„nie ruszaj się.”
kiedy technik rentgenowski mówi mi, żebym się nie ruszał przez następne 20 minut, przypominam sobie o tysiącach godzin, które spędziłem w Savasanie. Pozostawanie w miejscu, podczas gdy moje lewe biodro jest badane przez urządzenie MRI, jest łatwą częścią. Podczas gdy moje ciało wydaje się spokojne, pod moim sercem i głową krzyczą, a moja krew pompuje z tak dużą prędkością, czuję, że mogę eksplodować.
gdy maszyna brzęczy, nuci i uderza falami radiowymi w moje kości, rozpad zaczyna się ujawniać. Jestem tutaj, ponieważ w ciągu ostatnich kilku lat miałem rzadkie skurcze powięzi tensor latae (zginacz biodra), które zawsze byłem w stanie rozwiązać poprzez ruch. Ale ostatnio skurcze były częstsze i czasami bolesne. Chociaż przez kilka dni Nie będę dokładnie wiedział, co dzieje się z moim ciałem, myślę, że moje lewe biodro wie, że było naprawdę widziane—w końcu—i wypuściło własne westchnienie z ulgą.
po otrzymaniu raportu MRI wiem, że będzie dla mnie tylko jedna opcja: całkowita wymiana stawu biodrowego. Tydzień później mój sympatyczny chirurg wita mnie słowami: „więc, kiedy chcesz zaplanować protezę biodra?”Nie trzęsę się, nie upadam, nie płaczę ani nie wariuję. W rzeczywistości myślę, że moje biodro wiedziało, że to najlepsza opcja—że nadszedł czas, aby pożegnać się z ciałem, które wspierało przez 45 lat.
Zobacz też: moja kontuzja: Podróż nauczyciela jogi od Bólu do depresji do uzdrowienia
jak skończyło się na potrzebie wymiany biodra w wieku 45 lat
często rozmawiam z moim ciałem. W rzeczywistości myślę o mojej praktyce jogi jako o przygodzie dawania głosu wszystkim częściom mnie, w tym martwym punktom i jasnym punktom.
jako nastolatka walczyłam z anoreksją i bulimią. Dysmorfia ciała prześladowała mnie przez studia, a joga była kocem ochronnym, którego używałam do łagodzenia lęku i depresji. Jednak joga stała się również” pigułką”, na której polegałem, aby” naprawić ” mój emocjonalny ból. Nie czułam się bezpiecznie we własnym ciele, chyba że codziennie ćwiczyłam jogę godzinami. To był dla mnie rytuał, który pozwolił mi skupić się, ale pomógł mi również zdrętwić się od wyrażania lęków i gniewu, które podążały za mną jak cień.
Zobacz także prawdę o jodze i zaburzeniach odżywiania
moją najwcześniejszą praktyką jogi był film Raquel Welch Joga „Total Beauty and Fitness” w wieku 12 lat. Moja pierwsza prenumerata dziennika jogi miała 14 lat. W liceum znalazłem lokalnego nauczyciela (mieszkałem w Santa Fe, więc to było łatwe). W college ’ u w Chicago studiowałem taniec i performance, spędzając czas w Sivananda Center, studiu Iyengara, i praktykowałem asanę w moim pokoju w akademiku. Latem pracowałem w Omega Institute for Holistic studies, gdzie poznałem mojego wieloletniego mentora jogi i medytacji, Glenna Blacka. Moje pierwsze „przebudzenie” Kundalini miało miejsce w wieku 19 lat. Wszystko to, aby powiedzieć, byłem całkowicie w praktyce.
też byłam tą „giętką” dziewczyną, którą nauczyciele często wzywali do demonstrowania pozy. Wykorzystali mnie jak zwierzę balonowe na karnawale, łatwo zmieniając moje kończyny. Podobało mi się. Uwielbiałem uczucie, że moje ciało zmienia się w kształty, które niosą na powierzchnię nowe doznania i percepcje. Podobało mi się, że mam wyjątkowe ciało, które może przypominać pozy na zdjęciu w świetle jogi. Jestem bardzo krótkowzroczna, z najgrubszymi okularami, jakie można sobie wyobrazić, a Joga dała mi sposób na zobaczenie w sobie poprzez odczuwanie moich wnętrzności, zwłaszcza gdy wyszłam poza moje zaburzenia jedzenia i zaczęłam się leczyć.
