co zdaje się rozwścieczyć pierworodnego syna Adama i Ewy. Bóg teraz przemawia mądrym ostrzeżeniem do Kaina. Can nie będzie go słuchać, ale to jest ostrzeżenie dla nas, jak również.
Bóg prosi Kaina, aby dostosował swoje rozumienie tego, co jest dobre do Bożego rozumienia dobroci. Jeśli Kain postępuje dobrze według Bożych standardów, Bóg go przyjmie. Innymi słowy, nie ma powodu, aby Kain był zły z powodu odrzucenia przez Boga. Lekarstwem na to odrzucenie jest posłuszeństwo: jeśli Kain zrobi to, co słuszne, Bóg go przyjmie.
jeśli Kain nalega na wyznaczanie własnych standardów dla tego, co jest dopuszczalne, grzech ” przykuca się do drzwi.”Ta poetycka fraza oddaje naturę naszego buntu przeciwko Bogu. Grzech pragnie nas zawładnąć, a nasza odmowa, by Bóg ustanowił w naszym życiu standard dobra i zła, jest szybką ścieżką do grzechu.
Bóg uznaje rzeczywistość ludzkiej natury. Jesteśmy zamknięci w walce z pragnieniem grzechu dla nas (lub Naszym pragnieniem grzechu). Bóg mówi Kainowi, że jest odpowiedzialny za zwycięstwo w tej bitwie, za panowanie nad swoim grzechem. Hebrajskie terminy użyte w tym wersecie są dokładnie tymi samymi, które wypowiedział Ewa w Księdze Rodzaju 3: 16. Pochodzą one od słów tashuwqah, tłumaczonych jako „pożądanie”, i mashal, tłumaczonych jako ” rządzić.”Pomimo „pragnienia” grzechu kontroli nad nim, Kain musi „rządzić” swoimi pokusami i nie poddawać się.