pełny zwięzły
spis treści
jak stosować się do Boga w kłopotach i jak zachowywać się w dostatnich i niekorzystnych okolicznościach. (1-11) patrzeć na całe zło jako wychodzące od nas samych, a całe dobro od Boga. (12-18) obowiązek czuwania przeciwko gwałtownemu temperamentowi i przyjmowania Słowa Bożego z cichością. (19-21) i życia zgodnie z nim. (22-25) różnica między próżnymi pretensjami a prawdziwą religią. (26,27)
komentarz do Jakub 1:1-11
(Czytaj James 1:1-11)
chrześcijaństwo uczy ludzi radości w uciskach: takie ćwiczenia są posyłane z Bożej miłości, a próby na drodze obowiązku rozjaśnią nasze łaski teraz i naszą koronę w końcu. Starajmy się w czasie próby, aby cierpliwość, a nie namiętność, działała w nas: cokolwiek jest powiedziane lub uczynione, niech cierpliwość ma powiedzenie i działanie. Gdy dzieło cierpliwości się dopełni, dostarczy ono wszystkiego, co jest potrzebne dla naszego chrześcijańskiego rodzaju i walki. Nie powinniśmy modlić się tak bardzo o usunięcie ucisku, jak o mądrość, aby dobrze z niego korzystać. A kto nie chce mądrość prowadzić go w próbach, zarówno w regulowaniu własnego ducha, i w zarządzaniu jego sprawy? Tutaj jest coś w odpowiedzi na każdy zniechęcający zwrot umysłu, kiedy udajemy się do Boga w poczuciu własnej słabości i szaleństwa. Jeśli jednak ktoś powie, że może tak być z niektórymi, ale obawiam się, że nie uda mi się, obietnica jest taka, że każdemu, kto prosi, będzie dana. Umysł, który ma jeden i dominujący stosunek do swojego duchowego i wiecznego Zainteresowania, I który utrzymuje się stabilnie w swoich zamiarach dla Boga, będzie wzrastał mądrze przez uciski, będzie nadal gorliwy w oddaniu i wzniesie się ponad próby i sprzeciwy. Kiedy nasza wiara i duchy podniosą się i upadną z drugimi przyczynami, w naszych słowach i czynach będzie chwiejność. Nie zawsze może to narazić ludzi na pogardę w świecie, ale takie sposoby nie mogą podobać się Bogu. Żaden stan życia nie przeszkadza w radowaniu się z Bogiem. Ci o niskim stopniu mogą się radować, jeżeli zostaną wywyższeni do bycia bogatymi w wierze i dziedzicami Królestwa Bożego; a bogaci mogą się radować w pokornej Opatrzności, która prowadzi do pokornego i pokornego usposobienia umysłu. Bogactwo tego świata jest rzeczą obumarłą. Następnie niech bogaty raduje się z łaski Bożej, która czyni go pokornym i utrzymuje go; i w próbach i ćwiczeniach, które uczą go szukać szczęścia w Bogu i od niego, a nie od giniejących przyjemności.
komentarz do Jakub 1:12-18
(Czytaj James 1:12-18)
nie każdy człowiek cierpi, jest błogosławiony; ale ten, który z cierpliwością i stałością przechodzi przez wszystkie trudności na drodze obowiązku. Nieszczęścia nie mogą uczynić nas nieszczęśliwymi, jeśli nie jest to nasza wina. Wypróbowany Chrześcijanin będzie koronowany. Korona życia jest obiecana wszystkim, którzy mają miłość Boga panującą w ich sercach. Każda dusza, która prawdziwie miłuje Boga, będzie miała swoje próby na tym świecie w pełni wynagradzane w tym świecie na górze, gdzie miłość staje się doskonała. Przykazania Boże i postępowanie jego Opatrzności, wypróbowują ludzkie serca i pokazują usposobienia, które w nich panują. Ale nic grzesznego w sercu lub postępowaniu nie może być przypisane Bogu. Nie jest autorem żużla, choć ujawnia to jego ognisty proces. Ci, którzy ponoszą winę za grzech, albo na ich konstytucję, albo na ich stan na świecie, albo udają, że nie mogą powstrzymać się od grzechu, mylą Boga tak, jakby on był sprawcą grzechu. Nieszczęścia, posłane przez Boga, mają na celu wyciągnięcie naszych łask, ale nie nasze zepsucie. Źródło zła i pokusy jest w naszych sercach. Powstrzymaj początki grzechu, albo całe zło, które nastąpi, musi być całkowicie obciążone na nas. Bóg nie ma upodobania w śmierci ludzi, tak jak nie ma ręki w ich grzechu; ale zarówno grzech, jak i nędza są sobie winne. Ponieważ słońce ma tę samą naturę i wpływy, chociaż ziemia i chmury, często przechodzące pomiędzy nimi, sprawiają, że wydaje się nam się różnić, tak Bóg jest niezmienny, a nasze zmiany i cienie nie pochodzą od żadnych zmian lub zmian w nim. Co słońce jest w naturze, Bóg jest w łasce, Opatrzności i chwale; i nieskończenie więcej. Jak każdy dobry dar pochodzi od Boga, tak szczególnie nasze ponowne narodziny i wszystkie jego święte, szczęśliwe konsekwencje pochodzą od niego. Prawdziwy chrześcijanin staje się tak różny od tego, kim był przed odnawiającymi się wpływami łaski Bożej, jak gdyby został ukształtowany na nowo. Powinniśmy poświęcić wszystkie nasze zdolności służbie Bożej, abyśmy mogli być pierwiastkiem Jego stworzeń.