moje lata jogi i Tańca uczyniły mnie niezwykle elastyczną. Zbudowałem hipermobilne ciało z moją konsekwencją praktyki i stworzyłem taką wiotkość stawów, trudno mi było wyczuć, gdzie moje kończyny są w przestrzeni. Dopiero gdy byłem w kościstym punkcie zatrzymania w zakresie ruchu, mogłem naprawdę wyczuć, że osiągnąłem swój limit.
przez lata rozciągałem się, medytowałem i oddychałem, nie odczuwając wielu wiadomości z moich mięśni, powięzi i więzadeł. Oczywiście, moje pozy mogły „wyglądać”tak, jakby były na miejscu, ale te pozycje powtarzane dzień w dzień niekoniecznie były najlepszym wyborem dla mojej struktury. A wciągająca motywacja stojąca za moją potrzebą rozciągania była naprawdę poza zasięgiem.
w wieku 31 lat moje stawy często pękały i pękały, a ból mnie odwiedzał. Ślubowałem przeanalizować moją praktykę z anatomicznej podstawy i radykalnie zmieniłem sposób, w jaki ćwiczyłem. Zacząłem dostroić swoje ciało i to odwróciło moją destrukcyjną ścieżkę. Ale szkoda została wyrządzona, a 14 lat później odkryłem tę ranę.
Moja wymiana stawu biodrowego—i jak joga pomogła mi wyzdrowieć
10 sierpnia 2017 roku poznałam mojego ortopedę, który zrobił mi standardowy test ruchu. Przewrócił mi biodro w oczodole, jakby to był wiatraczek na wietrze, spojrzał na mnie i powiedział: „Cóż ,tam jest Twój wcześniej istniejący stan.”Wypowiedzieliśmy jednocześnie słowa: hipermobilność.
mój zespół chirurgiczny był niesamowity. Mój lekarz oznaczył moje biodro stałym markerem, zespół podał mi koktajl znieczulający, a ja trzymałam męża za rękę, dopóki mnie nie zabrali. Nie spałam w sali operacyjnej przez mniej niż minutę, ale pamiętajcie, że brałam rozległe oddechy brzuszne, aby uspokoić moje lęki. Ale też z optymizmem patrzyłem na nowy rozdział, który wiedziałem, że spotkam się po drugiej stronie operacji.
w miesiącach poprzedzających operację „wstępnie” przygotowałam biodro i całe ciało do zachowania zdrowia i siły. Wiedziałem od moich wcześniejszych 14 lat przebudowy mojego hipermobilnego ciała z yoga Tune Up ® ćwiczenia korekcyjne i moje studia w masażu i powięzi nauki, że będę zmaksymalizować mój wynik poprzez kontynuowanie ruchu biodra i zachować jego tkanki silne i elastyczne. Nie cierpiałam na wyniszczający ból i byłam w stanie wykonywać trening siłowy, jogę Tune Up® i Samomasaż typu Roll aż do operacji.
na szczęście sama operacja przebiegła bardzo dobrze. W rzeczywistości od razu poczułem, że moje uzdrowienie będzie bardziej emocjonalne niż fizyczne. Oczywiście, miałem dużo pracy do zrobienia, jeśli chodzi o poprawę mojego zakresu ruchu i zajęcie się sztywnością i ograniczeniami w biodrze. Jednak w dniach bezpośrednio po operacji zdałam sobie sprawę, że prawdziwe uzdrowienie dzieje się na wszystkich poziomach—a różne priorytety uwagi mają tendencję do bąbelków na powierzchni i wymagają, żebym patrzyła na nie w ich własnym tempie.
