Klasyfikacja

główna różnica między dwiema głównymi grupami dinozaurów polega na konfiguracji miednicy. To właśnie na tej podstawie angielski biolog H. G. Seeley ustanowił dwa dinozaury i nazwał je Saurischia („biodra jaszczurki”) i Ornithischia („biodra ptaka”) w 1887 roku; to rozróżnienie jest nadal utrzymywane.

podobnie jak u wszystkich czworonożnych zwierząt, miednica dinozaura była sparowaną strukturą składającą się z trzech oddzielnych kości po każdej stronie, które były przymocowane do kości krzyżowej kręgosłupa. Kość biodrowa była przymocowana do kręgosłupa, a kość łonowa i kulszowa znajdowały się poniżej, tworząc solidną płytkę kostną. Na środku każdej płytki znajdował się głęboki kielich-oczodół biodrowy (panewka). Gniazdo biodrowe zwrócone było na zewnątrz i było otwarte w centrum dla artykulacji kości thighbone. Połączone kości miednicy saurischów przedstawiały trójkątny zarys widziany z boku, z łonem rozciągającym się w dół i do przodu, a Kości kulszowe wystające w dół i do tyłu od gniazda biodrowego. Masywne kości biodrowe tworzyły głęboką pionową płytkę kości, do której przymocowano mięśnie miednicy, tylnej nogi i ogona. Łon miał mocny trzon, Zwykle kończący się wyraźną ekspansją lub strukturą przypominającą boot (prawdopodobnie dla przywiązania mięśni), która solidnie połączyła swojego przeciwnego partnera. Kość kulszowa była nieco mniej wytrzymała niż łonowa, ale też łączyła się z partnerem wzdłuż linii środkowej. W tej strukturze istniały niewielkie różnice między różnymi jaszczurkami.

miednica ornitischa zbudowana była z tych samych trzech kości po każdej stronie kręgów krzyżowych, do których były przymocowane. Profil boczny miednicy był zupełnie inny niż u saurischów, którzy mieli długie, ale niskie ostrze biodrowe nad gniazdem biodrowym i zmodyfikowaną strukturę kulszowo-łonową poniżej. Tutaj długie, cienkie kulszowe wydłużone ku tyłowi i nieco ku dołowi od nasady biodrowej. U najbardziej prymitywnych lub bazalnych ornitischów Łon miał umiarkowanie długie przednie ostrze, ale u późniejszych ornitischów było to zredukowane. Tylnie rozciągało się w długi, cienki proces postpubiczny leżący pod i blisko równoległy do kości kulszowej. Powstała konfiguracja powierzchownie przypominała tę u ptaków, których Łon jest cienkim procesem rozciągającym się do tyłu pod większym kulszowym. Uważa się, że te odmienności anatomiczne odzwierciedlają istotne różnice w układzie mięśni bioder i tylnych nóg tych dwóch rzędów. Jednak miękkie części tych dinozaurów nie są wystarczająco dobrze poznane, aby ujawnić jakiekolwiek funkcjonalne lub fizjologiczne podstawy różnic. Inne wyraźne różnice między saurischami i ornithischami występują w ich szczękach i zębach, kończynach, a zwłaszcza czaszkach. Szczegóły dotyczące tych różnic podano w poniższych dyskusjach głównych grup dinozaurów.

klasyfikacja pokazuje podział grup. Klasyfikacja ta opiera się na ich wzajemnych relacjach, o ile są one znane. Szczątki kopalne są często trudne do interpretacji, zwłaszcza gdy znaleziono tylko kilka fragmentarycznych okazów danego rodzaju. Nie istnieje powszechnie akceptowana klasyfikacja dinozaurów. Od czasu do czasu, na przykład, Zauropodomorpha były dzielone na mniej lub bardziej podrzędne kategorie (np. rodziny, podrodziny), a suborder Theropoda został podzielony na dwa infrarzędy, Carnosauria i Coelurosauria. Coraz częściej taksonomowie porzucają tradycyjne linneańskie szeregi rodziny, porządku itp., ponieważ są uciążliwe i nieporównywalne między różnymi rodzajami organizmów. Zamiast tego nazwy samych grup są używane bez oznaczania kategorii. Ogólnie rzecz biorąc, filogeneza, taka jak towarzyszący diagram wyraźnie pokazuje, które grupy są subsumowane pod innymi. Ponadto słowa o podobnych korzeniach, ale różnych końcówkach mogą wskazywać na mniej lub bardziej inkluzywne grupy. Na przykład ornithomimosauria oznaczają bardziej inkluzywną grupę niż Ornithomimidae. Ponieważ wyniki różnych analiz filogenetycznych różnią się między badaczami i będą się nadal zmieniać w miarę odkrywania nowych okazów i taksonów, można oczekiwać, że klasyfikacja zmieni się odpowiednio. Jest to normalna część działalności naukowej i odzwierciedla ciągły wzrost wiedzy i ponowną ocenę obecnego zrozumienia.

Saurischia

Saurischianie są znani z okazów od późnego triasu do dnia dzisiejszego, ponieważ, jak się okaże, ptaki są wysoko rozwiniętymi dinozaurami saurischiańskimi. Do saurischów tradycyjnie zalicza się dwie wyraźnie różne grupy—Zauropodomorpha (roślinożerne zauropody i prosauropody) i teropoda (mięsożerne dinozaury). Grupy te są umieszczane razem na podstawie zestawu funkcji, które dzielą ze sobą w unikalny sposób. Należą do nich wydłużone tylne kręgi szyjne, dodatkowe artykulacje na kręgach tułowia i dłoń, która jest prawie o połowę dłuższa od reszty ramienia (lub dłuższa). Ponadto drugi palec ręki (a nie trzeci, jak u innych zwierząt) jest niezmiennie najdłuższy; kciuk jest noszony na krótkiej kości śródręcza, która jest przesunięta na jej końcu, tak że kciuk różni się nieco od innych palców. Pierwszy staw kciuka, który nosi solidny pazur, jest dłuższy niż jakikolwiek inny staw w dłoni.