Kalb służył z wyróżnieniem w wojnie o sukcesję austriacką we Flandrii. Podczas wojny siedmioletniej został awansowany do stopnia podpułkownika i mianowany zastępcą kwatermistrza generalnego w armii Górnego Renu, dywizji utworzonej po rozwiązaniu Pułku Loewendal. W 1763 roku otrzymał Order Zasługi Wojskowej i został wyniesiony do szlachectwa z tytułem barona.
w 1764 roku zrezygnował z wojska i poślubił Annę Elizabeth Emilie van Robais, dziedziczkę fortuny z produkcji sukna.
kupił Zamek Milon-la-Chapelle we Francji. Z żoną Anne Elisabeth Emile van Robais miał troje dzieci: Élie De Kalb (która poślubiła Elise Signard D 'Ouffieres i miała córkę Nicette de Kalb, która wyszła za Raymonda de Vandiere de Vitrac d’ Abzac i nadal mieszkała w Milon la Chapelle); Frederic de Kalb (zmarł podczas Rewolucji Francuskiej, bez dzieci); i Caroline de Kalb.
w 1768 roku udał się do Ameryki z tajną misją dla de Choiseula, w imieniu Francji, aby określić poziom niezadowolenia wśród kolonistów. Podczas podróży zyskał szacunek dla kolonistów i ich ” ducha niepodległości.”
American Revolutionary WarEdit
w 1777 roku powrócił ponownie ze swoim protegowanym, markizem de Lafayette i wstąpił do Armii Kontynentalnej. Był rozczarowany i wściekły, gdy dowiedział się, że nie zostanie generałem majorem, ale dzięki wpływom Lafayette ’ a został mianowany na stopień 5 września 1777 roku, o czym dowiedział się, gdy był w drodze do powrotu do Francji.
był w Valley Forge przez większość zimy 1777-78 i dowodził dywizją brygad Pattersona i Learnsa. Napisał letters of introduction for John Adams to the French court.De Kalb napisał:
ogólnie rzecz biorąc, mam irytacje do zniesienia, z których trudno stworzyć koncepcję. Jednym z nich jest wzajemna zazdrość prawie wszystkich francuskich oficerów, szczególnie wobec tych wyższych rangą od reszty. Ci ludzie myślą tylko o swoich nieustających intrygach i obelgach. Nienawidzą się nawzajem jak najmilsi wrogowie i starają się szkodzić sobie nawzajem, gdziekolwiek nadarzy się okazja. Porzuciłem ich społeczeństwo i bardzo rzadko ich widuję. La Fayette jest jedynym wyjątkiem; zawsze spotykam go z taką samą serdecznością i tą samą przyjemnością. To wspaniały młody człowiek, a my jesteśmy dobrymi przyjaciółmi … La Fayette jest bardzo lubiany, jest w najlepszych stosunkach z Waszyngtonem.
De Kalb został przydzielony do dowodzenia dywizją wojsk Maryland i Delaware, a on został skierowany na południe do Karolin jako dowódca tych posiłków. Podczas brytyjskiej kampanii Południowej rozczarował się, gdy dowiedział się, że Horatio Gates został mianowany dowódcą zamiast niego. Gates poprowadził armię do katastrofalnej klęski w bitwie pod Camden 16 sierpnia 1780 roku. Koń De kalba został postrzelony spod niego, przez co upadł na ziemię. Zanim zdążył wstać, został trzykrotnie postrzelony i wielokrotnie bagnetowany przez brytyjskich żołnierzy. Jego przyjaciel i adiutant, Kawaler du Buysson, został ciężko ranny blokując dodatkowe ciosy własnym ciałem.
widząc de kalba, Cornwallis powiedział mu: „przykro mi, Panie, że cię widzę, nie jest mi przykro, że zostałeś pokonany, ale przykro, że jesteś tak ciężko ranny.”Donosi się, że Cornwallis nadzorował, ponieważ rany de kalba były opatrywane przez jego własnych chirurgów w Camden w Karolinie Południowej. Gdy leżał umierający, De Kalb powiedział brytyjskiemu oficerowi: „dziękuję Panu za hojne współczucie, ale umieram śmiercią, o którą zawsze się modliłem: śmiercią żołnierza walczącego o prawa człowieka. Zmarł trzy dni później i został pochowany w Camden.
odwiedzając grób de kalba kilka lat po jego śmierci, George Washington powiedział:
więc tam leży dzielny de Kalb. Hojny nieznajomy, który przybył z dalekiej krainy, by walczyć w naszych bitwach i podlewać swoją krwią drzewo wolności. Gdyby żył, by dzielić się jego owocami!