kiedy to piszę, jestem prawie osiem miesięcy po operacji i nadal mogę powiedzieć, że największym wyzwaniem dla mnie nie była fizyczna praca nad zdrowiem, ale raczej zmiany tożsamości, które towarzyszyły aklimatyzacji mojego nowego biodra-i nowe myślenie o potencjale mojego ciała. Tak wiele z mojej tożsamości przez lata było pochłonięte dumą z bycia ekspertem od zmysłów ciała. Praca, którą uczę, kładzie nacisk na propriocepcję (zmysł pozycyjny brutto) i interocepcję (zmysł fizjologiczny). To było z wielką pokorą, że ja,” Model rolkowy”, chodziłem z chorobą tak poważną, że wymagał piły, aby go usunąć, a nawet o tym nie wiedziałem. Ale mój brak bólu jest również świadectwem słuchania innych wewnętrznych masaży, które kazały mi zmienić sposób, w jaki ćwiczyłem w moich nastolatkach i dwudziestkach (co, jak sądzę, przygotowało scenę dla degeneracji) i przejść do bardziej stabilizującej praktyki. Moja obecna praktyka pomogła mi utrzymać w większości bezbolesną egzystencję aż do końca.
znowu zacząłem uczyć po czterech miesiącach odwyku. Czy nadal będę w stanie zademonstrować pozy? Czy mam wystarczająco dużo siły, by uczyć ośmiogodzinnych dni? Okazuje się, że odpowiedź na oba te pytania brzmi „tak”. Uczyłem już w Kanadzie, Australii, Teksasie i w moim rodzinnym stanie Kalifornii w tych miesiącach od operacji. Spotykam się z prywatnymi uczniami i prowadzę regularne zajęcia. W rzeczywistości najtrudniejszą częścią nie jest moje biodro w ogóle; to moje dwa małe dzieci, które często zakłócają mój sen!
jak moja Wymiana biodra zmieniła moją praktykę na lepszą
moja wymiana biodra nauczyła mnie, że jestem czymś więcej niż sumą moich części. Nauczyła mnie również odczuwać i wyrażać więcej moich emocji niż kiedykolwiek wcześniej; przyjaźnić się z bólem jako złożonym informatorem; być bardziej empatycznym wobec innych cierpiących z powodu bólu i urazów; i słuchać całym moim ciałem, a nie tylko uszami.
w dzisiejszych czasach zdaję sobie sprawę, że ludzie mogą być zaintrygowani mną, moim ciałem i moją historią, a niektórzy nawet obrzucili mnie obelgami. Rozumiem, nie jest łatwo usłyszeć, że praktyka jogi była czynnikiem kształtującym moje chore biodro. Ale jest pokolenie praktykujących jogę, którzy wypełniają książki terminów ortopedów na całym świecie. Przez dziesięciolecia praktykowaliśmy z oddaniem, dyscypliną i poświęceniem. Nie ma znaczenia, czy byliście szkoleni w Ashtanga, Iyengar, Sivananda, Kundalini, Power Flow, Bikram, Anusara, czy w jakimkolwiek innym stylu jogi. Sztuka asany jogi może powodować zużycie pozycji, gdy nie jest” dozowana ” poprawnie. Ja, podobnie jak wielu innych, przedawkowałem pewne pozy – a moje lewe biodro zapłaciło za to cenę.
jestem skłonna uznać moją dotychczasową praktykę za szkodliwą i ryzykowną, i nazwać, że była ona głównym czynnikiem przyczyniającym się do mojego zwyrodnienia biodra. W ciągu ostatnich 14 lat zbudowałem praktykę, która przyniosła korzyści tysiącom praktyków. Mam nadzieję, że moja historia zapobiegnie przyszłym operacjom. Chcę również, aby moja historia dała nadzieję tym, którzy stoją w obliczu operacji i pomogła im zrozumieć, że operacja taka jak moja nie jest końcem twojego życia ruchowego, ale raczej może być drugą szansą na ponowne wcielenie twojego ciała.
o naszej pisarce
Jill Miller, C-IAYT, YA-CEP, ERYT, jest twórczynią Yoga Tune Up i metody Roll Model, a także autorką modelu Roll: Przewodnik krok po kroku, aby usunąć ból, poprawić mobilność i żyć lepiej w swoim ciele. Prezentowała case studies na Kongresie Badań nad powięzią I Sympozjum Międzynarodowego Stowarzyszenia terapeutów jogi na temat terapii i badań jogi, a także jest byłą felietonistką jogi w czasopiśmie anatomy. Uczy swoich programów na całym świecie. Dowiedz się więcej o jej historii na Instagramie @yogatuneup #TheRollReModel. Dowiedz się więcej na tuneupfitness.com.