rozwiązany, że proponujemy do naszego rozpatrzenia, i z szacunkiem, że siostrzanych stowarzyszeń w tym stanie, właściwość organizowania Walnego Zebrania korespondencji.
— Adiel Sherwood, rezolucja przedstawiona przez Charlesa J. Jenkinsa
konwencja powstała z inicjatywy Adiela Sherwooda, który sporządził rezolucję, która ma zostać przedstawiona (Charles J. Jenkins, ponieważ Sherwood był w tym czasie outsiderem w kręgach Baptystów w Georgii) na spotkaniu Stowarzyszenia Baptystów Sarepta, które odbyło się w dniach 21-24 października 1820 w Kościele Van ’ s Creek koło Ruckersville. Tekst jest po prawej stronie. Podkreśloną część wstawił Jenkins. Oryginalny tekst Sherwooda brzmiał po prostu ” siostrzanym stowarzyszeniom w tym stanie.”Sherwoodowi pomagał w tworzeniu Konwencji Jesse Mercer, który miał być pierwszym prezydentem Konwencji i który pomógł napisać jej konstytucję. Mercer przyczynił się wcześniej do utworzenia komitetu Generalnego Baptystów z Georgii w 1803 r.oraz konferencji w Powelton na przełomie wieków, które wzbudziły obawy, że deklarowany przez niego cel „zwiększenia Unii wśród wszystkich prawdziwych Chrześcijan” wskazuje na otwartą komunię i ewentualną Unię Baptystów z Pedobaptystami, co doprowadziło do jej rozwiązania w 1810 r.
tworzenie planów odrodzenia religii, promowanie jednolitości w uczuciach, praktyce i dyscyplinie, zwiększenie liczby pobożnych, inteligentnych i pracochłonnych sług, działanie w zgodzie z chrześcijanami innych denominacji na rzecz ogólnych interesów królestwa Odkupiciela.
w czerwcu 1822 roku delegaci stowarzyszeń baptystycznych Georgia i Ocmulgee spotkali się w Powelton w Powelton Baptist Church i uzgodnili konstytucję tego, co było wówczas nazywane General Association. Na sesji w 1823 r.Stowarzyszenie Sarepta, które, jak na ironię, w 1821 r. odwróciło swoje stanowisko w sprawie konieczności zjazdu państwowego i które nie wysłało delegacji na zjazd w 1822 r., wysłało odpowiednich delegatów do Generalnego Stowarzyszenia, ponownie zbierając się w Powelton. Sarepta nie miał zostać pełnoprawnym członkiem przez około dwie dekady. Delegaci byli również wysyłani przez Stowarzyszenie Sunbury, które przystąpiło do Stowarzyszenia ogólnego, zebrało się tym razem w Eatonton, w 1824 roku; przez Stowarzyszenie Żółtej Rzeki, w 1825 roku; przez Augusta (i przez kilka towarzystw pomocniczych, które były w tym roku, przez poprawkę konstytucyjną, dopuszczone do przyłączenia) w 1826; i przez Flint River association w 1827 (kiedy Konwent spotkał się w Waszyngtonie). W latach 1826-1838 dwadzieścia sześć towarzystw pomocniczych wysłało delegacje do Konwentu. Ten wzrost zatrzymał się, gdy prymitywni baptyści oddzielili się od Baptystów misyjnych, a zamiast tego, w latach 1835-1845, Konwent odnotował wzrost liczby stowarzyszeń baptystycznych, do których przystąpiło czternaście stowarzyszeń w tym okresie. Gdy w 1828 roku Zgromadzenie Ogólne spotkało się w Monticello, postanowiło zmienić nazwę na konwencję Generalną (formalnie: Konwencja Baptystyczna dla stanu Georgia).
w kwietniu 1861 roku Konwent spotkał się w Atenach. Podobnie jak inne kościoły, konwencje i konferencje, zjednoczyła się politycznie z Konfederacją, przyjmując następujące rezolucje 29.:
podczas gdy Abraham Lincoln próbuje, siłą broni, podporządkować te stany, naruszając podstawową zasadę amerykańskiej wolności;
dlatego też,
postanowiliśmy, przez członków Konwencji baptystycznej stanu Georgia, że uważamy to za przyjemność i obowiązek przyznać się, że zarówno w uczuciu, jak i zasadzie, popieramy, indorse i popieramy rząd Skonfederowanych Stanów Ameryki.
postanowil, ze podczas gdy ta konwencja zrzeka sie wszelkiej wladzy, czy to kościelnej, czy cywilnej, ale jako obywatele uwazamy za obowiazek wzywac zjednoczenie wszystkich ludzi Poludnia w obronie wspólnej sprawy, i wyrazac przekonanie, ze w jakimkolwiek konflikcie obleczenie Pana Lincolna i jego rzadu moze nas zmusic, Baptysci Georgii nie beda popierac zadnej klasy naszych współobywateli w utrzymaniu niezaleznosci Poludnia przez jakakolwiek ofiare skarbu lub krwi.
uchwała ta poprzedziła podobną uchwałę, uchwaloną w maju tego samego roku przez południową Konwencję Baptystów, na której zebrała się około połowa delegatów, zatwierdzając Konfederację.