komentarz do Jakub 1:19-21
(Czytaj James 1:19-21)
zamiast obwiniać Boga w naszych próbach, otwórzmy nasze uszy i serca, aby dowiedzieć się, czego on uczy przez nich. A jeśli ludzie chcą rządzić swoimi językami, muszą rządzić swoimi namiętnościami. Najgorszą rzeczą, jaką możemy wnieść do sporu, jest gniew. Tutaj jest napomnienie, aby odłożyć i odrzucić jako brudną szatę wszystkie grzeszne praktyki. To musi sięgać do grzechów myśli i uczuć, a także mowy i praktyki; do każdej rzeczy zepsutej i grzesznej. Musimy poddać się Słowu Bożemu, z pokornymi i pouczającymi umysłami. Będąc gotowym słuchać o naszych wadach, biorąc to nie tylko cierpliwie, ale na szczęście. Jest to zamysłem Słowa Bożego, aby uczynić nas mądrymi ku zbawieniu; a ci, którzy proponują jakieś nikczemne lub nikczemne cele w tym uczestniczeniu, hańbią Ewangelię i zawodzą własne dusze.
komentarz do Jakub 1:22-25
(Czytaj James 1:22-25)
gdybyśmy słuchali kazania każdego dnia tygodnia, a anioł z nieba był kaznodzieją, ale gdybyśmy odpoczywali tylko w słuchaniu, nigdy nie doprowadziłoby nas to do nieba. Zwykli słuchacze są zwodzącymi samych siebie, a oszustwo samo w sobie zostanie uznane za najgorsze oszustwo w końcu. Jeśli schlebiamy sobie, jest to nasza wina; prawda, jaka jest w Jezusie, nie pochlebia nikomu. Niech słowo prawdy będzie uważnie przestrzegane, a ono postawi przed nami skażenie naszej natury, zaburzenia naszych serc i życia; i powie nam wyraźnie, czym jesteśmy. Nasze grzechy są plamami, które odkrywa prawo: krew Chrystusa jest umywalką, którą ukazuje Ewangelia. Lecz daremnie słuchamy Słowa Bożego i zaglądamy do kielicha Ewangelii, jeśli odejdziemy i zapomnimy o naszych plamach, zamiast je zmyć, i zapomnimy o naszym lekarstwie, zamiast zastosować się do niego. Tak jest w przypadku tych, którzy nie słyszą słowa tak, jak powinni. Słuchając słowa, poszukujemy w nim rady i wskazówek, a gdy je badamy, zwraca się ono ku naszemu życiu duchowemu. Ci, którzy zachowują prawo i Słowo Boże, są i będą błogosławieni na wszystkich swoich drogach. Jego łaskawa zapłata będzie odtąd połączona z jego obecnym pokojem i pociechą. Każda część boskiego objawienia ma swoje zastosowanie, w doprowadzeniu grzesznika do Chrystusa dla zbawienia, a także w kierowaniu i zachęcaniu go do chodzenia na wolności, przez Ducha adopcji, zgodnie ze świętymi przykazaniami Boga. I zauważcie odmienność, nie dla jego uczynków, że człowiek jest błogosławiony, ale w jego uczynku. To nie rozmowa, ale chodzenie doprowadzi nas do nieba. Chrystus stanie się bardziej cenny dla duszy wierzącego, która dzięki Jego łasce stanie się bardziej przystosowana do dziedzictwa świętych w światłości.
komentarz do Jakub 1:26,27
(Czytaj James 1:26,27)
kiedy ludzie dokładają więcej starań, aby wydawać się religijni niż w rzeczywistości, jest to znak, że ich religia jest daremna. Nie owijanie w bawełnę, gotowość do mówienia o wadach innych, lub do zmniejszenia ich mądrości i pobożności, są znakami próżnej religii. Człowiek, który ma oszczerczy język, nie może mieć prawdziwie pokornego, łaskawego serca. Fałszywi religijni mogą być znani z ich nieczystości i nienaruszalności. Prawdziwa religia uczy nas robić wszystko tak, jak w obecności Boga. Nieskazitelne życie musi iść w parze z nieskazitelną miłością i miłosierdziem. Nasza prawdziwa religia jest równa miarze, w jakiej te rzeczy mają miejsce w naszych sercach i postępowaniu. I pamiętajmy, że nic nie pomaga w Chrystusie Jezusie, ale wiara, która działa z miłości, oczyszcza serce, podporządkowuje cielesne pożądliwości i jest posłuszna boskim przykazaniom.