James Dalton Trumbo jest opisany przez swojego biografa Bruce ’ a Cooka jako „instynktowny kapitalista”. Uwielbiał duże pieniądze, które zarobił jako najlepszy hollywoodzki scenarzysta, zdobył dwa Oscary i mógł żonglować nawet ośmioma projektami na raz. Na pierwszy rzut oka wydawało się, że idealnie pasuje do szyderstwa tamtych czasów, „komunistycznego pływaka”.
mieszkał z rodziną na 320-hektarowym ranczu w hrabstwie Ventura, na północ od Los Angeles. Nękany przez fiskusa i wielokrotnie zagrożony bankructwem, stworzył jednak własne jezioro na posesji i zamienił odległą zagrodę w Pałac.
prowadził Chryslera z szoferem, palił sześć paczek dziennie i pisał w wannie. Kolekcjonował sztukę prekolumbijską w Meksyku. I zachwycał się urządzaniem imprez.
mimo to rozkoszował się też rozdarciem potencjalnie lukratywnych kontraktów pod nosem producentów, aby pokazać, że nie jest zobowiązany do nikogo. Był bardzo lojalny wobec swojej prawie 40-letniej żony, Cleo, dzieci i przyjaciół. Był niezwykle hojny, wychodząc z drogi, aby pomóc kolegom z pomysłami, kontaktami lub pieniędzmi.
w jaki sposób tak wielka postać została uwikłana w komunistyczne polowania na czarownice zimnej wojny domowej, jednego z” hollywoodzkich 10 ” uwięzionych za odmowę zeznań przed Kongresem? Dlaczego musiał spędzać lata pracując pod pseudonimami, często zapożyczanymi od przyjaciół?
Dalton Trumbo może być postrzegany jako enigma i z pewnością prawdą jest, że jego postać wydawała się sprzeczna. Mógł bez ostrzeżenia odwracać się od ludzi i bezlitośnie ich niszczyć swoim ostrym językiem. A jednak, jak elokwentnie pokazuje film Trumbo, był ostrym amerykańskim indywidualistą z moralnym rdzeniem ze stali.
jego historia zaczyna się w Kolorado w 1905 roku. Urodził się jako syn Maud i Orusa Trumbo i wychowywał się pod purystycznymi rządami Chrześcijańskiej Nauki. Kiedy jego ojciec został zwolniony ze sklepu obuwniczego i zmarł młodo po utracie pracy jako kierowca dostawczy, Trumbo spędził dziewięć lat na nocnej zmianie w piekarni, aby wspierać matkę i siostry.
z tego doświadczenia wykrystalizowała się postawa „oni i my”, z szefami po jednej stronie i „chłopakami” po drugiej. Zawsze pełen energii – został opisany jako „dynamo” przez żonę – Trumbo pracował wtedy jako reporter cub i uczęszczał na University of Colorado, znany ze swojego bojowego, polemicznego stylu debaty.
ukończył studia w takich czasopismach jak Vanity Fair, pracował w Hollywood Spectator, dostał agenta. Historia wzbudziła zainteresowanie Warner Bros, A Trumbo po pracy jako czytelnik znalazł pracę w dziale filmów B wytwórni filmowej. Pomysłowość wymagana przy niskich budżetach odpowiadała jego szybkości i rodzimej bystrości.
Trumbo dołączył do Screen Writers Guild, kierowanej przez Johna Howarda Lawsona, dramaturga, który ogłosił, że wstąpił do Partii Komunistycznej w 1933 roku. Warner nalegał, aby Trumbo podał się do dymisji i dołączył do Związku firmowego, scenarzystów, ale Trumbo stanowczo odmówił. W rzeczy samej, poszedł dalej i zerwał kontrakt z Warnerem zaledwie rok po jego siedmioletniej kadencji.
Gildia zaczęła się spotykać w tajemnicy, aby chronić pracę członków, wzbudzając podejrzenia. Trumbo podkreślał, że jest to jedynie regularna działalność związkowa. Nie był długo bez pracy. Opublikował dwie powieści, z których jedna miała zostać przekształcona w sztukę sceniczną. Kiedy tak się nie stało, Trumbo dołączył do Columbii, przechodząc do MGM, a następnie RKO.
planował zostać powieściopisarzem, widząc scenariusze jako tylko krok do przodu. W 1939 roku Trumbo zdobył national award za antywojenną powieść Johnny Got His Gun, opowiadającą o weteranie Pierwszej Wojny Światowej, który stracił wszystkie kończyny. Jego kariera rozwijała się przez lata wojny. Jego 30 sekund nad Tokio zostało ciepło przyjęte przez lotnictwo.
w 1943 wstąpił do Partii Komunistycznej. Z własnej woli wynikało to głównie z solidarności z lewicowymi przyjaciółmi, jednak cztery lata później znalazł się w gronie członków komisji ds. działalności antyamerykańskiej. Był jednym z 11 pisarzy wezwanych do wymienienia nazwisk; odmówili i zostali wymienieni za obrazę Kongresu.
grupa stała się znana jako Hollywood 10 po tym, jak dramaturg Bertolt Brecht wrócił do Europy. Zostali zwolnieni przez szefów studia, którzy zainaugurowali czarną listę, deklarując, że świadomie nie zatrudnią komunisty. Niektóre z nich już nigdy nie działały w Hollywood, ale Trumbo nie był jednym z nich.
dzień po powrocie z przesłuchań skontaktował się z nim niezależny producent Frank King, który zapytał, czy chciałby napisać film B o nazwie Gun Crazy. W ten sposób rozpoczął się długi okres, w którym Trumbo z powodzeniem pisał scenariusze pod wieloma pseudonimami lub nazwiskiem przyjaciela, kontynuując zaspokajanie pilnej potrzeby pieniędzy.
spędził 10 miesięcy w więzieniu w 1950 r.jako karę za pogardę skazania Kongresu, ale zdobył Oscara w 1954 r. za Rzymskie wakacje z Audrey Hepburn, ze scenariuszem przypisanym jego przyjacielowi Ianowi Mclellanowi Hunterowi, i ponownie w 1957 r. za dzielnego pod pseudonimem Robert Rich.
dopiero w 1960 roku Trumbo złamał czarną listę, kiedy Kirk Douglas ogłosił go scenarzystą Spartakusa, a Otto Preminger umieścił go na ekranie w filmie Exodus. Trumbo zmarł na atak serca w 1976 roku.
w reżyserii Jaya Roacha Trumbo trafi do kin w całej Wielkiej Brytanii 5 lutego 2015