niedawno skończyłem czytać książkę Shantaram Gregory ’ ego Davida Robertsa i od tamtej pory nie patrzyłem na świat w ten sam sposób. Shantaram jest luźno oparty na życiu Gregory ’ ego, uzbrojonego złodzieja i uzależnionego od heroiny z Australii, który uciekł z więzienia i zamieszkał w Bombaju w Indiach. Chciałem napisać o moim doświadczeniu, nie zdradzając wiele z historii, aby nie zrujnować nikomu doświadczenia z czytania książki. Oto kilka rzeczy, które czynią tę powieść naprawdę wyjątkową dla mnie.
a wybór, którego dokonasz, między nienawiścią a wybaczaniem, może stać się historią twojego życia.
to kilka linijek z akapitu otwierającego książkę i na pewno podsumowujących całą powieść w końcu.
książka bada różne strony życia człowieka miłość, szczęście, przyjaźń, ból, śmiech i żal. Gregory napisał powieść w 5 częściach, z których każda uczy innej lekcji.
powieść uczy cię najbardziej tego, jak to zawsze jest twoja decyzja, aby zacząć od nowa, jak aby odpokutować za swoje błędy, musisz najpierw wybaczyć sobie, najpierw dojść do pokoju ze sobą i zaakceptować wszystko, co przychodzi ci na drogę ze współczuciem. Musisz nauczyć się odpuszczać, aby iść do przodu.
nie ma błędów. Tylko nowe ścieżki do odkrycia.
każde bicie ludzkiego serca jest wszechświatem możliwości.
kolejną rzeczą, którą należy zabrać z powieści, był optymistyczny charakter postaci Prabhaker. Zwykły przewodnik mieszkający na ulicach Bombaju, który znajduje szczęście w najmniejszych rzeczach w życiu. Prabhaker jest tym, na którego patrzył Gregory, nie mógł zobaczyć, jak daleko zaszedł z przeszłości ani jak nigdy nie zdawał sobie sprawy, jak miły jest. Jak widzimy Gregory często wspomina uśmiech Prabhakera był najbardziej optymistyczną rzeczą na świecie. Prabhaker chciał widzieć w ludziach to, co najlepsze, czego często nam się nie udaje.
Shantaram mówi również o jednostronnej miłości. Jak Gregory zakochał się w kobiecie Karli, która nigdy go nie kochała, a nawet nie zdradziła jego zaufania. Nawet wtedy Gregory ją kocha, bo to miłość daje mu spokój.. i nie odwzajemnia jej miłości. Mimo, że ma nadzieję, że pewnego dnia Karla poczuje to samo, co do niej, nie sprawia, że jest to ostateczny cel. Karla, jej istnienie jest w jakiś sposób wystarczające, aby dać mu siłę, aby kontynuować życie.
jest taki moment, kiedy Gregory zdaje sobie sprawę, że Karla może nie ceniła przyjaźni, którą dzielili albo wybacza jej, że jest tym, kim jest, i idzie dalej. Nie nienawidzi Karli za to, wybacza jej. Będzie ją bowiem kochał, pielęgnował i pamiętał. I tak to jest, kiedy naprawdę kogoś kochasz.. nigdy nie można ich tak naprawdę „Odblokować”, można tylko pozwolić im odejść.
czasem kochamy tylko z nadzieją. Czasami płaczemy wszystkim oprócz łez
Miłość jest namiętnym poszukiwaniem prawdy innej niż Twoja; a kiedy ją poczujesz, szczerze i całkowicie, miłość jest wieczna.
kolejną osobą, która zmieniła życie Gregory ’ ego był Abdul Khader Khan vel Khaderbhai. Nie będę tutaj podawał szczegółów na temat tej historii, ale Khaderbhai był latarnią nadziei dla Gregory ’ ego. Stał się postacią ojca, nauczycielem i szefem. Jednak ponownie Khaderbhai nadużywał zaufania Gregory ’ ego, wykorzystywał go jako pionka łamiącego mu serce. Mimo wszystko Grzegorz uznaje rzeczy, których nauczył się od Khaderbhai i idzie do przodu.
chodzi o to, że na każdym kroku naszego życia, kiedy jesteśmy przygnębieni lub źle traktowani lub zdradzani, bez względu na to, jak skomplikowane wydają się decyzje w tym momencie, w najprostszej formie zawsze jest to jedna z tych dwóch opcji-1. nienawiść; co wiąże się z zemstą lub zemstą na osobie, która sprawiła, że czujesz się w ten sposób. Albo przechwalać się swoim sukcesem osobie, która wyśmiewała Twoją porażkę. I bez względu na wszystko, ta droga zawsze kończy się pościgiem. Mówi ci, że możesz odnieść sukces tylko wtedy, gdy sprawiasz, że inni czują się porażkami, lub możesz znaleźć pokój tylko wtedy, gdy ludzie, którzy cię nienawidzą, nie są w pokoju. To kłamstwo! 2. przebaczenie lub akceptacja. To trudna droga. Mówi ci, abyś wybaczył ludziom, którzy nie przepraszali, mówi ci, abyś zaakceptował swoje wady i błędy innych i prosi Cię o uznanie ich i pójście dalej. Ponieważ pokój można znaleźć tylko w tobie. Spójrz na każdy dzień z nową nadzieją. Puść wszystko i trzymaj się dobroci i współczucia i żyj dalej!
stąd zakończenie książki,
bo to właśnie robimy. Postaw jedną stopę do przodu, a potem drugą. Podnieś nasze oczy na warczenie i uśmiech Świata jeszcze raz. Pomyśl. Działaj. Poczuj. Dodaj nasze małe konsekwencje do przypływów dobra i zła, które zalewają i wysysają świat. Przeciągnij nasze zacienione krzyże w nadzieję na kolejną noc. Popchnij nasze odważne serca w obietnicę nowego dnia. Z miłością: namiętne poszukiwanie prawdy innej niż nasza. Z tęsknotą: czystą, niewypowiedzianą tęsknotą za zbawieniem. Tak długo jak los czeka, żyjemy dalej. Boże dopomóż. Żyjemy dalej.
to długa książka do przeczytania, a mimo to polecam ją przeczytać, ponieważ może dać ci inne postrzeganie życia. Chociaż niektóre wydarzenia mogą wydawać się większe niż życie, Shantaram jest odważny, liryczny i filozoficzny.