La Pergola w Rzymie oferuje wspaniałe widoki na Wieczne Miasto, Muzeum warte sztuki i menu wodne, które sprawiło, że wierzyłem w menu wodne.
Włoch trzeciej generacji z wieloma krewnymi za granicą, całe życie odwiedzałem Włochy, przylatując i wylatując z Rzymu Fiumicino więcej razy niż dyplomata. Chociaż nie ośmieliłbym się powiedzieć, że jestem Rzymskim ekspertem – ponieważ Włoch pojawiłby się, by mnie przepytać lub powiedzieć, że się mylę—zebrałem swoje Nawiedzenia: jest moja ulubiona lodziarnia (Gelateria Della Palma), moja ulubiona trattoria (La Taverna Dei Quaranta), Moje ulubione miejsce do picia wina podczas jedzenia mięs (Roscioli) i tak wiele innych miejsc, których nigdy bym nie udostępniła publicznie i zaryzykowała zrujnowaniem. Tak więc tej wiosny, podczas rekolekcji napędzanej pecorino do Wiecznego Miasta, postanowiłem rozgałęzić się w wielkim stylu, jadając gdzieś poza moją znaną rzymską rutyną: La Pergola, jedyna restauracja w Rzymie, która posiada trzy gwiazdki Michelin. Za arcydzieło Szefa Kuchni Heinza Becka uważa się restaurację, której potrawy & wino kiedyś uznano za „godne pielgrzymki”.
ilekroć jestem we Włoszech, mam obsesję na punkcie znalezienia trattorii, osterias i enotecas odwiedzanych przez mieszkańców (choć czasami jest to trudne w Rzymie) i generalnie unikam włoskiej kuchni na rzecz hiper-lokalnych kształtów makaronu podawanych w hiper-lokalnych sosach, które kilka kilometrów dalej są nierozpoznawalne. Położony na szczycie Rome Cavalieri, Ośrodek Waldorf Astoria na dziewiątym piętrze, patrząc na zamiatające, filmowe widoki na Rzym, La Pergola byłaby czymś innym; oferuje jedno z najbardziej ekstrawaganckich menu degustacyjnych, jakie można znaleźć we Włoszech, kraju zbudowanym na trattorii. Kiedy popijałem wykwintną przed kolacją negroni w eleganckim barze w restauracji, podziwiałem błyszczącą panoramę Rzymu, którą tak dobrze znałem, ale nie w ten sposób.
ale przed moją podróżą na szczyt Rzymu Cavalieri na kolację, zatrzymałem się w holu, jednym z najlepiej strzeżonych sekretów miasta dla sztuki bez linii. Salon Tieopolo jest w zasadzie galerią wspaniałych weneckich arcydzieł, z dziełami wartymi miliony dolarów, takimi jak Francesco del Cairo, Jan van Orley, a przede wszystkim Giovanni Battista Tiepolo. Z przyjemnością odkryłem, że na dziewiątym piętrze La Pergola kontynuuje tę artystyczną wrażliwość—i jeśli będziesz tam jadł, ty też powinieneś zaplanować wczesne dotarcie do Cavalieri, aby podziwiać Tiepolos i masywny XVIII-wieczny gobelin przedstawiający rzekę Marsa Van Orleya.
w restauracji swobodna obfitość rzadkich artefaktów-w tym XVIII-wieczne kandelabry i ręcznie dmuchane szkło Emile Galléa—oraz widok na krajobraz miasta rywalizowany tylko przez prywatne helikoptery ożywiają i tak lśniące doznania kulinarne. Beck wprowadza artystyczną wrażliwość i francuską precyzję do włoskich tradycji gastronomicznych, łącząc awangardową technikę z regionalnymi produktami, które sprawiają, że włoskie jedzenie śpiewa: trufle umbryjskie, dżem cebulowy z Tropei, radicchio z Treviso, vintage Octy balsamiczne i koszyk najlepszych serów Lacjum, gdy posiłek tańczy w kierunku deseru.
