podczas gdy Judith Sheindlin była prawdziwą, żywą sędzią—Burmistrz Nowego Jorku Ed Koch powołał ją do sądu rodzinnego w 1982 roku, a następnie w 1986 roku został sędzią nadzorującym sąd rodzinny na Manhattanie-nie występuje w serialu. Ani żaden z pozostałych sędziów telewizyjnych (niezależnie od tego, czy zdali egzamin adwokacki i pełnili funkcję sędziów rzeczywistych, czy nie).
telewizyjne programy sądowe nie odbywają się w prawdziwych salach sądowych i nie zawierają prawdziwych procesów, choć zazwyczaj są to prawdziwe sprawy—producenci często kontaktują się ze stronami, które mają w toku proces sądowy w sprawie drobnych roszczeń i oferują im możliwość wystąpienia w telewizji zamiast tego. To, co widzisz w tych telewizyjnych programach sądowych, to tak naprawdę gra w Przebieranki w ubrania sądu drobnych roszczeń.
arbitraż jest prawną metodą rozwiązywania sporów poza sądem. Sporne strony prezentują swoje sprawy do neutralnego, arbitra strony trzeciej lub arbitrów, którzy wysłuchają sprawy, zbadać dowody, i dokonać (zazwyczaj wiążące) decyzja. Podobnie jak sprawa sądowa, arbitraż jest kontradyktoryjny, ale ogólnie mniej formalny w swoich zasadach i procedurach.
władza, którą sędzia Judy i reszta arbitrów telewizyjnych mają nad stronami sporu, jest przyznawana przez umowę, specyficzną dla ich sprawy, którą podpisują przed pojawieniem się w programie. Umowy te sprawiają, że decyzja arbitrów jest ostateczna i wiążąca, uniemożliwiają stronom sporu negocjowanie warunków arbitrażu i umożliwiają „sędziom” szeroką swobodę w zakresie zasad proceduralnych i dowodowych podczas arbitrażu.
sędziowie telewizyjni podejmują decyzję w sprawie i albo decydują za powoda, w którym to przypadku producenci serialu przyznają im opłatę za wyrok, albo za pozwanego, w którym to przypadku producenci przyznają obu stronom opłatę za wystąpienie. Ten system wydaje się wypaczać sprawy na korzyść oskarżonych i daje im motywację do przeniesienia sprawy z sądu do telewizji. Jeśli mają słaby przypadek, pojawienie się w serialu zwalnia ich z jakiejkolwiek odpowiedzialności finansowej; jeśli mają mocny przypadek, mogą zarobić opłatę za pojawienie się wraz ze swoim zwycięstwem.
Jeśli jednej lub drugiej stronie nie podoba się decyzja arbitra, naprawdę można się od niej skutecznie odwołać tylko wtedy, gdy zajmie się sprawą wykraczającą poza zakres umowy. W 2000 roku sąd rodzinny Hrabstwa Kings uchylił jedną z jej decyzji. W sprawie B. M. v. D. L. strony pojawiły się przed Sheindlin, aby rozwiązać spór o własność osobistą. Sheindlin orzekł w tym sporze, ale także podjął decyzję w sprawie prawa stron do opieki nad dziećmi i prawa do odwiedzin. Jedna ze stron odwołała się do sądu, a sąd rodzinny uchylił część decyzji o opiece nad dzieckiem i wizycie, ponieważ nie były one objęte umową o arbitraż.
masz pytanie, na które chcesz odpowiedzieć? Jeśli tak, daj nam znać, pisząc do nas na adres [email protected].
Ten post pierwotnie pojawił się w 2012 roku.