dwunastostronicowe menu wody—tak, menu wody-zachwyciło nawet najbardziej zatwardziałych sceptyków (mnie), czytając różne kategorie, zorganizowane przez „wymienione według całkowitej liczby rozpuszczonych ciał stałych”; „źródła we Włoszech”;”źródła zagraniczne”; „truly special”; I „last but not least the most luxurious bottles”, wszystkie z żywymi opisami poziomów musowania i mineralności. Jak można się domyślić, restauracja podchodzi do wina z podobnym rygorem i kreatywnością. Lista win z 2500 etykiet zawiera jedne z najrzadszych i najdroższych win na świecie; Piwnica z winami La Pergola pod hotelem jest legendarna ze względu na ponad 70 000 butelek wartych miliony dolarów, w tym XIX-wieczne i kultowe wina, których nie można znaleźć gdzie indziej.
i jeszcze Jedzenie. Menu to hołd włoskiej regionalności, oferując jednocześnie globalny punkt widzenia, aż do każdego ziarenka soli. Podczas obsługi chleba serwer oferował tacę z kolorowymi solami z całego świata—kiedy jadłem, było ich sześć, w tym sól Alaea z Hawajów i zadymiona, żółtawa z Norwegii. Wszyscy dodali coś specjalnego do domowych pieczywa, moimi ulubionymi są poduszkowa focaccia i chrupiące rolki, tak jak można znaleźć w swoim ulubionym panificio.
„menu dla smakoszy” to dziesięciodaniowe menu degustacyjne, które kosztuje €260,00; strome, tak, ale nieco wartości, gdy zauważysz, że entrées unosi się wokół €70. Rzeczywiście, La Pergola to specjalne miejsce na urodziny, rocznice, propozycje i biznesmenów, którzy zbierają się tylko dlatego, że mogą. Jadąc tam w kwietniu, przywiozłem moją matkę, której ojciec (mój dziadek) urodził się i wychował w regionie Lacjum, zanim w wieku 19 lat wyemigrował do Ameryki. Pod koniec posiłku wszelkie opory, jakie żywiliśmy wobec haute Italian cooking, zniknęły, ponieważ zostaliśmy uwiedzeni przez Ostro pomyślaną i wykonaną wizję Becka. Poszycie, choć skomplikowane, było przyjazne i zabawne; składniki, choć drogie, były znane i pyszne, zawsze gestykulując w rustykalnych włoskich daniach, które dorastaliśmy kochając. W końcu świeży makaron to świeży makaron, a Beck robi to dobrze. Nasz delikatny tortelli, spleciony z grubej czarnej trufli i loków delikatnych microgreens, channeled ducha wielowiekowej bolońskiej trattorii.
przewodnik Michelin po raz pierwszy przyznał La Pergola trzy gwiazdki w 2005 roku, czyniąc restaurację pierwszą trzygwiazdkową restauracją w Rzymie. Od tego czasu włoska kuchnia zyskała międzynarodową renomę, a mianowicie Osteria Francescana Massimo Bottury w Modenie na szczycie niemal każdej światowej listy „best of”. Jednak La Pergola przetrwała i ewoluowała, pozostając wyjątkową i niezbędną w rozwijającej się rzymskiej scenie restauracyjnej.
charakterystycznym daniem Becka jest Fagotelli „La Pergola”, którego nazwa nawiązuje do włoskiej tradycji wytwarzania potraw w stylu trattorii, w której jest serwowane. Jedwabisty makaron otula kremowy sos carbonara, tworząc soczyste paczki, które są ozdobione chrupiącymi kawałkami pancetty i cukinii: wyrafinowane, ale satysfakcjonujące podejście do kultowego Rzymskiego dania, które osiąga potężny wyczyn-riffing na carbonara bez niszczenia go.
szef kuchni nazwał makaron ” eksplozją ciepłego, bogatego smaku „i że jego intencją” jest przekazywanie emocji poprzez harmonijnie zbalansowane aromaty, smaki i kolory – bodźce zmysłowe, które splatają się i mieszają w nasyconym i wyrafinowanym otoczeniu.”
emocjonalne fine dining, mam nadzieję, jest tutaj, aby zatrzymać.
La Pergola, Rzym Cavalieri, Waldorf Astoria Hotels and Resorts, Via Alberto Cadolo 101
wszystkie tematy w restauracjach
Zapisz się na danie
Bądź na bieżąco z codzienną dawką najlepszych sezonowych przepisów!